Soms is een moment te perfect, te bijzonder, te speciaal om te beschrijven. Dit was zo een moment. Mijn vriendin en ik studeerden in Kaapstad toen we opeens besloten dat Namibië toch erg dichtbij was. Het land van woestijn, leegte en mars landschap. Wat een kans! We vertrokken de volgende ochtend, reden 1500km in een dag, verscheurden 2 autobanden en kwamen vast te zitten in de woestijn. We sliepen onder een sterrenhemel die je niet zou geloven, maar in een plek waar er geen elektriciteit de nacht verstoord is het ongelofelijk. Gelukkig waren we voorbereid en met extra banden konden we dieper de woestijn in totdat we in het land van de duinen en dode bomen kwamen. Duinen van honderden meters hoog, kolossaal. Ongeloofelijk!