Kokkeeri
Herinnering aan de...
De natte zomer in Nederland proberen te ontvluchten met een tripje naar Wales is misschien niet de beste keus. Maar met de gedachte 'ergens deze zomer moet het toch mooier worden' stapten we in het vliegtuig. En al rijdend richting Noordwest Wales zagen we langzaam maar zeker de zon het gevecht met de regenwolken winnen. Op dag 2 werden we zelfs blij verrast met een stralende zon, strakblauwe lucht en zeer aangename temperatuur. We maakten dan ook enthousiast plannen voor een lange wandeling door het mooie Snowdonia. En nadat we een mooie route hadden uitgekozen, gingen we tevreden slapen. Eindelijk wat outdoor activiteiten deze zomer..... Maar de stemming sloeg, net als blijkbaar het weer, de volgende dag snel om. Het openen van het gordijnen gaf ons slechts de blik op een ander gordijn; een gordijn van regen en mist........
Geluk op een plankje
Bij de vele tempels in Beijing kom je ze tegen in verschillende vormen en formaten. De gelukshangertjes. En de Chinezen gebruiken ze volop. Op de speciaal aangewezen plaatsen hangen zij deze rode geluksbrengers bij bosjes op. En naast de voorgedrukte text hebben de meesten ook een handgeschreven eigen tekst toegevoegd; een persoonlijke boodschap voor de goden. Jammer genoeg geschreven in Chinese tekens, zodat voor mij de wensen van honderden Chinezen onbekend blijven......
Onzichtbaar
In Patan loop je van plein naar plein, van tempel naar tempel. Het een nog mooier dan het ander. En je blijft je verbazen. Het lijkt wel of elk klein gangetje uitkomt bij een nog mooiere plek met bijbehorende beeldjes, stupas en tempels. Een van de meest bijzonder plekjes in Patan is De Gouden Temple. Ook hier een klein gangetje (inmiddels omgebouwd tot kantoortje met ticket-counter) en dan aan het eind een onwerkelijke plek. Op een paar m2 vind je 2 tempels, meters prayerwheels, honderden brandende kaarsjes, standbeelden van de verschillede goden, een westers lijkende) engel en 2 zeer boos kijkende apen (beelden dit keer). Maar vooral erg veel goud. En erg veel pelgrims....Mezelf vergapend aan zoveel te zien, ving ik opeens de blik van deze man. Eerst schrok ik. Het enige bewegende tussen alle doodse beelden, maar een vriendelijk knikje stelde me gerust. Het was niet een tot leven gekomen standbeeld, maar gewoon iemand die zich even lekker rustig had teruggetrokken. En nu het even druk was in de tempel was zijn rust vedrwenen. Een beetje geïiriteerd keek om zich heen en trok zich nog verder terug tussen de stanbeelden en blinked goud!
Waardigheid
Ondanks de gekte van de nieuwjaarsviering in Thimi waar oranje verfpoeder en drank door de lucht vloog met op de achtergrond heftig trommelgeluid en luid gezang, behield deze oudere man zijn waardigheid. Hij wilde graag op de foto, maar dan wel op zijn manier; serieus, met zijn hoofd omhoog. Ondanks zijn oranje 'make-up' en bloemen in zijn haar behield hij zijn waardigheid.
OV-chipkaart? Dacht..
Iedereen die wel eens met het openbaar vervoer in ontwikkelingslanden heeft gereisd is zeker bekend met het fenomeen 'ticket boy'. De jongens die de mensen de bus in lokken, zorgen dat iedereen een plekje krijgt, de bagage bewaren, de bus op tijd doen stoppen en, uiteraard, de centjes ophalen. En elke 'ticket boy' heeft zijn eigen manier om het geld te rangschikken. Velen doen het op de manier zoals op de foto. Elk briefje netjes gevouwen tussen de vingers geklemd. En uiteraard hoe meer briefjes tussen de vingers, des te groter de status. Daarom wachten ze altijd erg lang met het terug geven van je wisselgeld, wat dat betekent afstand doen van de bankbiljetten en dus toch wel iets van statusverlies.....Maar je hoeft nooit bang te zijn dat ze vergeten om het juiste wisselgeld terug te geven. In mijn honderden busreizen door verschillende continenten heb ik altijd (misschien een enkele uitzondering) terug gekregen waar ik recht op heb. En daar hebben ze geen OV-chipkaarten voor nodig. Gewoon goed hoofdrekenen en een goed systeem van het geld tussen de vingers klemmen!!
