Kokkeeri
Spel, sport, religie;
Cricket is een van de grotere sporten van de wereld. Iedere bezoeker van India zal onder de indruk raken van het fanatisme waarmee de inwoners deze sport benaderen. Een verloren wedstrijd leidt vaak tot stenen gooien naar de huizen van de spelers, een 'verkeerde' selectie van het nationale team betekent 250.000 mensen in een protest mars. (Clarence Seedorf kan alleen maar dromen van deze support!) Kortom, cricket is meer dan een sport in India (en al zeker geen spelletje). Veel Indiërs zien cricket als de allesoverheersende religie met (top batsman) Sachin Tendulkar als oppergod. verschillen tussen de hindu's en moslims zijn vergeten als het nationaal elftal speelt. Cricket is ook een manier voor de lagere kasten om te ontsnappen uit het het 'voorbestemde' leven. Al zijn die voorbeelden niet heel groot in getal, maar verklaart bijvoorbeeld wel de populariteit van huidige aanvoerder MS Dhoni, afkomstig uit het vergeten en vervloekte Bihar en met fabrieksarbeider als vader. Daarom zie je over in India kinderen en volwassenen cricket spelen. Op straat, in parken en tussen de tempels. Zoals hier in de schitterende ruïnes van Hampi. En waarom ook niet. De setting is prachtig en dat 13e eeuws offerblok is toch het perfecte wicket.....
Serieus
Bij de Stupa van Budnath is het een komen en gaan van pelgrims, monniken, biddende mensen en toeristen. Ik was er op een moment dat een aantal belangrijke monniken bezig waren met een ritueel op de stupa. Er vlogen veel rijstkorrels in het rond, wierook werd aangestoken en bloemen uitgestrooid. deze monnik liep driftig heen en weer en probeerde alles in goede banen te leiden. dat ging hem met zijn boze blik redelijk af.
Op wacht
Nepal kent 2 soorten apen. De Hanuman Langur en de Rhesus Macaque. Beide helig en beide zichtbaar in zowel de stad als in de jungle. Het grote verschil zit hem in het gedrag van de beesten. De exemplaren in de stad zijn erg brutaal en altijd op zoek naar het stelen van eten van nietsvermoedende toeristen. De exemplaren in de jungle zijn veel schuwer en duiken hoog de boom in zodra je jou hebben gespot. Deze langur zat in de buurt van de ingang van het Bardia National Park. Hij was iets minder verlegen dan de meeste van zijn soortgenoten. Eigenlijk zat hij de boel een beetje in de gaten te houden als een van de parkrangers op wacht!
Opletten!
Zonder baan en geld is het leven in Nepal niet makkelijk. Zeker niet voor de ouderen. Maar gelukkig kunnen velen terecht bij de tempels, waar regelmatig Dal Bath wordt uitgedeeld. Deze vrouw had ook net iets gekregen, maar uit haar gedrag en houding kon je zien dat het ondanks de giften toch op overleven aankomt. Dus goed opletten is noodzakelijk voor haar. Terwijl ze snel de rijst en groente naar binnen werkte, hield ze alles in de gaten. Zoekend of er ergens wat eten achter zou blijven......
Groot gevaart(te)
Na een paar jaar geleden een aantal van deze machtige neushoorns tijdens in wandel-safari tegen te zijn gekomen in Chitwan (zie blogs) , zaten we dit keer in Bardia 'veilig' op de rug van een olifant. Dus geen zorgen over een boom om in te klimmen, maar gewoon genieten van deze schitterende dieren.
Als de rook om je...h
In het feestgedruis van Bakthapur op nieuwjaarsdag in Nepal nam deze man heel even de tijd voor hemzelf. Rustig stak hij een sigaretje op en liet alle drukte even voor wat het was. Zittend op de trap van een tempel blies hij grote wolken rook uit. Mooi in de ochtendzon gevangen.
Wat een gedoe.....
