Cappadosië

Verlaten met een dromerig beeld uit het verleden,
Zo sta je soms te kijken.

Verlaten zonder wind of andere natuurlijke momenten,
Zo ben je hier helemaal even opgeslokt.

Verlaten en geboeid zo ga je hier je wandelpad,
Jouw pad tussen al die oude vergane resten.

Verlaten met genoegdoening om het even te beleven,
Het is beleven hoe eens vroeger de kerkelijke wereld er uit zou zien.

Verlaten dat is het goede woord voor deze resten,
Die resten van gedreven wandschilderingen nu nog soms o zo klein.

Dromerig soms bizar doet het aan.

Bizar in zijn versleten vormen.

Heel mooi en nu nog dromerig.

Vaag en onduidelijk.

Soms voor iedereen.