Midden in Al Ain ligt een enorme oase. Deze is zo groot dat je redelijk snel kunt verdwalen. Tussen alle stukjes land liggen de wandelpaden, heerlijk in de schaduw en dus lekker (relatief) koel. De bomen moeten van water worden voorzien en daar is de watermeester voor. Deze man weet wie welke grootte aan land en bomen heeft, hij bepaalt welke opening hoe lang open blijft en dus wie hoeveel water krijgt. De opening wordt door plastic en stenen dichtgemaakt.