Stefanborkos
Waterkristallen
Denekamp - landgoed Singraven. Weer of geen weer, De Dinkel worstelt maar door. Weer of geen weer, In de winter, lente, zomer en herfst. Weer of geen weer, Elk seizoen heeft hier zijn bekoring. Weer of geen weer, De lente mijn zijn talrijke krentenbloesems en rododendrons, De zomer in het groen met zijn verkwikkende water overal, De herfst met zijn kleurige bladeren pracht en paddenstoelen, De winter met zijn grauwe glans soms in nevel gevangen. De winter zoals hier, Spetterend zijn er toch ijspegeltjes weten te vormen. Ach hoe mooi. Waterkristallen in ons oude Twente land.
Daarom
De Lutte - Lutterzand. Waarom is dit een bijzondere plek? Ten eerste omdat het zeer natuurlijk is. Waarom is dit een unieke plek? Ten Tweede omdat hier de Dinkel meandert langs vele zanderige wallen. Waarom komen mensen hier zo vaak? Omdat het hier zeker goed en afwisselend wandelen is. Daarom in elk seizoen met zijn eigen kleuren. En die zandwallen zien er elk jaar anders uit door het schuren van het water. Daarom is dit een bijzondere plek.
Glimmende zon
De Lutte - Lutterzand. Een beetje winter zo kan ik het wel noemen, Een beetje verlaten met een mistige horizon, Een beetje winter zoals wij dat nu kennen, Een beetje kleur maar echt niet te veel, Een beetje koude om toch te genieten, Een beetje sneeuw op de winterse grond, Een beetje licht vanuit de veelal bewolkte hemel. Een beetje glinstering van die glimmende zon.
De winter
De Lutte - Lutterzand - De Dinkel. De winter, De bossen zijn grauw en bruin. De winter, De naaldbomen zijn groen met een donkere kleur. De winter, Een spannend en een nevelig geheel. De winter, Kale schaduwen van donkere stammen tintelen op het water. De winter, Onverstoorbaar volgt De Dinkel zijn eigen bruine weg. De winter, Met zijn bruintinten toch geweldig om te zien. De winter, Goed voor een stevige wandeltocht voor iedereen. De winter, In Twente in volle stilte zoals hier bij De Lutte. De winter. En toch bleef het stil.
Hij is uniek
Fleringen - De Kroezeboom. Hij is uniek in Nederland, Deze oude eik van eeuwen oud. Hij is uniek ook door zijn ligging, Grotendeels verlaten en stil alleen. Hij is uniek met zijn nog groeiende takken, Grotendeels gestut door stalen pennen en door draden. Het is uniek dit oude zanderige wagen pad, Op een hoge es naast een oud bid huisje. Het is uniek met nog steeds die verre blikken in de omgeving, Alsof de tijd hier heeft stil gestaan en laat het ook zo blijven. Hij is uniek vanwege zijn omvang en omgeving. Hij is uniek die grote boom.
Echtheid
Denekamp - landgoed Singraven En daar liggen ze dan die grote stammen, 10x10 Om gezaagd te worden. Die oude houtzaagmolen zal hiermee zeker zijn best gaan doen, Om het zagen tot vele lange planken. Het is dan ook zeker de moeite waard om dit te aanschouwen, Uniek toch nog zeker vanwege dit nog weinige gebruik in onze wereld door een molen. Toch is het ook alleen mooi om dit te zien liggen in alle ruste, De rust van stammen in de winterse natuur en zijn schaduwen van het water. Dus daarom hier het enkele bewijs van het is echt, Het bewijs van echtheid. Echtheid van stammen.
