Als er één plant is waar een agrariër een hekel aan heeft, is het een distel. Deze tot 1,20 m. hoge speerdistel is als onkruid moeilijk uit te roeien. De oorzaak is niet het pluis, want het meeste pluis bevat geen zaad, maar de wortelstokken die diep de aarde ingaan en lange uitlopers vormen.
In de vrije natuur is dat gelukkig geen probleem, want voor onze vliegende insecten is ze een weldaad; de bloemen zijn rijk aan nectar en worden vaak bezocht door de honingbij, hommels, vlinders en zweefvliegen. Ook voor vogels zoals distelvink, kneu en putter zijn de zaden een bron van voedsel.