stefanborkos
Lentegevoel
La Geria. Het is winter en de tuin van de druiven is leeg, Leeg en wachtend op een volgend seizoen. Het is winter en de lucht is gevuld met Sahara zand, Zand wat vanuit kilometers hier vandaag dit eiland aandoet. Het is winter en de halve golven van steen doen zeer kaal aan, Kaal vanwege de opgeruimde dorre wijnstokken. Het is winter maar toch een prachtig vaag vergezicht, Vaag in de verte maar helder toch dichtbij. Het is winter maar met een verrassende temperatuur, Een temperatuur zoals wij dat in mei hebben. Het is hier dus lente in de winter. Een lentegevoel.
Heerlijke plek
Puerto del Carmen. Een heerlijke bestemming voor onze winters, Winters hier als het voorjaar. Een heerlijke plaats om even te vertoeven. Vertoeven onder de winterse Spaanse zon. Een heerlijke plek om hier vanuit te trekken, Trekken naar het mooie nationaal park en het noorden. Een aanrader voor onze donkere dagen, Dagen met weinig licht en een trieste omgeving. Een aanrader omdat te ontvluchten heel even, Heel even om het druilige weer achter te laten. Een heerlijke plek in de winter.
Waas van eerlijkheid
Side - de Bleu Lagoon. Niet ver boven Side ligt het grote stuwmeer, Het stuwmeer met de naam de Bleu Lagoon. Wel ver is het als je het af wilt varen, Varen over het super helder blauwe water. Wel ver is het om het einde van dit meer te zien, Een meer met zijn grote hoge rotswanden en een waterval op het eind. Toch is het mooi om vanuit de boot hier de vogels te spotten, Vogels die hier in hun rustgebied alles hebben. Mooi is hier op het water met die simpele tocht, Een tocht zonder geruis of ander lawaai met alleen maar stemmen van ons. Mooi om even helemaal hier deze natuur op te snuiven in een weelde van groen en blauw, Mooi om zijn omgeving in al die waterige en bergachtige stilte. Mooi om het eens echt te doen. En dit alles in een waas van eerlijkheid.
Stilte
Stilte op weg naar Sigri. Stilte je kan het niet anders noemen, Noemen met de woorden zon, geen wind, geen mens. Stilte op een zonovergoten weg, Een weg hoog naar een zeer oud klooster. Stilte van geen enkele wind, Geen wind om hier met volle teugen van te genieten. Stilte en geen mens, Geen mens die hier de stilte kan verstoren. Stilte, stilte om je heen, Zo denk ik dat het eens bedacht is. Stilte naar die verre hoge heuvel, Die heuvel naar een verstild oud klooster. Stilte.
Lesbos in alle rust.
Lesbos. Het eiland van de vele vluchtelingen, Vluchtelingen verscholen in een te klein kamp. Het eiland van het lange wachten, Het wachten op het stoplicht van groen. Het eiland van ondanks dat van de schoonheid, De schoonheid van stranden en het binnenland. Het eiland van de totale rust om je heen, Mooie rustige dorpen en vrij stille wegen. Het eiland van de oude kerken en de grote binnenzee, De binnenzee waar je zeer veel vogels kunt spotten. Het eiland van de echt nog Griekse beleving, De goede beleving van de echte gastvrijheid. Het eiland van het verscheurende leed, Het leed van de vluchtelingen waar naar toe. Een klein stukje Europa om toch lief te hebben, Lief te hebben om zijn eenvoud van natuurlijke pracht. Dat is ook Lesbos. Lesbos in alle rust.
Uniek zonder twijfel
Vasse - Ootmarsum. Uniek in Nederland is hier het glooiende landschap, Een landschap als een oude prentkaart. Uniek zijn hier ook de talrijke watermolens, Watermolens soms verscholen aan een beek. Uniek zijn ook hier de vergezichten, Vergezichten tot ver in Duitsland. Uniek zijn hier de beboste gebieden, Gebieden met de vele stroompjes. Uniek zijn de oude boerderijen, Boerderijen met het vele vakwerk hout. Uniek zonder twijfel.
Druppel, druppel.