Een vleugje wit
Fleringen - de Kroezeboom. Een vleugje wit bij deze oude boom. De Kroezeboom boven Fleringen. Een vleugje wit bij een oude stam. Een eik van meer dan 700 honderd jaren oud. Een vleugje wit bij deze afgelopen plek, Waar eens mensen die weg volgden naar Ootmarsum. Een vleugje wit naar een stad in het verschiet, Voor kerk en handel zo ging dat eens en soms gedwongen. Een vleugje wit naast een oude boom en zijn kapelletje, Het kapelletje tot op heden verlicht met zijn kaarsjes in het rood. Een vleugje licht op een heel oude route. Nu een vleugje licht in die natte sneeuw. Een vleugje wit.
Daarom hier
Denekamp - de houtzaagmolen op landgoed Singraven. Hier splits zich de Dinkel in twee stromen, De Dinkel en de Bijdinkel. Hier voor de oude grote houtzaagmolen, Met zijn verrassende grote ronde raden. Hier wordt nog op bepaalde tijden hout gezaagd, Grote boomstammen liggen daarom te wachten voor de grote deur. Hier kan je zeker goed wandelen en genieten van al die oude luister, Rondom de watermolen en in het park van het mooie landgoed. Daarom nog even die winterse plaatje. Daarom hier.
Waar en maar
De Lutte - Lutterzand. Waar? Waar ben je verborgen? Waar dit stukje echte natuur? Waar ben je te vinden? Waar ik als kind eens in de zomer stuiterend de zanderige berg af kwam. Waar o waar. Waar ben je verscholen in dit platte land? Waar kan ik je vinden vlak aan de Duitse grens? Waar met die smalle stromende Dinkel in die diepte? Waar o waar? Maar toch eindelijk gevonden. Gevonden na vele smalle wegen, Wegen door ons oude Twente land. En het is waar toch de plek gevonden Waar en maar gevonden.
Even
Denekamp - landgoed Singraven. Even een beetje sneeuw al is het wel nat, Even een ander beeld van ons landschap. Even het oude Twente bij Denekamp, Even een beetje in het wit gestoken. Even genieten van al die rust, Even van al die oude behouden staat. Even het woeste spel van die oude Dinkel bewonderen, Even dat alles onder de zeer oude eikenbomen. Even die oude kleuren weer even zien, Even die heerlijke geur ruiken van een oude wintertijd. Even want het is er nog. Even maar kortstondig. Even en dan hoor je het spel. Even heel even van een bijna oude winter. Even.
Soms
Weerselo. Soms zijn er van die hartverwarmende plekjes, Soms niet ver van huis. Soms zijn er van die plekjes waar je vaak terugkomt, Soms in alle getijden van het jaar, Soms om even heel even je hoofd leeg te halen, Soms in de winter, lente, zomer of herfst. Soms in de lente met zijn vele sneeuwklokjes, Soms in de zomer bij dit verlaten kanaal in groen gestoken, Soms in de herfst met zijn bruine en gele vallende bladeren, Soms in de winter met zijn spaarzame licht van de zon. Soms even een plekje vol met rust. Soms.
Rood vandaag ........
Marrakesh De stad is groot en zeker heel druk, Maar duik eens een steeg in zoals ik. Het oude centrum een weelderige mengeling, Van mensen en zeker producten voor elk wat wils. Een stad van duizenden en miljoenen zo heb ik dit ervaren, En een foto schieten van een mens is hier echt uit den boze. Toch ondanks deze drukte van wandelaars, brommers en wagens met ezels is het te doen, Je bent in een andere wereld en aanpassen is dan een must. Er zijn ook vele oude verlaten straatjes dicht bij al dat vertier, Smal en eenzaam waarvan de rode kleuren van muren zijn omgeven. Rood vandaag ................... Mijn Marrakesh om nooit te vergeten.
Dat witte van sneeuw
Denekamp - landgoed Singraven. De feesten zijn weer voorbij en januari brengt weer de druilerige koude dagen, Wel een enkele nacht vorst maar dan zonder wit op de velden. Soms heel soms kan het nog gebeuren, De wereld wit met een kleedje van sneeuw. Doch februari staat bekent om deze koude, Vooral de laatste tijd zien we dan dat witte nat. De betovering van elke winter is die sneeuw, Die sneeuw wat elk winters oog zal ontluiken. Die streling van wit in een landschap. Geduld dus even wachten. Het komt zeker hoe dan ook. Dat witte. Dat witte van sneeuw.
