Yogaopleiding in India: Ervaringen van de eerste week
India
Azië
LanaDonse
Yogaopleiding in India: Ervaringen van de eerste week
In 2016 volgde ik een intensieve Yoga Teacher Training in India, waar ik een maand in een ashram verbleef. Wat heb ik veel geleerd in die tijd! Na een week kon ik zelfs al een volledige yogales van 70 minuten gegeven. Hier lees je mijn ervaringen uit de eerste week.
Theedrinken onder de sterrenhemel
Op zondag kwam ik aan in de ashram, na een lange vlucht met veel overstappen. Maar dat nam het enthousiasme niet weg, en het eerste wat ik in mijn dagboek geschreven heb is: 'De sterrenhemel... DE STERRENHEMEL!' Want wat was die adembenemend. De ashram lag afgelegen op een paar kilometer van het stadje Khajuraho. Na zonsondergang stond ik met mijn kersverse medestudenten thee te drinken onder een grote boom op het terrein. Toen we omhoog keken, kon ik mijn ogen niet geloven. Duizenden flonkerende lichtjes en een prachtige maan. Dat beloofde veel goeds voor de komende maand!
Vroeg opstaan om te mediteren
De eerste dagen waren wel even wennen. Iedere dag stond ik on 5.15 uur op, want ik moest als eerste in de zaal zijn voor de ochtendmeditatie - iedereen had namelijk een 'karma yoga-taak' en die van mij was de presentielijst bijhouden, dus ik moest er zijn vóórdat de rest aanwezig is. De meditatieles begon met ademhalingsoefeningen, een fijne manier van wakker worden. Het tweede deel bestond uit chakrameditatie, en over chakra's was ik vrij sceptisch, dus het was voor mij lastig om daarin mee te gaan. In de lessen werd uitgelegd dat de chakra's mogelijk samenhangen met onderdelen van het hormoonsysteem, daar kon ik me op zich in vinden. Maar om die dan te 'ontwaken' door middel van de klanken Lam, Vam, Ram, Yam, Ham, Om en Aum... daar was ik nog niet van overtuigd. Maar goed, ik had mezelf voorgenomen overal voor open te staan, dus deed ik braaf mee.
Na de meditatie was er het ontbijt, altijd iets van kruidige rijst of linzen of iets dergelijks en bananen. Ook dat was even wennen - nogal een verschil met mijn gebruikelijke kommetje havermout - maar na een uur mediteren met nuchtere maag kon ik wel wat aan.
Leren lesgeven
Vervolgens was er dagelijks de langste klas van de dag: How To Teach. Alle houdingen uit een klassieke hatha yogales werden uitvoerig besproken: de juiste belijning, de effecten op het lichaam, hoe ze aan beginners uitgelegd worden en aanpassingen bij blessures. Een hoop informatie dus, maar naarmate de week vorderde begonnen we steeds meer in de praktijk te oefenen met elkaar als leerling, en daardoor bleef het best snel hangen. De volgende stap moest zijn om de routine van een hele les erin krijgen en alle leerlingen individuele aandacht te geven... Maar goed, er zat pas een week op!
De diepte in
Na de lunch was er les over yogafilosofie. Hier had ik voorafgaand aan de opleiding zelf al veel over opgezocht, maar dat was vaak informatie uit verschillende bronnen die elkaar tegenspraken. Tijdens de lessen in de ashram werd het gestructureerd uitgelegd door een yogi die het echt begreep en leefde volgens die filosofie (in tegenstelling tot een Wikipedia-pagina of één van de vele enthousiaste bloggers). Dus er begon stukje bij beetje van alles op zijn plaats te vallen. Soms kwamen kritische gedachten op en vond ik dat er vrij zwakke argumenten werden aangedragen voor de validiteit van de yogafilosofie; veel anekdotische bewijzen, metaforen ter onderbouwing, geen falsificaties... Maar het zette me wel aan het denken, en het was goed om de oorspronkelijke achtergrond van yoga te begrijpen. Verder zei de docent vaak: 'je hoeft deze filosofie niet te accepteren, ik geef alleen de informatie zoals die volgens de klassieke filosofie van yoga verteld is.' Dat gaf lucht en ruimte. En het was zonder meer erg interessant en verdiepend om na te denken over zaken als het doel van het leven en de vraag wie je bent, die ingebed zijn in de yogafilosofie.
Elke dag een hoofdstand
Elke middag was het tijd voor het hoogtepunt van de dag (voor mij): de asana-klas! Dat is dus de fysieke yogabeoefening, zoals de meeste mensen die kennen (asana betekent letterlijk 'stabiele, comfortabele houding'). We oefenden de lessen die we zelf uiteindelijk zouden geven, maar deze asana-klas was bedoeld om je eigen beoefening te verdiepen. Ik deed opeens elke dag een hoofdstand, kroop met hulp van de docent in kronkels die ik niet voor mogelijk had gehouden en leerde bovenal de asana's die ik al kende tot in de puntjes goed uitvoeren. Het leukste vond ik dat we de lessen soms buiten deden, onder een grote boom in de schaduw. Dat was genieten! Maar ook hard werken hoor ;)
Steeds meer in het ritme
In de avonden, na het avondeten - net als de lunch altijd eenvoudig, maar heel lekker en 100% veganistisch met bijvoorbeeld groenten, rijst en linzencurry en iedere dag een ander soort vers fruit - was er nog een uur chanting. Dat klinkt erg spiritueel en was het ook wel een beetje; we zongen mantra's en werden muzikaal begeleid met gitaar en percussie. Ik moest wel even uit mijn comfortzone komen, maar na die eerste week vond ik het heerlijk om me over te geven aan de muziek. Ik kwam dus steeds meer in het ritme van het leven in de ashram - letterlijk en figuurlijk.
De laatste avond van de eerste week werd afgesloten met yoga nidra. Dat is zoiets als een heel diepe fysieke en mentale ontspanning om op het niveau tussen slapen en waken te komen. Een heel fijne afsluiting dus van een week vol ervaringen.
Altijd blijven leren
Zoals je leest leer je ontzettend veel in zo'n eerste week, laat staan in de volledige opleiding. En ook daarna zet het leerproces zich voort - tot op de dag van vandaag, na 3 jaar yogales geven, blijf ik meer ontdekken over yoga, en daarmee mijn leven verrijken en mijn geest verbreden. Ik weet zeker dat ik dit de rest van mijn leven zal blijven doen!
Foto's
