Een weekendje Parijs in oktober. Net warm genoeg om met slippers aan langs de Seine te wandelen, de Eiffeltoren te zien vanaf Trocadero en te slenteren door de Jardin de Tuileries. Klassieke plekken dus. Tijdens een ontspannen cafe noir bij zo'n typisch Parijs bistrootje op Avenue de l'Opera kwam er een stoet 2CV's langs tuffen. Ik zette mijn koffie neer en volgde elke 'eend' in het voorbijgaan, net zoals je een echte mamaeend met achter haar aan een stoet kuikens nakijkt. Iedereen hier op de Avenue stond even stil en keek. Na deze kleine tijdreis pakte ik mijn lauw geworden kopje kofffie er weer bij. De zon scheen. Iedereen kwam weer in beweging. Parijs is tijdloos.