Een nieuw licht
Hardenberg. Water en water en vochtig, Met soms ineens een zonnestraal. Zo begint ons nieuwe jaar 2021, Ook voor het stromen van de Vecht. Water en water en vochtig, En grijze nevelen verdampen. Zo begint bij ons deze nieuwe dag, Ook met die plons natte velden overal. Maar dan ineens breekt die grote zon door, En ook hier in de vroegte een wereld van verschil. Water en water en vochtig. En dan ineens het nieuwe licht. 2021.
Mijn sterretjes
Hardenberg Wie kent het niet die aloude sterretjes, Als kind het enige vuurwerk zonder gevaar. Wie kent het niet die overheerlijke oliebollen, Ouderjaaravond en op naar het nieuwe jaar. Wie kent het niet dat met al die gezelligheid met vrienden en familie, Helaas dit jaar even zonder maar toch met die warme oliebollen. En dat vooral in positieve zin vooruit kunnen kijken, Naar weer een nieuw jaar vol met foto´s van je reizen. Dat zeggen deze eenvoudige heldere sterretjes. Sterretjes van spetterend licht. Op een volgend jaar. Mijn sterretjes voor jou.
Dat nieuwe licht
Los Cancajos. Het is s'morgen vroeg, zeer vroeg, Langzaam maar toch ook wel vrij snel, Komt hij weer die zon die kleuren brengt. De donkerheid zal dan verdwijnen onder het spaarzame wolkendek, Strepen van wolken gaan tintelen in een geel en oranje gloed, Ook deze dag weer een schouwspel over die grote oceaan. De zwarte rotsen lava van Los Cancajos zullen later helderder oplichten, Ondanks het beuken van de oceaan in zijn gegraven groeven, En dat harde geluid zal gewoon dag en nacht doorgaan. Hoe mooi om dit in november mee te maken, Elke dag in de vroege ochtend weer. Hoe mooi die kleuren van die wolken. Hoe mooi dat nieuwe licht.
De kleur
Los Concajos. Als die grote bol heel snel het hier af zal weten, Dan veranderd overal om je heen de kleur. Als die grote zon zijn laatste kracht vertoont, Dan vervaagd heel snel alles om je heen. Als dat felle licht toch afscheid zal nemen, Dan wijken de wolken en niet te vatten vel voor je oog. Nog even en alles zal verbleken binnen enkele minuten, Zoals altijd op het einde van elke dag hier op La Palma. De hemel zal grijs worden, de zee geen blauw meer, En onze lichtjes zullen gaan branden. De geschiedenis van elke dag. Morgen zal het weer licht zijn. Met volop kleur.
Straatjes
Santa Cruz de la Palma. Het stadje gelegen in een oude berg kom, En vele smalle wegen gaan dan ook vaak omhoog. Het stadje met zijn bloeiende weelde aan elk balkon, Dat aan de zeezijde en een must om te zien. Het stadje met zijn lange winkelstraat, Het oude plein en die mooie kerk met zijn machtige toren. Het stadje waar het goed vertoeven is, Naast de drukte en zijn stilte op verschillende uren. En die stilte geeft soms meer, Een prijs van soms verlatenheid. Verlatenheid in andere hoge straatjes. Straatjes zonder verkeer. Straatjes met oude luister. Straatjes.
Het vuur
Lanzarote - Parque Nacional de Tamamfaya. Niet groot is dit eiland, En zeker in een week te doen. Wel bijzonder met zijn verschillende landschappen, Laat staan die zuivere vergezichten bijna overal. Buiten de toeristische steden zal je niets ontbreken, Zeker niet die van natuur en zijn verschillen zal houden. Daarom nog een foto van dit machtige park, Waar je nog de kracht van het vuur kan ontdekken. Deze mannen staan paraat om het voor je te laten zien, Met bossen stro en andere takken laten ze het plotseling ontbranden. Het vuur van de nog steeds aanwezige kracht uit onze aarde, Die kracht die eens uit vervlogen tijden dit eiland maakte. Het vuur met al zijn lava. Het vuur.
