Het is eind december en we zijn uitgenodigd voor een feest om het oude jaar uit te luiden. We dansen op het 'dorpsplein', een ruimte van aangestampte aarde. De dans wordt kpatchadans genoemd. Vroeger was het een initiatiedans voor pubermeisjes, nu is het een algemene vreugdedans. Veel mensen hebben zich verkleed, zoals bij ons bij het carnaval. Mannen dragen jurken, nepbaarden, brillen en allerlei hoedjes. Sommigen hebben zich besmeerd met lichte klei en de meeste gezichten zijn wit bepoederd (ook tegen het transpireren) Terwijl we herrie maken met ijzeren muziekinstrumenten en ratels, dansen we tegen de klok in achter de chief aan; je mag hem beslist niet voorbij dansen, dat brengt ongeluk. Als je goed danst, word je extra bepoederd. Deze man doet heel dichtbij voor hoe we moeten dansen en ik zit net als hij op een gegeven ogenblik helemaal onder het poeder. Mijn camera heeft het gelukkig overleefd.