Hardenberg. Druppel, druppel de kleine stad waar het Pieter pad loopt, Het stadje aan de Overijsselse Vecht. Druppel, druppel, het stadje van het zomerse vertier, Vertier in een zeer aangename kleine binnenstad. Druppel, druppel, de tijden van de rust zijn weer aangebroken, Aangebroken voor wie van die saaie en soms kleurrijke herfst een liefhebber is. Druppel, druppel, donkere dagen komen soms over ons heen, Soms met een klein licht door het wolkendek zo mooi. Druppel, druppel, even wennen aan die donkere saaie dagen, Dagen met weinig vrolijkheid en op naar een winter met hopelijk vol licht. Druppel, druppel. Druppel.
Ritsel, ritsel.
Vasse - de bronnen. Ritsel, ritsel met elke pas die je doet, Elke pas door het droge bladeren dek. Ritsel, ritsel een geluid wat je zet door de gevallen bladeren, Het geluid door het schuifelen door al dat geel of bruin. Ritsel, ritsel en maar kijken omhoog en nabij, Kijken naar die wonderlijke verandering. Ritsel, ritsel het is maar een korte tijd, Een korte tijd totdat de loofbomen kaal zijn. Ritsel, ritsel en nu maar wachten op die lange winter, Misschien iets van die krakende sneeuw. Ritsel, ritsel.
Als de zon er is
Vasse - de bronnen. Als de zon er is, is alles vrolijker, Vrolijker van kleur. Als de zon er is, geven de bladeren kleur in het licht, Het licht op een kleurig bladeren dak. Als de zon er is, laat de herfst zijn weelde zien, De weelde van geel, rood, groen en bruin. Als de zon er is, laat je dan verrassen in deze mooie streek, De streek van bronnen en glooiende bossen en weiden. Als de zon er is, ga dan ook hier eens aan de wandel, Wandel langs ruisende beekjes in een oud gebied. Als de zon er is.
Verscholen
Huize Warmelo. Diepenheim. Echt verscholen ligt dit (kleine) mooie huis, Een huis met een grote geschiedenis. Echt verscholen woonde hier eens een moeder, De moeder van onze prins Bernard. Echt verscholen zijn hier de mooie tuinen, Tuinen vooral in het voorjaar een must. Echt verscholen loopt hier een wandelweg, Een mooie wandelweg vanuit het dorp. Echt verscholen heerst hier ook de volle rust, De rust die ook nu het stervend loof overheerst. Echt verscholen ben je hier een deel van. Verscholen.
Om van te houden
Huis Diepenheim. Om van te houden in het herfstige licht, Het licht van onweerstaanbare diepe gleuven. Om van te houden die grote massieve poort, Een poort in volle aanwezigheid voor het statige huis. Om van te houden die met groen begroeide grachten, Grachten naast statige oude bomen aan een oude stille weg. Om van te houden hier een wandeling rondom in volle teugen, Vol genieten van die mooie in wit gestoken voorgevel zeer formeel. Om van te houden dit alles in ons mooie Overijssel.
Den Haller
Den Haller de watermolen bij Diepenheim. Kleurige zonnestralen vullen het oude landschap, Het landschap van oude beekjes en zijn molens. Kleurige bladeren blinken in een schrale zon, Een zon die nog net even die kracht heeft om te stralen. Als van ouds klots hier het water en de raderen, Raderen in snelle vaart voor zijn gemaal in het gebouw. Een wonderlijk gebleven oude plek vol waarde, Waarde die met zorg de tand des tijds heeft kunnen overleven. Een waarde om even van te genieten.
Dolle luchten
Hardenberg De tijd van de vele luchten, Luchten soms rood soms blauw en grijs. De tijd van de regenbuien en wind, Wind die het zeer onaangenaam kan maken. De tijd van de vele wolken, Soms helder en soms heel grijs. De tijd van kortende dagen, Dagen die zeggen de winter is in aankomst. Deze tijd van dolle luchten voor mijn huis.
Herfstige spin
Herfstige spin. Natuurlijk zijn ze er in de lente en zomer, Natuurlijk overal in het groen en in je tuin, Natuurlijk op je balkon of in je woning. Maar vooral in de herfst zijn ze talrijk aanwezig. Spinnenwebben die glanzen in het zonlicht, Spinnenwebben ragfijn gesponnen. Spinnenwebben in de herfst.
Als zilver
Als zilver. Een wolk van fijne draadjes, Een wolk van kleine draadjes als een paraplu. Als de wind gaat komen waaien wij weg, Als de wind zijn kracht heeft om zaadjes te dragen. Ragfijn zijn ze nog gekluisterd, Ragfijn als vele zilverdraden. Een ragfijn wolkje van zilver.
Langzaam. langzaam.