Scharrelaar
De jakhalzen zijn toch wel een beetje de 'lulletje rozenwaters' van savanne. Ze lopen altijd een zenuwachtig en angstig rond groepen andere dieren om te kijken of er nog iets te bietsen valt. Maar zelfs een boos kijkend springbokje boezemt de gemiddelde jakhals nog angst in. En elke keer als ze een soort van aanval lijken in te zetten, is een elke beweging van het potentiële slachtoffer voldoende om een jakhals met de staart tussen de benen te laten afdruipen...Niet gek dus dat ze het vaak moeten doen met de 'left-overs' van veel stoerdere dieren. Dit exemplaar heeft een enorm bot gevonden om nog een beetje op te knagen. Maar na de leeuwen, hyena's en gieren is hij de laatste in de rij....Sommige van zijn neefjes in Etosha hebben een andere tactiek gevonden. Gewoon het terras van het restaurant op en dan of kijken of er iets op de grond valt of de wat onnozele toerist opzoeken, die het verschil niet weet tussen een huisdier hond en een wilde jakhals. En dus zijn stukje Oryx of Impala vrijwillig deelt met de rondscharrelende jakhals..... Maar hoe je het ook bekijkt; het blijven een beetje laffe scharrelaars.
Gouden blik
Vlak achter het bekende en veel bezochte Swayambunath (Money-temple) vind je het vrij nieuwe Buddha Amiveda Park (zie tips). Een plek voornamelijk bezocht door pilgrims en Nepalezen, die wat kleine offers gaan brengen. Een erg opvallende plek met 3 enorme Buddha beelden in zeer glimmend goud gehuld. Deze moderne plek is extra opvallend omdat Kathmandu just allemaal 'middeleeuwse' bezienswaardigheden heeft. Een leuke afwisseling. Op de foto het hoofd van Guru Rinpoche; 1 van de 3 enorme beelden. Echt een bezoekje waard.
Gezicht met veel...ve
Deze vrouw zat in afwachting van wat eten bij een groot tempel complex in Patan (ik heb al eerder een foto van haar geplaatst). Maar deze close-up geeft nog beter het harde leven van deze vrouw weer. Haar gezicht vertelt vele verhalen. Haar ogen spieden naar de mogelijkheid om wat eten te bemachtigen, maar tegelijkertijd zie je iets van berusting over haar lot. Of is het wanhoop omdat ze weer op zoek moet naar eten. Maar ook een spoortje van vechtlust is te zien. De rimpels in haar gezicht vertellen een verhaal van een moeilijk en zwaar leven. Waarschijnlijk al jaren aangewezen op gunsten van anderen. Wie heeft wat Dal Bhat over, waar mag ik mijn matje uitrollen om te slapen? Een constante strijd tegen de schaarste in haar leven. En altijd in afwachting wat de dag haar zal brengen.................
Het lied van de...man
Aan het einde van een prachtige kano-tocht door de mangrove bij Sabang op Palawan werden we getrakteerd op mooie verrassing. Onze charmante gids zette een lied in en de bootsman gaf niet alleen het ritme aan met zijn peddel op de kano. En niet veel later zong hij enthousiast de 'Mangrove song' mee. Het bleek een zelf geschreven lied over het leven in en met de Mangrove. Het was echt een ontroerend moment. Het tegenlicht en de licht beslagen lens door de enorme vochtigheid en hoge temperatuur gaf eigenlijk de sfeer van het moment goed weer.
Irish man in Scotland
Na een overvloed aan muziek, straattheater en cabaret zaten we even uit te puffen met een pint Stout en een bordje Haggis op een terrasje in Edinburgh. Het Fringe festival was overweldigend en we hadden even behoefte aan een rustig moment. Deze mand verzorgde met rustig getokkel op een Ierse harp voor de perfecte soundtrack!!!
Gedetaileerd werk
De streek Aklan op het eiland Panay in de Filipijnen staat bekend om haar 'handicrafts'. En dan vooral het weven is traditioneel een van de belangrijkste bezigheden. Tassen, placemats, hoedjes, blousjes etc etc; je kunt het niet bedenken of ze weven het hier wel bijelkaar. Het mooie is wel dat bijna iedereen bezig is met Fair Trade en regionale natuurproducten gebruikt. Veel gebruikte materialen zijn piña, abaca, raffia en nito. Zeg maar vezels uit kokosnoten, palmbladeren en ananasbladeren. Hier een detail van een weefgetouw waar men van pina een kleed ging weven. Een zeer precies en gedetailleerd werkje.
