Pensionado
Kalon Minar
Een van de letterlijke hoogtepunten van een reis langs de steden van de Zijderoute in Oezbekistan is deze buitengewoon indrukwekkende minaret op het Poi Kalon plein in Buchara. Deze zeer oude, uit bakstenen opgetrokken toren werd in 1127 door een architect genaamd Bako gebouwd. Hij drong erop aan dat de fundering 13 meter diep moest zijn en de basis een diameter van 9 meter moest hebben. Ook eiste hij dat een speciaal soort specie werd gebruikt die bestond uit stierenbloed, kamelenmelk en eieren. Het duurde twee jaar voordat de specie naar zijn idee voldoende gehard was. Pas toen liet de architect de hoogste vrijstaande toren van de wereld bouwen. De oorspronkelijke hoogte is onbekend. Helaas is het bovenste deel van de minaret vermoedelijk door een aardbeving verloren gegaan. Toch steekt hij nog 45 meter boven de oude stad uit. Dzjengis Khan had zoveel bewondering voor dit bouwwerk dat hij zijn troepen beval de minaret te sparen. De rest van de monumenten van Buchara werd begin 13e eeuw door de hordes geplunderd en verwoest. De minaret rijst, steeds slanker wordend, vanaf een achthoekige basis op. Tien verschillend uitgevoerde banden van op kant lijkende bankstenen versieren de toren die eindigt in een lantaarn met stalactieten decoraties. De band van blauwe tegels is bijzonder, omdat het de eerste maal was dat in Transoxianië gekleurd keramiek als versiering werd toegepast.
Mir-i-Arab Madrassa
Zodra je de hoek omslaat en het Poi Kalon plein betreedt, valt je mond open van verbazing. Er staan daar zulke schitterende monumenten bij elkaar dat je in eerste instantie overweldigd wordt door zoveel moois. Aan de linkerzijde overzie je de lange façade van de Mir-i-Arab Madrassa. De theologische school werd in 1535 gebouwd door Shaybani Ubaydullah Khan en bekostigd uit de opbrengst van de verkoop van 3.000 Perzische slaven. Sinds de opening is de madrassa steeds - ook tijdens de Sovjet periode - als leerschool in gebruik geweest en zelfs nu nog wonen er 180 studenten die voor imam studeren. Het gebouw is voor toeristen niet toegankelijk. Onze gids liet dan ook alleen de buitenzijde zien die op zich al een schoonheid is met de twee blauwgroene koepels en de rijke keramische versieringen op de gevel en de hoge poort. Ik had het geluk dat toen ik een tweede keer alleen op pad was, de poort juist voor een groep Arabieren werd geopend, vrouwen zwaar gesluierd, mannen in de lange witte jurk. In deze madrassa, waarvan de naam "De Prins van de Arabieren" betekent, staat de tombe van Sheik Abdullah van Jemen en die wilden zij zien. Ik liep gewoon mee en zo kwam ik zelfs in de binnenhof waar de studenten in cellen wonen. Maar daarover later meer.
Buchara Delights (2)
We gaan verder met het verkennen van Buchara dat nog zoveel verrassingen in petto heeft. Vanaf het Registan plein komen we bij het Poi Kalon (Pedastal of the Great) plein, het absolute hoogtepunt van de stad en tevens het religieuze hart. Hier staan een drietal weergaloos mooie monumenten bij elkaar. Allereerst een foto die ik op de hoek van het plein nam. Het zonlicht in de autoruit en de zittende man vond ik iets extra's geven. Het gebouw met de prachtige koepel is de Mir-i-Arab Madrasse die in 1535 gebouwd werd en sindsdien tot de meest prestigieuze scholen voor het leren van Arabisch, theologie en het bestuderen van de koran in de islamitische wereld behoort. Nog steeds studeren hier ongeveer 180 studenten voor imam.
Bij de appelen...neer
Wij bezochten de grote Chorsu bazar van Tashkent later in de middag toen de klandizie begon te minderen. Deze twee verkoopsters hebben het echt helemaal gehad... Let ook even op de sokjes.
