Ik maak een wandeling door het duingebied bij Arugambay. Het waait heel hard. Heerlijk want dat maakt de warmte draaglijk. Ik loop langs een wijkje met kleine huisjes. Ze ogen wat armoedig.. De huisje zijn gebouwd nadat de tsunami hier alles verwoest had. Enkele huisje zijn nog bewoond maar veel huisjes lijken onbewoond. De wind zal hier vaker zo hard waaien want alle bomen die er staan zijn scheef gegroeid. Soms staan er rondom een huis windschermen die gevlochten zijn van bladeren. Rondom een van de huizen staat een hek. Een klein kindje loert door het hek. Achter haar staat haar oma en haar opa. Oma is argwanend. Opa een beetje verlegen. Ik mag foto's maken van alle drie. En van hun huis. Dit is de foto van opa die verlegen zijn ogen neerslaat.