In de omgeving van Yangshuo maken we een mooie fietstocht over het platteland. We genieten van de rijstvelden, de waterbuffels en de imposante kalksteenformaties. Onderweg brengen we een bezoek aan een boerenfamilie, twee oudere dames en hun broer. Een van de dames wenkt me en neemt me mee naar de donkere schuur. Mijn ogen moeten even aan het duister wennen, maar al snel zie ik waar ze naar wijst. Er staat een doodskist in de schuur en ik begrijp dat die voor haar is bestemd. Ze gaat erbij staan, wijst op zichzelf en maakt met haar handen een slaapgebaar. Ze heeft duidelijk geen moeite met de, voor ons allen, onontkoombare situatie. Prachtmens, ik zal haar niet snel vergeten! (I.v.m. het gebrek aan licht in de schuur graag even openen).