De Ponte Vecchio (Italiaans: oude brug), is een beroemde middeleeuwse brug over de rivier de Arno in Florence, Italië. De boogbrug is vooral bekend door de winkeltjes en de Corridoio Vasariano, de gang die zich boven in de brug bevindt, zodat de adel kon oversteken zonder zich met het normale publiek te mengen. De brug is gebouwd op de plek waar de Etrusken reeds een oversteekplaats hadden gemaakt, aangezien de Arno hier op zijn smalst is.

De ontwerper is niet bekend. Eerst was de brug het terrein van slagers en leerlooiers, die hun afval direct in de Arno dumpten. Dat zorgde voor zo'n allesoverheersende stank dat Ferdinand I, wonend in Palazzo Pitti vlakbij, in de zestiende eeuw de slagers verordonneerde te vertrekken. Hij besliste dat zich voortaan alleen nog maar zilver- en goudsmeden op de brug mochten vestigen.

Tijdens de WWII werd de Ponte Vecchio als enige brug in Florence niet vernietigd door de Duitse bezetters die zich begonnen terug te trekken in 1944. Ment zegt dat de brug gespaard bleef op bevel van Hitler. De toegang tot de Ponte Vecchio was gesloten door de vernielde gebouwen aan beide zijden van de brug.