Bidden met Papa Razi
Vaticaanstad
Vaticaanstad
Awesomemore
Bidden met Papa Razi
Te benijden is hij niet en er zullen weinig mensen zijn die eens een dag in zijn jurk willen kruipen. Maar mooi woont hij wel. De heer Ratzinger a.k.a. Paus Benedictus, Papa Razi voor Britten.
Een dag dolen door het Vaticaan betekent twee dagen kaakpijn. Niet van het lachen, maar van het met open mond kijken naar de overtreffende trap van rijkdom. Het ‘Oh my God!’ van de gemiddelde Amerikaan is hier op z’n plek. En dan te bedenken dat het Vaticaan niet is gebouwd voor toeristen. Waar een mix van all-stars en steunzolen nu onder een waanzinnig beschilderd plafond langs kunst en schatten schuifelen, daar gingen tot een paar decennia geleden de geestelijken hun eigen gang.....
Hoe je ook over religie denkt, dat de RK kerk de wereld een artistieke erfenis na heeft gelaten staat als een paal boven water. Michelangelo hier, Rafael daar, afgemaakt met een snufje Leonardo. En ondanks deze rijkdom toch nog netjes elk jaar bedanken voor de bloemen. Men blijft beleefd.
Voor wie de huidige eigenaar van al deze pracht en praal eens in het echt wil zien en horen is het goed om te weten dat hij niet alleen met Pasen naar buiten komt. Als het zondag is en il Papa is in de stad, dan spreekt hij om klokslag 12.00 hangend uit een raam ver boven het Sint Pietersplein, zijn zegen uit over de hoofden van duizenden (on-)gelovigen.
Rond 11.30 begint het Sint Pietersplein vol te stromen. De metro die op een minuut of 5 lopen is gelegen spuwt een onafgebroken stroom mensen uit. Sommigen zijn uitgedost met T-shirts, petjes of sjaals van hun kerk. Anderen dragen vlaggen (uit bijvoorbeeld Irak) en spandoeken mee (Tegen onderdrukking van Christenen!). Als om 5 voor twaalf het raam opengaat en de bannier van de Paus over de vensterbank wordt gedrapeerd, is het hele plein volgestroomd. Op grote schermen valt de tekst die de Paus gaat uitspreken te lezen.
Wanneer de spanning tot een hoogtepunt is gestegen, beweegt de vitrage en staat Benedictus met geheven armen boven het gepeupel. Met verrassend zachte stem spreekt en preekt hij, daarbij zo’n beetje alle protestgroeperingen op het plein benoemend in een keur aan talen. Na een half uur verdwijnt hij even snel als hij opkwam achter de vitrage. Het bannier wordt binnengehaald, de ramen sluiten en duizenden verspreiden zich over de wegen die naar Rome leiden.
Foto's