Terwijl de lokale bus werd vol gestouwd met onze spullen ( 2 rafts, peddels, zwemvesten en voor 16 mensen eten en drinken) voor een 2-daagse rafting / trekking tocht door Bardia NP, kwamen de meeste 'buren' even kijken. Je zag het deze vrouw denken: wat een gedoe weer.....hebben ze niks beters te doen?
Street art
Ook tijdens mijn 2e bezoek aan Paramaribo raakte ik onder de indruk van deze muurschilderijen naast het bekende Zus en Zo. Op een golfplaten schutting zijn ongeveer 10 bekende Surinamers geportretteerd, verbonden door een uitgerekte surinaamse vlag. Je vindt de schilderingen achter (gezien vanaf de rivier) de palmentuin. Ik vind het een mooie plek!
Handige verkoper
Ik had een van mijn zeldzame zwakke dagen op het gebied van souvenirs kopen op deze dag in Bakthapur.....Ik had al twee kettingen gekocht, wel mooi, maar bijna dezelfde. Ik had me al laten verleiden om een gids in te huren (doe ik eigenlijk bijna nooit) en deze gids kon me over halen om een Thanka-painting school binnen te gaan (doe ik helemaal nooit). En daar kocht ik een (veel te duur) schilderij.....En dan te bedenken dat ik normaal zonder moeite alle souvenirs verkopers aan me voorbij laat gaan. Op weg naar de bus liep ik nog even over pottery square. En ja, hoor een verkoper liet me een van zijn Ganesh-beeldjes zien (alsof hij wist dat wij die een beetje verzamelen). Opnieuw liet ik me overhalen. Maar dit keer nam ik bij het afdingen een portret-foto mee in de prijs.....Ik was weer een beetje hersteld van mijn 'zwakke' dag!
Alsjeblieft?????
Als er grote concurrentie is om een paar lekkernijen moet je natuurlijk al je charmes in de strijd gooien. Dat geldt ook voor de apen bij Pashupasinath in Nepal. Deze dacht met zijn aller smekendste blik kans te maken op mijn banaantje. Maar dat ging niet door.....kort daarna keek ze al een stuk gemener naar me. Maar ook dat had geen succes!
Overenthousiast.....
Tijdens het nieuwjaarsfeest in Thimi (tussen Bakthapur en Kathmandu) doen bijna alle mannen vrolijk mee in de optocht en de bijbehorende festiviteiten. Onderdeel van het feest is oranje (verf)poeder. Iedereen heeft wel wat oranje poeder op het gezicht of de kleding. Maar sommigen......deze mann leek wel 'head first' in een grote zak oranje poeder gedoken te zijn. Je kunt het natuurlijk een beetje overdrijven......(zie tip over dit prachtige feest)
Nieuwjaar vieren in d
In Nepal houden ze er een iets andere jaartelling op na. Daarom konden wij medio april samen met de Nepalezen alvast de start van het jaar 2068 vieren. Rond Kathmandu is de viering van nieuwjaarsdag in Bakthapur het meest bekend. De stad loopt helemaal mensen uit de omgeving. In een feestelijk gebeuren loopt men de tempels af om de goden, met offers, te vragen om voorspoed voor het nieuwe jaar. Een mooie happening om bij te wonen. Maar minder bekend en iets meer bijzonder is de viering van, zeg maar, 2 januari (de dag na nieuwjaarsdag) in Thimi, een stadje tussen Kathmandu en Bakthapur in. Getipt door een taxi-chauffeur bezochten wij dit bizarre feest. Vroeg in de ochtend beginnen de mannen van het dorp met rondsjouwen van enorme houten bouwwerken met daarop de god van hun voorkeur, door de straten. Daarbij spelen 2 aspecten een grote rol. Het opzwepende geluid van trommels en bekkens en de kleur oranje. De dragers, zoals in een katholieke processie, zijn allemaal gekleed in oranje, maar alsof dat nog niet genoeg is, strooit iedereen volop met oranje (verf) poeder. Naarmate de optocht vordert ziet iedereen steeds meer oranje. Toeschouwers en tempels worden niet ontzien en halverwege de ochtend ziet alles en iedereen (behalve vrouwen en mannen in rouw) vrolijk