Vlak bij de Victoria Falls aan de kant van Zimbabwe zag ik dit houten beeld in een kunstatelier, dat een beetje afgelegen lag t.o.v. de grote toeristenstallen met de gebruikelijke souvenirs, zoals giraffen, nijlpaarden en ga zo maar door. Mijn oog viel meteen op dit prachtige houtsnijwerkje van zo’n 50 cm hoog en mijn eerste gedachte was: die is van mij! Even een detail tussendoor: ook de achterkant was erg leuk, het zwarte mannetje houdt daar met beide handen zijn dikke billetjes vast, daar heb ik geen foto van, maar ik ben het niet vergeten. De kunstenaar, zo zag ik op het prijskaartje, vroeg een terecht bedrag van 250 dollar (destijds ongeveer 400 gulden), want wat zou een europese kunsthandelaar niet vangen voor zoiets?! Omdat ik m.i. niet genoeg geld (trav.ch.) meer had, ook geen creditcard, en pinautomaten nog niet bestonden, besloot ik als ‘troost’ dat ik het toch wel een tikje te duur vond. Maar wel nog even een foto gemaakt en nu ik het weer zie denk ik: spijt! Altijd meer dan voldoende meenemen dus en niet schromen als je iets echt leuk vindt was voortaan mijn devies.