ElephantsWorld, the way it goes
Centraal laagland
Thailand
Jeanique
ElephantsWorld, the way it goes
13-11-2013
Vandaag werden we wakker met het besef dat ons verblijf in ElephantsWorld alweer bijna ten einde loopt, net nu we een beetje feeling hebben met de dagelijkse gang van zaken. We hebben nog ongeveer anderhalve week en dat betekent dat het eind volgende week toch echt tijd is om te gaan. In de afgelopen dagen zijn er drie nieuwe volunteers aangekomen, en is er één vertrokken. Deze week vertrekt nog iemand uit ons team en dan zijn wij ineens twee van de meest ervaren volunteers. Blijft een raar idee.
Het gidsen van bezoekers langs onze olifanten en de activiteiten van het dagprogramma gaat steeds beter. Dagelijks komen er gemiddeld iets van tien tot vijftien bezoekers, soms met uitschieters naar dertig per dag. Zeker met een grote groep blijft het lastig om het programma te handhaven. Zo was er eergisteren een grote groep van zeventig Thai, die de planning voor ons flink in de war schopten. Gelukkig hoeven wij de grote Thaise groepen niet te gidsen - daar zijn Thaise guides voor - maar ze doen wel altijd een flink beroep op ons improvisatie-vermogen. Zo starten we de dag altijd na de introductie met het voeren van fruit aan de olifanten, voordat ze naar de rivier gaan om te drinken. De Thai kwamen echter een uur te laat, maar de Mahouts en de olifanten bleven wel op deze grote groep wachten, en dus kon onze groep niet met de olifanten meelopen en was er niets te zien bij de rivier. Bij het volgende onderdeel, het voorbereiden van de sticky rice was er nog geen vuur en kokend water - net als later in de middag: er waren geen olifanten om de rijst aan te voeren. Bovendien vertrok de truck voor het banana cutten ook nog eens veel te laat. Allemaal geen probleem, maar het blijft een kunst om jouw groep tijdens zulke momenten van lang wachten bezig te houden. Gelukkig hebben ze zeker een leuke dag gehad en wilden ze zelfs nog met hun gidsen op de foto. Prachtige job!
Foto's
