Mulderlis
Darius' bewakers
Voor mij waren de verfijnde bas reliëfs het hoogtepunt van m'n bezoek aan Persepolis. Persepolis is een reusachtig paleiscomplex dat is gebouwd in de periode van 518 tot 338 voor Christus door koning Darius. Deze foto toont een detail van een van de vele reliefs met bewakers van koning Darius.
100!
Voor mijn 100ste foto hier op de site heb ik gekozen voor een portret van een 100-jarige! Deze Naxi bejaarde met pantoffeltjes aan zat er nog fief bij in een van de straatjes van het oude centrum van Lijiang. Dit kwam door de speciale kruidenmix die zij verkocht en natuurlijk zelf ook gebruikte, tenminste dit werd mij verteld... Prachtig om te zien, die handelsgeest op die leeftijd!
Gebedsdienst
Toen ik heb Drepung klooster bezocht was ik gelukkig net op tijd een gebedsdienst bij te wonen. Heel bijzonder...met reciterende monniken, rinkelende bellen, schallende trompetten en doffe monotone trommelslagen. Het Drepung Klooster ligt overigens ca. acht kilometer ten westen van Lhasa, je kunt er dus gemakkelijk per taxi heen.
Vlechtjes
Waar je ook komt in Mali, binnen nowtime staan er een heleboel kinderen om je heen. De meisjes hebben hun haar vaak vastgezet in allerlei leuke staartjes en vlechtjes, zo ook dit meisje.
TV-tip op NGC:
In deze interessante serie "Don't tell my mother..." op National Geographic Channel bezoekt de Franse journalist Diego Bunuel "ontoegankelijke" landen, waar bijv. burgeroorlogen, armoede etc. het dagelijks leven beheerst. In de serie praat hij met verschillende inwoners van het land en laat hij zich verrassen door de rituelen en culturen rijkdommen. De aflevering over Pakistan zag ik afgelopen dinsdag al, maar afleveringen over de Balkan (zondag 16-8), Iran (maandag 17-8) en Irak (maandag 31-8) van 21.00 to 22.00 uur volgen nog. De titel van de serie is gekozen omdat elke keer als hij een gevaarlijk land bezoekt hij tegen zijn producenten op het hoofdkantoor in Parijs zegt, "Don't tell my mother, it makes her really nervous". Zie ook: http://www.ngc.tv/programmes/don't-tell-my-mother/episodes
Nauwe tunnel
Tijdens de Vietnamoorlog vormde het 265 kilometer lange Cu Chi gangenstelsel een grote Vietcongbasis. De tunnels zijn gegraven om in te schuilen voor de Amerikanen en ze aan te vallen. Er waren onder meer woonruimtes, keukens, opslagruimtes voor munitie. Een deel van de gangen is nu toegankelijk voor toeristen, ze zijn daarvoor verbreed. Deze foto is gemaakt in de langste tunnel (100m) waar je als toerist in kunt. Gelukkig ben ik klein van stuk, dus was het voor mij goed te doen, maar de wat grotere / forsere toeristen haakten al snel af door al eerder een zij-uitgang te nemen. Onvoorstelbaar hoe het daar in de oorlog geweest moet zijn...
Oneindig uitzicht
Een mooi heldere dag komt in Hongkong niet vaak voor. Daarom ben ik direct na aankomst naar de Peak gegaan om Hongkong op z'n grootst te bewonderen. Kijk eens hoe ver je kunt kijken...alleen maar wolkenkrabbers en flats...echt een oneindig uitzicht!
Maskerdanser
Bij de Dogon zijn de maskerdansen zeer belangrijk. Ze worden vooral opgevoerd tijdens de oogsttijd en bij begrafenissen. De dorpsoudsten bepalen welke maskers eraan mogen meedoen en hoe lang het feest/de ceremonie zal duren. Tijdens een trekking door de Dogonvallei kun je meestal wel een opvoering van een maskerdans bijwonen, aangezien ze ook wel voor toeristen opgevoerd worden.
