Tijdens een meerdaagse tour naar de Ralleigh watervallen zijn er vele overwegingen om deze tour tot een 'expeditie´ te bestempelen. Je kunt maar heel beperkt bagage meenemen trouwens.
Al op de heenreis hebben we pech onderweg waardoor we te laat in Witagron zijn. De boten die ons naar de accommodatie moeten brengen gaan op het late tijdstip echt niet meer de tocht maken. Dus noodaccommodatie in Witagron. Er worden hangmatten geregeld en er komt ergens eten vandaan. In de nacht helemaal lekgeprikt door muggen en vlooien. Volgende dag na kop thee en opfrissen in de toiletten van een lagere school gaan we verder.
De boten liggen bij deze brug. Toen ik deze foto terugzag komen ineens al die herinneringen weer boven.
Lange maar best aangename tocht over de rivier.
De accomodatie is basic maar ydillisch. De excursies naar het oerwoud en de watervallen avontuurlijk en je hebt er best wat energy voor nodig. Je kunt ook nog de top van de Voltzberg beklimmen (3 uur) en 360 graden over het oerwoud kijken.
Wel een vliegtuig... geen vliegtuig... was ineens onzeker vanwewe het weer. Er kwam hoewel paar uur later dan gepland toch een toestel(letje)
We zouden terugvliegen, echter het aantal personen plus bagage konden niet in het vliegtuig i.v.m. het totale gewicht. Een persoon moest overland terug. (dat is, weer met boot en busje terug naar Paramaribo).
Uiteindelijk heeft mijn partner zich opgeofferd, want het bleef een patstelling wie niet zou vliegen. En vloog ik samen met de andere van de groep over de broccoli terug naar Paramaribo. Want hij stond erop dat ik in elk geval wel de lucht in zou gaan.
We hebben elkaar na 12 uur weer teruggevonden...