In het Heilooër Bos
De herfst is telkens weer een feest van kleuren in het Heilooër Bos met zijn oude loofbomen. Het is dan ook een goede plek om paddenstoelen te gaan bekijken. Als kind vond ik het leuk om door de gevallen bladeren te schoppen en nu doet ons kleinkind dat met veel plezier.
Buchara Delights
Het is verzengend heet als we het lege Registan plein oversteken en langs de indrukwekkende muren van de Ark van Buchara met onze lokale gids naar de volgende bezienswaardigheid lopen. Naarmate we naderen, stijgt de verbazing, want we zien niet alleen een prachtig versierde hoge minaret maar ook nog eens 3 glanzende turkooisblauwe koepels. Wat heeft Buchara toch veel moois te bieden!
Je doet maar
Deze man zit heel ontspannen leunend tegen een van de houten pilaren van het terras van de Khazreti Imam Moskee in Shakhrisabz. Nadat ik de foto naar mijn idee onopgemerkt gemaakt had, keek hij mij aan zo van: "Ik zag het wel, maar het interesseert me geen zier". Het was het heetste moment van de dag, in de zon meer dan 40 graden C.
Detail van de...versi
In het mausoleum Gur Emir liggen de leden van de Timoeriden dynastie begraven waaronder de stichter, de wereldveroveraar Timoer Lenk (1336-1405). Hoewel hij nu de nationale held van de jonge republiek Oezbekistan is, heeft deze krijgsheer, die zijn hele leven tegen volkeren vocht, naar schatting 17 miljoen doden op zijn geweten. Op mijn vorige twee foto's waren de poort naar, respectievelijk het interieur van de Gur Emir te zien. Dit detail toont de ongelooflijke rijkdom aan versieringen. Het geheel straalt je met een gouden glans tegemoet. Geopend zijn de details beter te zien.
Het mausoleum van...T
De prachtige poort van mijn vorige foto leidt naar de Gur Emir, het mausoleum waarin behalve de kleinzoon ook Timoer Lenk zelf begraven ligt. Je loopt nog niets vermoedend van wat er te wachten staat het mausoleum in en dan opeens is er een poort en kom je in de hoge grafkamer.... Die is zo overweldigend mooi dat je bijna vergeet te ademen. De met goud versierde koepel moet de sterrenhemel voorstellen. Ook de nissen en wanden zijn met verguldsel versierd. En dan te bedenken dat Timoer Lenk voor zichzelf een eenvoudig graf in zijn geboortestreek had laten aanleggen. Maar uiteindelijk vond hij samen met familieleden uit de door hem gestichte dynastie der Timoeriden in dit ongekend mooie mausoleum zijn laatste rustplaats.
Poort van de Gur Emir
Je hebt in Oezbekistan vele mooie poorten, maar een enkele is echt oogverblindend mooi. Dit is er zo een. Hij vormt de toegang tot het verbijsterend mooie mausoleum waarin de wereldveroveraar Timoer Lenk begraven is. Diens favoriete kleinzoon Mohammed Shah liet deze poort eind 14e eeuw bouwen als entree tot een complex met een madrassa en een herberg. Toen Mohammed in 1403 plotseling stierf, gaf Timoer Lenk opdracht om er in korte tijd een mausoleum aan toe te voegen. Van het complex zijn nu nog alleen deze toegangspoort en het mausoleum Gur Emir bewaard gebleven. De versieringen bestaan niet uit tegels maar uit in vorm gesneden stukjes keramiek van verschillende kleuren die als een mozaïek in elkaar zijn gelegd.
Oudere dame
Tijdens mijn prachtige rondreis door Oezbekistan langs de beroemde plaatsen van de Zijderoute zag ik deze oudere dame in de binnenhof van de Ulug Beg Madrassa aan het Registan in Samarkand. Zij viel mij op door haar vriendelijke uitstraling en door haar zorgvuldig uitgekozen kleding; kleuren en sieraden pasten mooi bij elkaar.