gekleurd oranje. De optocht gaat enkele uren door, totdat alle 'goden' op het centrale plein zijn aangekomen. Tussendoor lopen de oudere mannen van het dorp met brandende fakkels, ook zij zijn helemaal oranje gekleurd door het rijkelijk aanwezige poeder. Een fantastische happening waar je een fascinerend inkijkje krijgt in de cultuur van Nepal. Mijn tip; doe met de mensen mee. Dus laat de oranje verf in je gezicht en haar smeren, loop mee in de optocht en lach naar iedereen. Je zult zien dat de locals dit erg waarderen en je heel makkelijk en leuk contact krijgt (en dus mooie foto's kunt maken). Toen wij ons eenmaal over hadden gegeven aan verf en de hossende menigte werd het een unieke ervaring! Nog een tip; aan het eind van de ochtend heeft het drankgebruik tot gevolg dat de sfeer wat baldadig wordt. Je komt er met de bus (Ratna-buspark) of met een taxi, die je ook kunt laten wachten tot je uitgefeest bent (ca. Rs 800 met 3 uur wachttijd). Dus ben je half april in Nepal? Zorg dat je deze unieke mix van Nieuwjaarsdag en Koninginnedag niet mist!
Onverwachte ontmoetin
Opnieuw verscholen in het struikgewas, wachtend op een voorbijkomende tijger, op de oever. Zouden we nu eindelijk een tijger gaan zien. de spanning was voelbaar en geconcentreerd speurden we de rivier af. Nog geen spoor van een tijger. Toen opeens een luid getoeter, gevolgd door luid krakende takken. De stilte was verdwenen. Aan de overkant van de rivier bewoog ineens alles. Takken vlogen door de lucht, bomen gingen tegen de vlakte. Olifanten. En niet een of een paar, maar een enorme groep kwam de over af om te drinken. En alles wat in de weg stond=, moest tegen de vlakte. En werd pas rustig toen ca. 25 olifanten op 30 meter afstand aan de overkant van de rivier stonden te drinken. Op dat moment konden we ook weer rustig ademhalen......en ons fotootje schieten.
Should I stay or...sh
Verscholen onder een laaghangende tak en wat struiken zaten we al een tijdje te wachten op een tijger. de hele dag hadden we sporen gevolgd en een paar keer waren we dichtbij geweest. En nu was mijn gids er van overtuigd dat de tijger richting de rivier zou komen. Daarom zaten wij daar, zo stil mogelijk en goed verstopt. Helaas hadden we de tijd niet mee. Minuut na minuut ging voorbij en de zon ging steeds verder onder. En voor zonsondergang moesten we Bardia NP uit zijn. De gids gaf aan dat we nog 10 minuten zouden wachten, toen een groepje Chital ons langzaam naderde. Onze schuilplaats bleek goed gekozen, want zij merkte ons niet op. Totdat ze vlak bij waren en ik een foto wilde maken. Het geluid van de autofocus was voldoende om deze zenuwachtige dieren de stuipen op het lijf te jagen. De kleintjes keerden direct om en zette een sprint in. De volwassen herten bleven nog even staan en kijken en zette het toen ook op een lopen. Was er dan toch een tijger in de buurt......we zullen het nooit weten.
Op de uitkijk
Swayambabunath heeft als bijnaam de Monkey Temple. En dat is best terecht. je vindt er net zoveel apen als pelgrims. alleen zijn de pelgrims wat rustiger en zullen zij ook niet zo snel je banaan of zakje chips jatten....de aanwezige apen zijn constant bezig met het loeren naar iets eetbaars. het is voor deze beestjes het meest eenvoudig om de etenswaren die als offer in de tempeltjes worden gelegd te pakken, maar e schrikken niet terug voor een onverwachte overval op nietsvermoedende kinderen of toeristen. menig persoon ziet zijn zelf meegebrachte lunch afgepakt worden door deze bruatel aapjes. wel leuk om allemaal te bekijken. voor dit aapje geldt jong geleerd, oud gedaan. hij staat op 'wacht' op een van de vele mini tempeltjes van Swayambunath!
