Látrabjarg is de grootste vogelklif van Europa en is bekend geworden door de grote kolonie papegaaiduikers die hier gehuisvest is. De klif is 14 kilometer lang en tot 440 meter hoog. Vele miljoenen vogels zijn van hun voortbestaan afhankelijk van deze rots. Er leven onder andere papegaaiduikers, jan-van-genten, zeekoeten en alken, en voor sommige soorten geldt dat 40% van de wereldpopulatie hier leeft.

Wij vonden het geweldig om op Látrabjarg te zijn en foto's van de vogels te maken. Deze foto illustreert heel goed wat het betekent om hier te zijn. Zo zie je dat de schimmen slechts enkele meters van de papegaaiduikers verwijderd zijn. Het mooie is: de puffins trekken zich niets van je aan. De klif gaat meedogenloos 400 meter naar beneden en door de nesten van de papegaaiduikers zijn de wanden instabiel. Niet voor niets is er dan ook een witte lijn aangegeven waar je niet overheen mag gaan. Je ziet deze nog net op de foto.

De papegaaiduikers nestelen van eind april tot begin augustus op de vogelrots. De rest van het jaar zijn ze op zee. In die maanden zal een bezoek aan Látrabjarg vermoedelijk uitlopen op een teleurstelling. Van april tot juni zie je vooral hoe de puffins hun nesten aan het voorbereiden zijn, en vanaf juli zul je ze af en aan zien vliegen met voedsel voor hun jonge grut tussen hun snavel.

De beste tijd om de vogels te zien is tussen 20 uur en middernacht. Dan heb je de grootste kans om ze bij de nesten te vinden en interessant gedrag te zien. Wij waren er halverwege juni, ten tijde van de middernachtzon. Dat laatste zorgde voor dit bijzondere licht.

Last but not least: kleed je warm aan, want zelfs in de zomer koelt het hier 's avonds af tot rond het vriespunt.