De visvangst in Pangandaran werd vooral gekenmerkt door veel mankracht (ook vrouwkracht). Ze gingen met kleine vissersbootjes door de branding en gooiden de netten uit, dan voeren ze terug en werden de netten vanaf het strand weer binnen gehaald. Alle mensen stonden langs de lange lijn en trokken met hun lichaamsgewicht aan het touw, en steeds liep dan de achterste weer naar voren, totdat de netten helemaal binnen waren.