Vreemde Hotelgast
Behalve ons 2-en waren er geen andere gasten in ons hotelletje in Puerta Princesa. Als je de vreemde beesten in de receptie tenminste niet meetelt. We telden 2 vogelnesten in de ontbijtzaal (compleet met constant heen en weer vliegende vogeltjes), een 30 cm lange groen/rose gespotte gecko, die zich vooral 's avonds liet zien en horen., uiteraard voldoende insecten en deze 'vliegende' kikker. De eerste keer dat hij zijn hoofd liet zijn, terwijl wij lekker zaten te ontbijten, was het even schrikken, maar daarna hoorde hij er gewoon bij. Ook al omdat de receptioniste al deze beestjes de gewoonste zaak van de wereld leek te vinden. Ook zin in een 'wild' hotelletje in Puerta Princesa? Ga naar Pagdayon Inn!
Ondeugend!
Wandelend door Thimi hoorde ik achter me opeens iets roepen, gevolgd door wat gelach. Ik vond het niet meer dan logisch dat ik het lijdend voorwerp was. Dus draaide ik me even om te kijken wat er aan de hand was. Ik ving de blik van deze man en kreeg een vette knipoog. Ik weet niet waar het over ging, maar het leek me niet al te kwaad. En hij wilde vervolgens ook best op de foto!
Trotse man met stijl!
Tussen het uitbundige gefeest in Thimi ivm het Nieuwjaar was deze man een opvallende uitzondering. In stemmig zwart en zonder een spoor van oranje verfpoeder, zoals alle anderen, bewoog hij zag rustig door de menigte. Maar toen hij mijn camera zag, wenkte hij me naar hem toe. Hij zette zijn meest trotse gezicht op en stond netjes klaar voor de foto. Hij was zelf erg tevreden met het resultaat.
Typisch Lissabon
Wandelend door de oude wijken van Lissabon kun je alle buiten, uit het raam, hangend wasgoed niet missen. Soms lijkt het alsof iedereen zijn of haar hele garderobe aan de waslijn hangt in plaats van in een kast. In de nauwe straatjes zorgt de was ervoor dat er bijna geen zonlicht is. Soms baan je jezelf een weg tussen de lakens, sokken en onderbroeken. Maar wel allemaal netjes opgehangen met kleurige grote wasknijpers. Een mooi detail in de smalle straten van Lissabon.
Onverwachte ontdekkin
eigenlijk waren we op zoek naar tijgers, Sree, Kris en ik. Met zijn 3-en in een nagenoeg verlaten Bardia NP waren we aan het tracken. Met tijgers als ons hoofddoel, maar neushoorns, olifanten en beren waren natuurlijk ook welkom. Sree had al enkele tijgersporen ontdekt, maar het geluk ontbrak nog even. Plotseling wees hij naar de grond, waar blijkbaar een spoor te zien was. Ik zag niks, maar Sree was zeker van zijn zaak. Let's find the python! Prima plan! Rustig gaan we op zoek. Het spoor blijkt richting een omgevallen boom te lopen. Sree gaat op zijn knieen en tuurt in het donkere gat onder de wortels. En daar ligt een enorme slang. Opgerold onder wat droge takken. Hij is enorm, maar toch laat ik me op mijn buik vallen om deze foto te maken. Je moet er iets voor over hebben.....
Mysterieuze Man
Tijdens de nieuwjaarsviering in Bhaktapur zijn de rijen voor de tempels erg lang. Iedereen gaat iets offeren voor een goed en voorspoedig nieuw jaar. een mooi en interessant spektakel. Bij de uitgang van een van de tempels zat deze mysterieuze man op de grond. Veel mensen die langs hem kwamen, stopten om iets uit een mandje te pakken en een kort verhaal aan te horen. Ik heb een half uur staan kijken, maar had eigenlijk geen idee wat hij aan het doen was.....Hij ziet er ook niet 'standaard' nepalees uit. wat alleen nog maar meer vragen opriep.
