Ze loopt bij een rubberplantage waar van er in deze streek van het land velen zijn. Maar er zijn ook een aantal theeplantages en inmiddels vele suikerriet plantages. Het is een aantrekkelijk groen gebied in het midden van het land. Veel vrouwen in deze omgeving leven van het werk op de rubberplantage en gaan dagelijks langs de bomen om de bakjes latex te legen. De latex wordt in een emmer verzameld en gaat dan in kleine lage bakken. De rubber wordt dan eerst ingedikt en dat gebeurt in de zon. Vaak bij de vrouwen thuis. Je ziet de plakken latex zelfs aan de waslijn drogen. Daarna worden de plakken latex geperst doordat ze door een wringer gehaald worden.( Die gebuikte men vroeger ook bij mij thuis voor de natte was, in de tijd dat er nog geen centrifuge was.) Daarna droogt het nog weer een korte periode.
En tot slot komt dan de vrachtwagen om de latex naar de fabriek te brengen en tot rubber te verwerken. Klinkt misschien primitief maar het gaat hier om kleine bedrijfjes in het binnenland van Sri Lanka. De rubber wordt vaak op het hoofd gedragen maar soms lopen de vrouwen ook nog met 1 of 2 emmers in de handen. Dat het zwaar werk is zal duidelijk zijn.