Persepolis, stad van de Perzen, met haar ruïnes van paleizen, ontvangsthallen, poorten en trappen, is een geweldig archeologisch monument uit een roemrijk verleden. Persepolis werd in 518 vóór Christus gesticht door koning Darius I als hoofdstad van het Achaemenidenrijk. De ambitieuze koning wilde een stad die de grootsheid van het Perzische rijk uit die tijd recht deed. Als voorbeeld voor een van de paleizen gebruikte hij de monumentale bouwwerken uit Mesopotamië. Opgravingen hebben aangetoond dat de gebouwen in de stad gedurende lange tijd telkens met kostbare hout- en steensoorten en zelfs met goud zijn verfraaid. Onder Darius' zoon Xerxes is de bouw van de stad voortgezet. In 330 vóór Christus veroverden de Grieken Persepolis, onder leiding van Alexander de Grote. Ze verwoestten de stad en plunderden. In de 19de eeuw werd de locatie van Persepolis een gewilde plek voor ontdekkingsreizigers, terwijl er pas rond 1930 serieuze opgravingen en archeologische onderzoeken plaatsvonden. Hoewel van sommige monumentale bouwwerken nog slechts enkele zuilen overeind staan, krijg je toch een aardig beeld van de omvang en grandeur van de stad wanneer je langs de ruïnes loopt.