Mijn gids heeft mij drie dagen mee 'op reis' genomen door het Elephant Nature Park, waar hij werkt en waar zijn passie ligt. En die passie draagt hij over (en is erg aanstekelijk!); Tijdens wandelingen als deze, waar olifanten hem uitdagen en met hem lijken te willen spelen, vertelde hij over ze; in het algemeen, een stukje verleden van de olifanten die hier (na reddingsacties) leven en wat hij en zijn collega's doen om olifanten een (pijn)vrij leven te geven. Zijn verhalen waren indrukwekkend, emotioneel en mooi. Hij vroeg om zijn verhaal door te vertellen zodat deze zoveel mogelijk verspreid wordt want beter ellende voorkomen dan genezen:
Olifanten zijn zeer gevoelige dieren, zowel psychisch als lichamelijk. Zo is hun huid die voor ons heel dik en dus sterk lijkt, erg gevoelig en dien je je handen te wassen voor je ze sowieso aanraakt, zo snel kan hun huid beschadigd worden. Hun ogen kunnen niet tegen flitsers van camera's, ze kunnen er blind van worden. Maak de optelsom en je snapt alleen al op basis van deze informatie dat het berijden van een olifant een pijniging is en dan heb ik het nog niet over de ijzeren stok die de medewerkers hierbij gebruiken. En hoeveel flitsers worden er in een circus gebruikt? Als wij kunstjes willen doen, doen we dat uit eigen wil. Olifanten in de toeristenindustrie hebben niks te willen. Aan de ketting, onder dwang en na horror mishandelingen kunnen de olifanten niet anders dan gehoorzamen en hun kunstjes doen, bleek uit beelden tijdens een voorlichtingsavond alhier.
Een bezoek aan dit park geeft je een stuk kennis, nog meer passie en respect voor dieren (en de medewerkers!) mee die je voor altijd bij je draagt...