Nadat ik met behulp van gebaren taal deze lokale weefster vroeg of ik een foto van haar mocht nemen kreeg ze de slappe lach. Eerst ging ze rustig door met weven en opeens zag ik dat ze zich heel trots gedraagde. Ze betrapte zichzelf dat ze zich als een super ster voelde en we schoten allebei in de lach. Het is heelrijk om te zien dat er soms geen woorden nodig zijn en dat lachen in iedere taal hetzelfde is.