Tussen de pilgrims de
Vlak bij de, ook erg interessante vestingsstad, Junagadh in Zuid Gujarat vind je Girnar Hill; een pelgrimsoord voor Hindu's en Jains. Om, net als de pelgrims het eindpunt te bereiken, moet je een route met 10.000 traptreden overwinnen. Deze treden vormen het pad over 3 heuvels met als eindpunt Dat Tatraya (een heilige plek). Tijdens de 'wandeling' kun je genieten van verschillende tempelcomplexen (al gebouwd in de 12e eeuw), prachtige uitzichten en de vele gieren die hun nesten hebben langs het pad. En het is ook best bijzonder om tussen de pelgrims de tocht te maken. Naast desadhu's zijn het vooral gewone Indiase families en net-getrouwde koppels die de tocht maken. Er zijn op de route voldoende plekken om iets te eten en te drinken. Eten en drinken meenemen is dus niet nodig. Het makkelijkste is om je met een taxi van Junagadh naar het beginpunt te laten brengen. Begin ook vroeg in de ochtend met deze excursie, want de 10.000 treden is alleen heen.....en je moet ook nog terug. Mocht het zwaar worden; je kunt onderweg ook een drager inhuren. Zij kunnen je naar boven dragen op een soort van brancard-stoel (zag er niet heel comfortabel uit). Het tarief is afhankelijk van je gewicht, dus je wordt eerst gewogen........ Er komen niet al te veel toeristen, dus bereid je erop voor dat je zelf ook even een toeristische attractie bent voor de Indiase pelgrims. Dus veel op de foto en ontelbare keren je naam zeggen. Al met al een bijzondere belevenis, die je niet mag missen als je in de buurt bent.
Visum voor Nepal...ge
Een visum voor Nepal regel je eenvoudig en goedkoop bij aankomst op het vliegveld. Allereerst het tarief. het Visumburo vraagt € 37,50 plus € 21,00 aan kosten. Op het vliegveld betaal je $ 30,00.... Maar er zijn wel wat zaken die je moet weten. Ten eerste neem een pasfoto mee (al kan je die ook in de aankomsthal laten maken). Ten tweede moet je 2 formulieren invullen. Het eerste krijg je in het vliegtuig. Dat is makkelijk. Het 2e formulier ligt in de aankomsthal. Let op; wegens de de drukte (vaak landen meerdere vliegtuigen rond dezelfde tijd) is het handig om dit formuliertje in de rij in te vullen (en niet op de daarvoor beschikbare tafels), daardoor haal je veel mensen in en win je tijd. Want de lange rij is het enige nadeel van het ter plekke bemachtigen van het visum.
Er is meer rond en...