Een oude bekende
Deze saddhu is een veel gefotografeerd man. Hij kwam dan ook erg bekend voor, toen ik hem zag zitten bij een van de tempeltjes bij Pashupasinath. Als professioneel fotomodel poseert hij voor iedereen die met een toestel voorbij komt. Ik probeerde hem te negeren, maar na een keer of 5 voorbij lopen, ging ik toch overstag. Dit is het resultaat: zijn bekende pose met de vingertjes!
Meerder keren de mooi
Op verschillende mooie plekken in de Kathmandu Valley moet je een toegangsbewijs kopen om op een plein (Durbar Square) of in de historische stad (Bhaktapur en Patan) te komen. Op zich helemaal geen probleem, de opbrengsten gaan direct naar het in goede staat brengen / houden van de sites, maar de tickets zijn maar 1 dag geldig. Dus dat betekent bij je 2e bezoek moet je dus een nieuw kaartje kopen. En zowel Bhaktapur (€ 10,00) als Patan (€ 4,50) zijn zeker de moeite van meerdere bezoeken waard. En ook Durbar Square in Kathmandu wil je misschien wel vaker bezoeken. De oplossing is een meerdagen kaart kopen. Het tarief is gelijk aan het eendaags-kaartje. Bij de aanschaf gewoon even vermelden dat je graag een toegangsbewijs wilt met een langere geldigheid. Wel even een pasfoto meenemen. Die wordt dan op je ticket geniet en dan heb je onbeperkt toegang!
Warchting the world g
Pelgrims, feestvierders, groepen toeristen, rennende kinderen......van alles en nog wat passeerde deze man in een van de drukkere straten in Bhaktapur. Maar het deed hem niks. Als een oase van rust zat hij op een krukje voor zijn winkel met bouwmaterialen. Zijn spullen waren vandaag niet zo in trek, maar het kon hem niet deren. Hij keek alles rustig aan en liet alles passeren. Af en toe kreeg hij een kopje thee aangereikt. Maar verder bleef hij de rust zelve. Geen woord gesproken, geen overbodige beweging. Gewoon rustig de wereld bekijken.
Vrolijke feestvierder
Tijdens de nieuwjaarsviering in Thimi (Kathmandu Valley) speelt oranje verfpoeder een grote rol. Alle mannen, jong en oud, gaan er helemaal in op. De meesten zitten dan ook helemaal onder het oranje poeder. Wij deden vrolijk mee en gingen op in de oranje massa. Met leuk resultaat. Velen wensten ons een goed nieuw jaar (2068 volgens de Nepalese jaartelling) en wilde daarna met mijn vriendin op de foto. Voor mij een mooie kans om naast de groepsfoto's (4 oude mannen rond mijn vriendin) ook wat portretten te schieten. Die portretten vonden de mannen niks aan, maar van de groepsfoto kregen ze geen genoeg. Met moeite kon ik mijn camera weer terug krijgen! Het grappige was dat ik, toen dit gebeurde, net mijn 500mm geplaatst had. Ik moest een meter of 20 achteruit om de mannen op de foto te krijgen. Tot onbegrip en hilariteit van de omstanders (die natuurlijk steeds voorlangs liepen, met boos geroep tot gevolg)
Met vlag en wimpel...
In de buurt van stupa's en kloosters in Nepal hangt het vol met prayerflags. Dus ook bij de grote Bodnath stupa net buiten Kathmandu kun je ze echt niet missen. Van alle hoeken van de stupa zijn de leiden de vlaggen alle gebeden naar de top. En je hebt ze in alle soorten, maten en kleuren.
Duurt het nog lang...
Ik zat al een tijdje op een stoep alle gebeurtenissen bij de tempel aan de overkant te bekijken. Deze vrouw doorliep het hele ritueel van het offeren van wat bloemen, de klok luiden en een kaarsje aansteken. Toen ging ze even rustig zitten naast de ingang. Ik vind haar blik en knikte naar mijn camera......Ze knikte terug en toen zag ik de twijfel toeslaan. Moet ik lachen, wel kijken, niet kijken. Waarom neemt 'ie de foto nu niet (ze wist niet dat ik nog wat instellingen moest aanpassen). En toen ze er eigenlijk al weer genoeg van had, lachte ik nog een keer vriendelijk. Nou, vooruit dan. Nemen die foto. Maar wel snel....
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
