In de ochtend spotten we een tijger tussen de bosjes. Onze gids had hem nog niet eens gezien maar gelukkig waren we zelf ook goed aan het spotten. Het was erg lastig want je zag wel een stukje van een rood bruine vacht maar verder alleen takken. Na goed gekeken te hebben bleken het zelfs twee tijgers te zijn, die elkaar aan het liefkozen waren (nou ja lief..) Ze verplaatste zich iets verder en waren toen helemaal uit het zicht verdwenen. We hoorde ze wel want net als leeuwen maken ze enorme herrie, het zouden je buren maar wezen. We hebben nog uren staan wachten maar ze lieten zich niet meer zien. We moesten het nationale park (Kanha)uit om 12:00 en besloten die middag terug te rijden. Daar stond hij dan in een droge rivier bedding doodstil. Hij had een prooi op het oog. Hierna verdween hij in de bossen. De jachtpoging mislukte waarna hij terug liep en zijn enorme kop tussen de bladeren doorstak als of hij zei: “Wat moeten jullie hier nu? ”. Foto’s maken dat is wel duidelijk!