Voor iedere bezoeker aan Kathmandu is het tempelcomplex van Swayambhunath (de Monkey-temple) een (terecht) verplicht nummer. Maar rond en achter deze fascinerende plek is nog veel meer te zien en te beleven. Je kunt namelijk rond de heuvel een mooie wandeling maken (uiteraard met de klok mee). Je loopt dan langs een lange muur met prayerwheels, stupa's, prayerflags, een enkele verdwaalde aap en uiteraard ook een aantal monniken. Als de muur ophoudt, kun je doorlopen in de richting van een klein parkje (te herkennen aan de bomen en veel apen), waar verschillende verkopers hun religieuze spulletjes aanbieden. Aan het eind van het park kom je dan vanzelf op een ander tempel-complex; Het Buddha Park, o.a. met 3 enorme (20 meter hoog) gouden beelden van Buddha's (omringd door vele pelgrims). Na je bezoek aan deze bijzondere plek kun je even rondkijken op de geimproviseerde markt voor de poort of gewoon weer met de klok mee rond de heuvel blijven lopen. Opnieuw een lange muur met prayer-wheels, stupa's en prayer-flags. Ook veel pelgrims en nagenoeg geen toeristen (ik heb ze in ieder geval niet gezien tijdens mijn wandeling). Uiteindelijk kom je weer bij de oost-ingang van Swayambunath uit, maar niet nadat je nog een hele serie buddha-beelden en enorme prayer wheels bent tegengekomen. De hele wandeling is een mooie en interessante aanvulling op je bezoek aan de Monkey-tempel. Je vindt ook voldoende gelegenheden voor lunch of een drankje tijdens je wandeling. Kortom: weinig bezocht, maar wel bijzonder!
Taak volbracht!
Nepal lijkt soms wel helemaal bedekt onder pryer flags. Je vindt ze in alle soorten, maten en kleuren. Persoonlijk vind ik de oude versleten vlaggen het mooist. Dit exemplaar heeft in ieder geval zijn taak volbracht en zo te zien vele prayers door de wind laten meevoeren.
Kleurrijk
In Kathmandu struikel je over de tempels. Een van de hoogtepunten op tempel gebied is het gebied rond de Apentempel. Dit fascinerende compex biedt voldoende materiaal om te fotograferen; beelden, apen, tempels, stupa's, pelgrims etc etc. Achter het hoofdcomplex vond ik in een verlaten hoekje deze met honderden prayerflags versierde stupa. Een kleurrijk geheel!
Uit het hart!
Nergens ter wereld wordt karaoke zo serieus genomen als in de Filipijnen. Elke zichzelf respecterende bar of restaurant heeft een karaoke machine. En elke zichzelf respecterende Filipino zingt minstens één lied per (uitgaans)avond. En waar de gemiddelde toerist zich wendt tot snelle harde nummers met veel geschreeuw (mijn uitvoering van 'Smells like teenspirit' deed veel wenkbrauwen fronsen) kiezen de echte liefhebbers voor het romantisch liefdeslied; oftewel de 'ballade'. Hoe zoeter, hoe beter en hoe voller de overgave des te groter de bewondering en het applaus. En dan doet het er niet al te veel toe of je nu wel of niet toon-vast bent......De emotie van het lied, daar gaat het om!
Een doodgewone vogel
Onze gidsen deden echt hun best om alle vogels langs de rivier aan ons te laten zien. IJsvogels, Ara's, Haviken, Toekans alles kwam voorbij. Maar het meest enthousiast waren ze telkens weer over de reigers. Misschien omdat ze makkelijk te spotten zijn, misschien omdat zij ze erg mooi vonden. En ze begrepen ook niet echt onze tamme reactie bij de zoveelste reiger, terwijl we bij elke papegaai 'uit ons dak' gingen. Maar ja, wij wonen in Gouda en daar struikel je over de reigers.....Dus min of meer om de gids te plezieren nam ik nog maar een foto. En dat leverde toch wel iets op!
Naar de boot
's Ochtends vroeg maken de vissers en bootsmannen hun gemotoriseerde kano's in orde. De ene groep vaart uit op zoek naar vis om te eten en te verkopen de andere om toeristen naar de mooiste plekjes te brengen. door het getijde verschil is het soms wel een stukje lopen naar de boot. deze man had de avond ervoor zijn bootje netjes in de branding neergelegd, maar moest nu zo'n 150 meter door de zee lopen om bij zijn boot te komen...
Surinaamse mus?!?
De Kiskadee is zo'n beetje de meest voorkomende vogel in Suriname. Of je nu in de Paramaribo loopt of midden in de jungle, je ziet ze overal. Maar dat maakt ze niet minder mooi. De gele borst maak het vogeltje net iets meer bijzonder dan 'onze' mus.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
