Columbus ambassadeur Bowral terug uit Chili

Reisreporter Bowral in Chili

Heeft deze reis je visie op het land veranderd?

‘Tien jaar geleden was ik ook al in Chili en het viel me toen direct op dat het land zo goed georganiseerd is. Dat is nu alleen nog maar verbeterd. Het was toen, en nog steeds, het meest welvarende land van Zuid-Amerika. Ik vond het erg grappig om te zien dat het schitterende kerkje in San Pedro de Atacama nu helemaal aardekleurig is geschilderd. Tien jaar geleden was dit spierwit. Wit en aardekleur zijn de enige kleuren die volgens de Chileense overheid gebruikt mag worden op panden in San Pedro. Mocht je zelf nog naar Chili reizen, sla dan vooral het noordoosten niet over. In tegenstelling tot het toeristische San Pedro de Atacama ben je hier echt buiten de gebaande paden!’

Wat is je het meest bijgebleven?

‘De overweldigende natuur in het uiterste noordoosten van het land, zoals het National Park Lauca en Salar de Surire. Het is daar wat bezoekers betreft zo rustig en stil. Een verademing in vergelijking met de natuur rond San Pedro de Atacama, waar het erg druk is geworden. Je bent er bijna nergens ‘alleen’. Ook was de viering van Allerheiligen op het kerkhof van het dorpje San Miguel de Azapa erg bijzonder. Voorafgaand aan deze feestdag wordt het feest van Allerzielen gevierd, de dag waarop alle gelovige zielen van gestorvenen worden herdacht. In alle rooms-katholieke streken worden de kerkhoven schoongemaakt en met bloemen versierd. Wat een drukte en gepaste gezelligheid. Mensen barbecueën zelfs op het graf van hun dierbaren. En dat alles begeleid door dweilorkestjes, accordeonisten, gitaristen en zangers die de vrolijkste deuntjes speelden. Zo kun je dus ook overleden dierbaren eren!’

Hoe zorg jij voor de perfecte reisfoto?

‘Door, indien mogelijk, de tijd te nemen. Zeker bij landschapsfoto’s. Eerst genieten, dan uitgebreid zoeken naar de juiste compositie. Vervolgens diverse opnames maken met verschillende sluitertijden en diafragma’s. Ik probeer altijd de grenzen van het fotograferen met tegenlicht op te zoeken.’

Heb je nog bijzondere reizen in de planning staan?

‘In februari ga ik op winterreis naar Japan en China. In Japan hoop ik op een speciale ontmoeting met de snow-jonkies, de bekende sneeuwaapjes, die zich in de sneeuw laven in hot springs. Dan nog naar Hokkaido voor de Japanse kraanvogels, een ijsbrekercruise en de ijsfestivals van Sapporo en Asahikawa. Op Hokkaido is het in februari zo’n 20 graden onder nul, maar je moet er wat voor over hebben! Vanuit Japan vliegen we naar China om daar in de provincie Gansu het Tibetaans nieuwjaar mee te maken. Gedurende een week staan de kloosters daar in het teken van onder meer maskerdansen en het exposeren van gigantische tanka’s. Daarna gaan we nog naar Yunnan voor de vele minderhedenmarkten en de omvangrijkste rijstterrassen van China die in die periode onder water staan. Kortom, genoeg mooie avonturen op de planning.’