Lieve bejaarde dame
Ik moet bekennen dat ik nog nooit zoveel portretten heb gefotografeerd als in Oezbekistan. Dat komt enerzijds doordat de mensen zelf heel graag op de foto willen, maar vooral ook omdat het zulke interessante hoofden zijn. Kijk maar naar deze lieve bejaarde dame die ik in de poort van de necropolis van Shah-i-Zinda in Samarkand tegenkwam.
Ontdekking
De prachtige tegels van de zomermoskee in de Kunya Ark (het oude paleis) van Khiva werden gemaakt door de lokale meesters Ibadullah en Abdullah Jin die ook grote delen van het latere paleis Tash Hauli en het Pakhlavan Mausoleum versierden. Als je goed kijkt, ontdek je in de witte spiralen nu en dan wat kleine Arabische tekens. Dit zijn aanwijzingen waarmee de honderden tegels op de juiste plek gezet konden worden.
Miniatuurkunst
Een van de mooiste souvenirs die je uit Oezbekistan kunt meenemen, is een handgeschilderde miniatuur. De verschillen in kwaliteit zijn duidelijk zichtbaar. Een exemplaar met meerdere gezichten en ingewikkelde kleding is uiteraard duurder dan een simpel onderwerp. Verder hangt de prijs af van de ervaring en reputatie van de kunstenaar. Deze schilder is uiterst minutieus bezig. Toch zal zijn kunstwerk niet prijzig zijn, want het onderwerp is beslist mooi, maar vrij eenvoudig .
Sokjes, slippers en..
Dat de dames in Oezbekistan van leuke sokjes houden en dat die alleen goed te zien zijn als je slippers draagt, bewees mijn eerder geplaatste foto al. Deze twee hebben bovendien een elegante rand borduursel rond de broekspijpen. Zeker de allerlaatste mode.
Koperslager
Voor de prachtige Bolo Hauz moskee bij het Registan van Buchara zat deze man geconcentreed zijn vak uit te oefenen. Hij sloeg sierlijke patronen in koperen bordjes met een zwarte achtergrond. Het was zulk mooi handwerk dat ik een bordje van hem gekocht heb. Hij blij en ik blij.
In de Ark van Buchara
Door de Westpoort die ik gisteren liet zien, kom je via een oplopende gang in het paleisfort, eerst bij een moskee en dan volgen meerdere binnenhoven en vertrekken die pas sinds kort gerestaureerd zijn. De Ark was vroeger niet alleen de residentie van de koninklijke familie maar deze bood ook onderdak aan 3.000 mensen, aan de koninklijke munt, de schatkamer, de gevangenis en de verblijven van de slaven. In 1920 werd door een enorme brand ongeveer 80% van de gebouwen verwoest.
De Ark van Buchara
De Ark ligt aan het grote, nu vrijwel lege plein dat ooit met net zulke prachtige gebouwen gesierd was als het Registan van Samarkand. Tijdens de Sovjet periode werd bijna alles afgebroken, alleen de koninklijke moskee en dit paleisfort bleven gespaard. Op het plein voor de Ark werd vroeger de slavenmarkt gehouden en hier vonden ook de publieke executies plaats. De poort met twee torens vormt tussen de zware vestingmuren de entree van het paleisfort waarin de wrede heersers van het khanaat Buchara woonden. In de galerij boven de poort speelde bij bepaalde gelegenheden (o.a. openbare onthoofdingen) een orkest. Wanneer de khan naar de nog bestaande Bolo Hauz moskee aan de andere zijde van het plein ging, werd er een zijden tapijt voor hem uitgerold.
