In het verre westen van Tibet vind je prachtige landschappen, mooie geërodeerde rotsen, verlatenheid, leegte, weinig toeristen, maar helaas wel veel Chinezen.

Een gewoonte van de Tibetanen (een onderdrukte minderheid in eigen land) is om boeddhistische spreuken op de rotsen te schrijven. Echter in Tibet mag dit alleen in het Chinees.
Ik was dan ook heel verbaasd om in China's oost Tibet (al eerder ingelijfd) de spreuken nog wel in het Tibetaans te zien.