We rijden van de theeplantages naar de kruidentuin als plots onze chauffeur een weggetje inslaat en ons meedeelt dat we nu een ritje op een olifant kunnen gaan maken. Maar dit willen we helemaal niet en dat zeggen we hem dan ook. Hij rijdt toch richting de olifanten omdat hij daar even iemand wil spreken en vraagt ons of dat goed is. Nou daar gaan we niet lullig over doen, we stappen even uit bij de olifanten om te gaan kijken en eentje heeft er hoge nood, wat een plas! De verzorger blijft er rustig bij zitten.