Glanzend dek
Las Indias en verder. Aan de gehele westkust vind je deze kassen, Kassen gevuld met bananenplanten vooral in het zuiden. Al vanaf verre hoogte zijn ze al te zien, In al zijn schittering in zijn lava grond van zwart tot bruin. Een blinkende schittering van overdadig plastic, Toch tegen het beschermen van deze kwetsbare plant voor wind en weer. Een niet toeristisch gebied maar wel een inkomen, Door deze toch onbekende bananen industrie. En niet alleen vanuit de hoogte doet dat hier vreemd aan, Maar ook van dichtbij om er tussen door te rijden. Die bananen onder plastic met zijn grote vormen. Die bananen onder een glanzend dek.
Hopen op
Plaza Santo Domingo - Santa Cruz de la Palma Ook hier hangen de kerstversieringen in volle weelde, Dan wel naar de maatstaven van het Spaanse gevoel. Ook hier zijn de straten verlicht met bogen over straten, Verlicht maar met weinig mensen in die nauwe straten. Ook hier is bijna alles gesloten voor een winkelend publiek, Terrassen zijn gesloten en afhalen is een must. Alles net zo als bij ons dus er blijft geen keuze, Blijf maar lekker thuis bij je eigen geknutselde kerstboom. Misschien ik hoop het volgende jaar. Dus dat is hopen op.
Hoge kammen
Parque National de la Caldera de Taburiente. Alles is groen tot zover je oog maar ziet, Alles groen van machtige dennenbomen. Alles is droog tot vochtig, En dwarrelende wolken vliegen boven je heen. Deze bergkammen zijn een stuwdam voor het wolkendek, En menige wolk glijd er langzaam overheen. Dit grote toch rustige park van de Caldera is een groot natuurlijk wonder, Een groen wonder en een geschenk van moeder natuur waar soms de zon even kwam. Daarachter in die hoogte was ik voorheen op die kronkelige weg, Geen zicht en koud met sneeuw aan beide zijden in volle mist. Een uitzonderlijke boeiende plek in de winter. En toch hier beneden weer een spannende foto kunnen maken. Gewoon van aanrollende wolken van ver over zee. Die hier bijna niet verder kunnen. En dan die volslagen stilte met soms een schreeuw van een roek. Die geweldige eenvoud zonder nonsense. Hoge kammen van bergen in het groen.
Kleuren van lava
Playa de Echentive met vulkaan de San Juan. Het zuiden van La Palma is echt uniek, Wij reden door een landschap vol met kassen. Kassen vol met bananen planten o zo hoog, Wel beschut door het vele plastic anders kan het hier niet, Grote plaatsen met water zijn hier aangelegd om die planten te voeden. En dan maar hopen op een goede oogst. Hieronder zochten wij naar het aangegeven strand om vlug te bezoeken, Playa de Echentive zo luide deze naam onder de grote lava rotsen, De laatste actieve vulkaan uit de jaren zeventig hier niet ver vandaan, Helaas onbevolkt en niet erg vriendelijk deed echter deze plaats ons aan, Toch omhoog kijkend naar dat gebergte met zijn vele kleuren, De restanten van toen een volledig onverwachts geweld, Die kleuren en die bergen o zo mooi. Kleuren van lava.
