De RR's die me kennen weten inmiddels wel dat ik er graag 's-morgens op uit trek om de zonsopkomst te fotograferen.

Dat betekent vroeg uit bed.
En in Patagonië is dat geen pretje. Het is dan minus 2 graden en door de harde wind is de gevoelstemperatuur zeker nog eens 10 graden lager.
Het is afzien.

Maar als je 1,5 uur later met gevoelloze vingers aan de ontbijt tafel zit en je bekijkt de foto's nog eens goed, weet je dat het niet voor niets is geweest.