Mont St-Michel, bekend bij iedereen (denk ik toch). Spijtig genoeg te toeristisch binnen de muren, maar wel prachtig omwille van de vergezichten over de baai. Lekker je voetsporen achterlaten in het mulle zand, na een lange wandeling even uitrusten op een bankje, een babbeltje slaan of gewoonweg stil tegen mekaar aan zitten en de zilte zeelucht in je longen opnemen. Dat is luxe voor ons. Genieten van het 'niets'.