Sokjes en slippers
Reisreporter Zandkorrel heeft mij, voordat ik besloot de reis naar Oezbekistan te maken, heel veel nuttige informatie verstrekt en mijn vragen beantwoord. Zij maakte mij ook attent op de grappige sokjes en slippers die veel vrouwen in Oezbekistan dragen. Deze bonte verzameling kwam ik tegen bij het even buiten Buchara gelegen mausoleum van een heilige dat door de lokale bevolking bezocht wordt om zegeningen te verkrijgen.
Tussen kunst en kitsc
Dat overdaad ook kan schaden, bewijst dit vertrek uit het Zomerpaleis Sitorai Makhi Khosa van de laatste emir, Alim Khan, van Buchara dat even buiten de stad ligt. Die khan was een onsympathieke luie vetzak met een echt domme uitstraling die onder de Russen al lang niets meer te vertellen had, maar in naam nog wel de heerser was. De Russen verwenden hem in 1911 met dit paleis, zodat hij zijn stadspaleis zou verlaten en voortaan in een niemandsland zou wonen.
Oezbekistan • Kyzylkumwoestijn
Oezbekistan • Kyzylkumwoestijn
Eerbiedwaardige...gri
Terwijl we de grote afstand tussen Tashkent en Khiva per vliegtuig hadden afgelegd, reden we per touringcar van Khiva naar Buchara. De 500 km lange rit ging door de Kyzyl Kum woestijn die bedekt was met lage begroeiing en eigenlijk een heel eentonig landschap bood. Maar ik vond het uit historisch besef fantastisch dat ik tijdens de eerste stop even aan de oever van de brede Oxus rivier heb gestaan. Hier trok immers het leger van Alexander de Grote over op zoek naar onbekende gebieden. Wij stopten tijdens de lange rit nog een keer om te picknicken. Deze foto is tijdens een derde (noodzakelijke sanitaire) stop gemaakt. Deze oude baas wilde wel poseren. Hij draagt het bekende hoofddeksel van de regio. Lachen was er niet bij, maar dat paste ook niet bij deze eerbiedwaardige grijsaard.
Verwenfeest
Maandthema: Een van de accommodaties waar we het meest verwend werden, was het luxueuze Mom Tri's Villa Royale, in Kata Noi op het eiland Phuket. We logeerden in een van de ruime suites met een groot terras dat een onbelemmerd uitzicht bood over de lager gelegen baai aan de Andamanse Zee. Tot de faciliteiten behoorden een eigen strand, drie zwembaden en een uitstekend restaurant. Dagelijks kregen we vers tropisch fruit en stond er steeds weer een andere lekkernij van de patissier op de kamer. Omdat we een jubileum vierden, had men bij aankomst de suite extra mooi versierd; rozenblaadjes in het water van de jacuzzi en een waar kunstwerkje op het bed.
Bovenaardse schoonhei
Met mijn vorige foto liet ik het Registan van Samarkand zien, een van de beroemdste voorbeelden van islamitische bouwkunst. Ik meldde al dat de middelste madrassa een ongelooflijk mooi interieur heeft. Welnu dit is het interieur als je recht omhoog in de koepel kijkt. Hij is versierd met bladgoud en heeft prachtige met stalactieten versierde bogen in de hoeken. Dit is zo overweldigend mooi dat woorden tekort schieten om de schoonheid te beschrijven.
Het Registan
Een van de allermooiste en meest bekende bezienswaardigheden van Samarkand is het grote Registan dat Zandplein betekent. Aan drie zijden van dit plein bevinden zich parels van islamitische bouwkunst. Links staat het oudste gebouw, de Ulug Beg Madrassa die tussen 1417 en 1420 door de kleinzoon van Timoer Lenk gebouwd werd. In het midden zien we de Tilla Kari Madrassa die in 1660 werd voltooid en beroemd is om zijn ongelooflijk mooie interieur. Aan de rechterzijde van het plein is de Sher Dor Madrassa uit de 17e eeuw. De foto is genomen vanaf een iets hoger gelegen uitzichtplatform en bestaat uit twee aan elkaar gestikte foto's, want de afmetingen zijn kolossaal, let maar op de mensen. De foto moet wel even geopend worden.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
