De Wodaabe zijn nomaden die in het noorden van Niger leven en met hun dieren rondtrekken op zoek naar voedsel. Het voedsel voor de dieren is in deze dorre streek, die vaak getroffen wordt door extreme droogte of door een sprinkhanenplaag, zeer beperkt en men moet vaak al weer na een paar dagen verder trekken.
Voor de vrouwen is dit een regelmatig terugkerend proces: alle spullen afbreken, inpakken om het vervolgens op een ezeltje te laden en achter de mannen en het vee aan te reizen.

De Wodaabe hebben overigens niet veel bezittingen. Op deze foto zie je alle 'huisraad' van één familie. Er zijn maar twee dingen belangrijk: het bed dat bestaat uit een paar palen die rusten op versierde poten en de vele kalebassen die rijkelijk gedecoreerd zijn met tekens die de vrouwen ook vaak als tatoeage op het gelaat hebben. Deze kalebassen worden tijdens het reizen ingepakt en beschermd. Hoe meer kalebassen een vrouw heeft, des te meer aanzien heeft ze onder de andere vrouwen van haar stam. Verder zien we nog een paar plastic theepotjes en kookpotten.

Naast het bed staat een klein meisje te kijken en te wachten tot ook zij op de ezel wordt geladen om verder te trekken......