De grootste cultuurschok die ik heb meegemaakt is wel tijdens de vodunceremonies in Benin.
Vodun zijn goden uit de Vodunreligie van West Afrika. Ze zijn afgevaardigden van de scheppende god Mawu, die korte tijd op aarde heeft geleefd, maar zich nu ver in de godenwereld heeft teruggetrokken. Hij wilde de wereld echter niet aan zijn lot overlaten en schiep de vodun, afgevaardigden op aarde, die in het water, bomen, dieren, stenen, donder en regen leven.
We zijn hier bij een vodountempel, die gewijd is aan Heviosso. Hij is de god van de donder, geeft moed, kracht en bescherming.
De priester is in het wit gekleed, de lievelingskleur van Danbala, de god van de wijsheid en vruchtbaarheid. Zwart en rood zijn vodunkleuren, zwart voor de aarde, rood voor levenskracht. Straks begint de ceremonie, waarbij de hoogste priester wat rum in een speciale krachtfles zal gieten. Als je daarvan drinkt geniet je bescherming.
Daarna zal een witte geit geofferd worden. Men gelooft dat het dier zijn leven geeft voor het welzijn van de mensen. Hij wordt daarom uitgebreid bedankt.
Ik vond het moeilijk om te zien, maar het was fascinerend om te zien hoe de mensen kracht putten uit deze ceremonie.