Geen ogen in mijn rug
San Antonio. Gelukkig geen ogen in mijn rug, Er achter dat zit die grote woeste van lava. Geen ogen in mijn achterhoofd, En ik kijk gelukkig vooruit. Geen voeten meer van het lopen, Al glijdend en schuifelend door het lava gruis. Wel een richting te vinden, En de weg naar beneden is zo lang. Toch even kijken vanuit die verre hoogte, Naar beneden en o het is zo ver. Graag teruggaan was mijn optie, Terug over steile gladde glibberige paden. Terug met even een blik naar dit rustige, Het rustige van een dorpje in het groen. De beleving van dit rustige onder de blauwe hemel, Terwijl de wind strak om je hoofd begon. Snel omhoog met beelden in gedachten, Beelden van grauwe en misschien nog mooiere plaatjes. Maar dit was voor mij even genoeg. Gelukkig heb ik geen ogen in mijn rug.
Community updates
REISREPORTER OP DE COVER
OOK IN EDITIE 96:
De vaste rubriek The Best of Columbus Community, met prachtige foto's van JoshuaX, Ellen69 en CDahlkamp. Columbus-editie 96 is verkrijgbaar via onze webshop.
EEN KLEINE INTRODUCTIE ...
11-01-2021 Nu Saphira hopelijk lekker met de voetjes omhoog zit te genieten van haar verlof, wil ik graag de kans aangrijpen om mezelf even te introduceren bij jullie als tijdelijk vervangster van Saphira. Een aantal van jullie zal me (hopelijk) nog herinneren, want ik heb van 2008 tot 2011 jullie ook mogen helpen bij het wel en wee van de community. Na omzwervingen via o.a. National Geographic en Riksja Travel ben ik terug bij Columbus en zal ik jullie het komende half jaar zoveel mogelijk met raad en daad bijstaan. Heb je vragen, opmerkingen, kritiek of complimenten: mail me gerust! Ik zal m'n best doen je zo snel mogelijk te beantwoorden. Hartelijke groet, Vellah
TERUGBLIKKEN EN VOORUITKIJKEN
30-12-2020 Op de valreep van 2020 wil ik jou graag namens het voltallige Columbus Travel-team hartelijk bedanken voor je enthousiaste deelname aan het mooiste online reizigersplatform van Nederland. Dit jaar was voor ons als gepassioneerde reizigers natuurlijk een bijzonder moeilijke tijd, en het was mooi om te zien dat leden de community bleven gebruiken om elkaar te inspireren en vooruit te kijken. Vooruitkijken blijven we ook vanuit de redactie doen, hoe lastig dit ook is in coronatijd. We willen dan ook graag van de gelegenheid gebruikmaken om je een korte update te geven over de community in 2021. Lees meer >
OPROEP
30-12-2020 Wat was voor jou dé reisbestemming van dit bizarre jaar? Ben je Nederland gaan (her)ontdekken of afgereisd naar bijzondere stukjes Europa, weg van de massa, toen we afgelopen zomer verantwoord de grens over konden? Deel je favoriete reisbestemming van 2020 via deze pagina. Foto’s zijn welkom! De beste vondsten verzamelen we voor een artikel over de beste reisbestemmingen van 2020. Meedoen kan t/m 7 januari 2021.
OOK IN EDITIE 95:
08-12-2020: De vaste rubriek The Best of Columbus Community. Dit keer geven communityleden tips over hoe je je dierenfoto's naar een hoger niveau kunt tillen en worden communityleden Henk Vanetië, Ina Wisse, Miranda Noomen en Jessi van Dijck in het zonnetje gezet. Columbus-editie is ook verkrijgbaar via onze webshop.
NIEUWE FOTOWEDSTIJD
04-12-2020 In december maak je wederom kans op fantastische prijzen door een mooie foto van jouw favoriete bos of boservaring in te sturen. Wat dacht je van wandelschoenen van Grisport en The North Face, rugzakken van Vaude en Kapten & Son, een winterjas van Regatta en natuurlijk weer een prachtig natuurhuisje in het bos?! Zo doe je mee >
week 02 | Community-toppers
Genieten van de zonsondergang. Foto: MarleenvM
1. Topfoto & -tip: Genieten van de zonsondergang door MarleenvM
2. Review: Bilbao, Spanje door Saskiahamminga
3. Communitylid van de week: Elleke
4. Nieuwkomer: StefaNiels on the road