Langzaam. Kijk eens hoe mooi en rustiek ons oude Twente is, Het begin van de herfst komt langzaam over ons heen, Het begin van kortende dagen en mistige morgens. De Dinkel gaat langzaam zijn weg, De weg door ons unieke mooie landschap, Het landschap van Witte Wieven en de trots, De trots die dit oude landschap nog steeds zichtbaar maakt. Dat is de Dinkel in de weelde van zijn eerlijkheid, Die heerlijkheid voor ieders oog, Die heerlijkheid vol met schaduwen. Langzaam, Langzaam komt de herfst dichterbij.
Bijna alleen
Costa Calma. Alleen, bijna alleen, Soms is dat heerlijk. Alleen, zonder bijna iets, Zonder dingen of enig lawaai. Alleen, soms heel even, Even om je hoofd totaal leeg maken. Alleen, aan een winderig strand, Een strand wat je overal kan fotograferen. Alleen, heerlijk alleen, Alleen met de golven het zand, rotsen en de zee. Alleen op zomaar een dag, Een dag om te kussen in alle volle rust. Alleen dus zomaar op een strand, Een strand om even bijna heel alleen te zijn. Dat kan nog op Fuerteventura.
Gladde massa
La Paret. Het zijn die mooie uitzichten die het hier doen, Pak een simpele parkeerplaats en je geniet. Het zijn die mooie vergezichten hier vooral, Beklim een aangewezen berg en je zal je verrassen. Het zijn die mooie vergezichten van heel hoog, Hoog en kijkend naar de verte van het zuiden vol met zand. Helaas kan ik jou dit nu niet meer laten zien, Deleet folder en alles was per ongelijk gewist. Maar toch nog even deze prachtige gladde massa, Vanaf een ander fototoestel helaas. Maar ik ga eens totaal weer terug, Terug naar die mooie route in het westen. Het land van de kale gladde massa.
Even stilstaan
Sotaventa Lagoon. Een bijzondere plek dat is deze lagoon, Zeer afwisselend met eb en vloed. Een bijzondere plek met eb, De grote zandvlakte aan de heldere zee. Een bijzondere plek met vloed, De grote zandplaat is nog lopend te doen. Een bijzondere plek voor vele surfers, Zowel surfers als kite surfers. Een bijzondere plek gewoon om even te zijn, Even voor de wind en de kracht van de natuur. Even stilstaan.
Kleurenpalet
De vele kale bergen. Wie denkt dat dit eiland saai zou zijn, Die heeft het mis. Wie denkt dat alleen groene beplanting een must moet zijn, Die heeft het mis. Wie denk dat ook oude vulkaanstenen geen kleur hebben, Die heeft het mis. Wie denkt dat kaalheid geen enkele schoonheid kan zijn, Die heeft het mis. Ik denk en vind het een pracht van een kleurenpalet.
Simpel
Boven Antigua. Simpel. Een boom, Een palm, Een poort, Een wolk, Een Schaduw, Een Kruis, Het is niet nodig om meer te zijn. Gewoon simpel, Fuerteventura.
Rode ogen
Costa Calma. Daar is ie weer, De grote vogel. Daar is ie weer, De vogel met de rode ogen. Daar is ie weer, Elke morgen met ons ontbijt. Daar is ie weer , Elke morgen trouw aanwezig. Daar is ie weer, Om een kruimel mee te pikken. Groot met zijn grijs witte verschijning. Een aangename gast. Met rode ogen.
Blauwe rust
Costa Calma. Rust, rust, rust, Echt iets voor ons. Rust, rust, rust, Ook als de ochtendzon opkomt, En weer ondergaat. Rust met de mooie vergezichten de gehele dag, Rust met het vele aanwezige blauw. Rust met die blauwe zee en lucht, Rust als je hier met een wijntje zit te nippen. Heerlijk, Die blauwe rust.
Einde van de dag
Valle de Santa Ines. Einde van de dag en de zon legt het loodje, En onze tour is bijna op het einde. Einde van de dag en een verlaten landschap laat zich zien, Een landschap met verschroeide velden. Einde van de dag en de wolken pakken zich tezamen, De laatste schaduwen vliegen over deze vlakte. Einde van de dag en er zijn nog veel bochtige wegen te gaan, Gaan door een steenachtig en zeer dor hoog gebied. Maar vooral die eenvoudige kleuren die zijn zo mooi, Mooi en met oneindige vergezichten en vele rotsen dichtbij. Mooi dat ben je echt Fuerteventura.