Filmtip: Toeareg in d
"Asshak, tales form the Sahara" is een prachtige en zeer interessante film / documentaire over het leven de Toeareg in Niger. De film is gemaakt door Ulrike Koch, zij is ook de maker van de succesfilm "De zoutmannen van Tibet". In de film worden verschillende (islamitische) gebruiken van de Toeareg getoond, die gebaseerd zijn op de asshak. Deze moraalcode betekent een leven volgens waardigheid en het respecteren van alle levende wezens. Belangrijke waarden hierbij zijn moed, geduld en inlevingsvermogen. Je kunt in deze film ook genieten van prachtige beelden van de Sahara. Ik heb de film trouwens gewoon geleend bij de bibliotheek.
Gastvrij
Onderweg stopte wij bij Banna jongens op stelten (zie eerder geplaatste foto). Een van de jongens nodigde ons bij hem thuis uit. Zijn charmante moeder staat hier op de foto. We mochten direct in de hut komen zitten en zij ging direct voor ons aan de slag. We kregen koffie in een kom gemaakt van kalabas en gepofde graan. Als dat niet gastvrij is!
Bewonder de azulejos
In Lissabon kun je er bijna niet omheen, overal zie je muren opgesierd met prachtige azulejos oftewel tegeltjes. Van kerken en paleizen, tot fonteinen, winkelpuien en gewone huizen, overal zul je de vaak blauw-witte tegeldecoraties tegenkomen. Het woord "azulejo" stamt af van twee Arabische woorden: "azraq" betekent azuurblauw en "zalayja" betekent gepolijst aardewerk. Om een goed overzicht te krijgen van de azulejos historie raad ik je zeker aan om naar het Musea Nacional do Azulejo te gaan. Dit museum is in een van de mooiste kloostercomplexen van de stad gevestigd. Prachtig zijn vooral het "panorama van Lissabon" (een meters breed tegelplateau) en de rijk gedecoreerde Moeders Godskerk. Het museum heeft ook een prima cafe/restaurant, waar je bij goed weer heerlijk in de tuin kunt zitten met een hapje en/of drankje. Je kunt het museum gemakkelijk bereiken met bus 794 vanaf station Santa Apolonia (eindpunt van metrolijn Azul).
Kroontje
Ik vond de haardracht van de Himba vrouwen heel bijzonder. Hun vlechten zijn met rode klei ingesmeerd en bovenop hun hoofd dragen ze een soort kroontje van dierenhuid.
Supersnel!
Prachtige beesten vind ik het om te spotten, cheetahs oftewel jachtluipaarden. Ze zijn supersnel (snelste landdier ter wereld op een topsneldheid van 110 km/u) en jagen voornamelijk op gazelles en impala's. Ze leven zoveel alleen als in kleine groepjes
Voordelig reizen met.
Om van het lage naar het hoge deel historische centrum van Lissabon (en vice versa) te gaan kun je natuurlijk gewoon lopen, maar je moet zeker ook gebruik maken van de historische, leuke vervoersmiddelen: - de ouderwetse, traditionele trams / electricos (lijnen 12, 25 en 28) - de kabelsporen / elevadores de Bica, Gloria en Lavra die door hele steile straatjes gaan - de lift / elevador de Santa Justa naar Bairro Alto Om dit voordelig te doen kun je het beste een dagkaart kopen voor EUR 3,70 (bijv. het de automaat bij de metro), want een enkeltje kost EUR 1,40 en een tochtje met de Santa Justa-lift EUR 2,80. Een dagkaart is natuurlijk ook handig als je verschilende delen van de stad wil bezoeken op 1 dag wil bezoeken en je voeten moe zijn...
Kleurrijk
In een dorpje langs de Niger was deze prachtige oude vrouw niet te missen met haar kleurige omslagdoek...
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
