Eigenlijk was het nog een week te vroeg, het was me al verteld.
De gletsjer zou niet open zijn; de Explorers zouden nog niet rijden en of het informatiecentrum geopend zou zijn was nog maar de vraag.
Maar ja, mijn reis ging nou eenmaal verder en volgende week zou ik alweer thuis zijn.
En ach, van beneden af zou het toch ook best mooi zijn?

Dat laatste bleek een understatement. Waar ik de rit begon met redelijk helder weer, begonnen tegen de middag de sneeuwwolken zich samen te pakken en de wind flink aan te zetten.

Ja het informatiecentrum was wel open, althans als je kans zag de met een dikke laag sneeuw bedekte trap op te komen. Maar aan de rand van de gletsjer was er geen levende ziel te bekennen..... hoewel? Niet éen?