Henneke
Naam
Henneke van Schaik
Reviews
Foto's & tips
214
Blogs
0
Lid sinds
29 November 2020
Favorieten
Fav. werelddeel
Afrika
Fav. land
Zuid-Afrika
Fav. stad
Parijs
Over mij
Vrouw, 66 jaar, echtgenoot en hond. Kinderen en kleinkinderen. Ik houd van de natuur, dichtbij, ver weg. Ik kan genieten van heel kleine wondertjes in de natuur, dat kan net zo goed in onze eigen tuin zijn.
Ik wandel erg graag in het bos, op hei en in de bergen.
Mijn Motto
'Genieten van de natuur, afwijken van de gebaande paden, juist de stille onbekende plekjes ontdekken.'
Over mijn camera
Type
Merk
Samsung
Overige
De meeste foto's maak ik met mijn Smartphone, Samsung Galaxy
Hoogst gewaardeerde foto’s & tips (214)
Zomerkleed
Graubünden, kanton in Zwitserland, is ook in de zomer schitterend! Ga je vroeg zomer, bijv. eind juni, dan staan de alpenweiden in volle bloei. Bij een warm voorjaar kun je pech hebben en is veel al gemaaid, maar ga je hoger de bergen in, dan is er altijd bloemenpracht. De wandelingen zijn goed aangegeven. Je kunt redelijk hoog komen met de auto en parkeren. Het autobahnvignet kost even wat, maar verder zijn er weinig tolwegen, in tegenstelling tot Oostenrijk, waar kleine bergweggetjes vaak ook tolwegen zijn. Zwitserland is nog altijd een duur land, maar in de supermarkt is het vooral vlees wat duur is. En uit eten gaan we eigenlijk niet, dat is echt prijzig. Wij werden de laatste jaren (2018, 2019) blij verrast met gratis gastenkaart, waarmee diverse liften, trein en bustrajecten in de buurt van ons verblijf gratis waren. We hebben hier flink gebruik van gemaakt. Rondom de liften is het dan even wat drukker, maar als je eenmaal aan de wandel bent is het best rustig en kun je genieten van de uitzichten en de prachtige bloemen langs je pad. Op de foto doet een groot geaderd witje zich tegoed aan de nectar van een distelsoort.
Dolomieten
Behalve de Oostenrijkse en Zwitserse Alpen bezoeken we ook graag de Dolomieten in Zuid-Tirol, gelegen in het noorden van Italië. Het ruige gebergte met de Drei Zinnen als bekendste trekpleister, is prachtig. Hoewel het een druk gebied is, zeker rondom de Drei Zinnen, kun je toch in redelijke rust wandelen als je iets verder weggaat van deze beroemde bergen. Het is echter ook altijd leuk even te kijken naar de bergbeklimmers die deze steile wanden proberen te beklimmen. Wij kiezen liever een wat makkelijker pad, met de hoogtemeters die te overwinnen zijn al zwaar genoeg. Augustus is qua drukte topmaand. Eind juni, begin juli of september is een rustiger tijd.
Oryx
De oryx of spiesbok zijn we in Namibië heel veel tegengekomen. Hij behoort tot de paardantilopen (wikipedia) en is een echte woestijnbewoner. Op totaal kale vlaktes kwamen we ze tegen, waarbij je denkt waar háál je eten en drinken vandaan. De horens zijn lang en recht en worden ingezet bij gevechten van man tegen man. De oryx is stevig gebouw en zowel mannetje als vrouwtje heeft horens. Ik vind het één van de mooiste antilopen soort!
Mijn fans (2)
Ik ben fan van (3)
Mijn favoriete foto's & tips van anderen (177)
Verlaten plekje in...
Tijdens de lockdown in maart 2021 hebben we een stuk in eigen land ontdekt. Zo hebben we een paar dagen rondgereden in Limburg. Daar hebben het doorkijkkerkje en Alden Biesen bezocht. Ook zijn we op zoek gegaan naar deze oude spoorwegbrug over het Albertkanaal. Deze brug is al 20 jaar uit dienst, toch is het een mooi staaltje architectuur uit het begin van de 20ste eeuw.
Krabben
Een ontmoeting met een cheeta is voor mij altijd een feestje. Deze prachtige ranke dieren die tot de katachtigen horen zijn een lust voor het oog. Zeker als ze de tijd nemen om te poseren. Als enige katachtige kan de cheeta zijn nagels niet intrekken, vandaar dat wel eens gezegd wordt dat ze op honden lijken. Deze dieren kunnen jagen met een topsnelheid van bijna 100 km per uur, al kunnen ze dit maar heel kort volhouden. Dit exemplaar was samen met zijn twee broers en ik heb er een tijd naar mogen en kunnen kijken. Het krabben wat ze doen op de boomstam is om een territorium af te bakenen. Het was voor mij enorm boffen dat er door de Corona weinig bezoekers waren in het Kruger park, zodat ik in alle rust kon genieten.
Van wildernis naar...
Nationaal Park Plitvička Jezera (ofwel NP Plitvicemeren) is het oudste park in Kroatië en staat sinds eind jaren ’70 op de Unesco Werelderfgoedlijst van beschermde natuurgebieden. Het park dankt zijn bekendheid aan de prachtige meren en watervallen die zijn gevormd door een natuurlijk afzettingsproces van duizenden jaren. In dit proces heeft het stromende water van de Koranarivier in dit gebied dammen van travertijn gevormd. Deze dammen hebben op hun beurt weer watervallen, meren en grotten gevormd. In het park leven veel zeldzame vogels en zelfs beren en wolven vinden hun onderkomen hier, hoewel het heel onwaarschijnlijk is dat de deze laatste twee tegen zult komen. In hoogzomer komen hier gemiddeld 10.000 toeristen per dag, maar als wij medio oktober 2021 de parkeerplaats van het park opdraaien tellen we slechts 8 auto’s. De eerste paar dagen dat we in het park doorbrengen is het slecht weer. Door de regen en de laaghangende bewolking zien we weinig van de watervallen. De herfst heeft zijn intrede gedaan. De bomen beginnen al behoorlijk te verkleuren en door de vele regenval zijn sommige paden niet toegankelijk. De bankjes die deze zomer ongetwijfeld aan de rand van het meer hebben gestaan, staan nu gedeeltelijk onder water. In het park vaart een boot die je van de lager gelegen meren naar het gebied met de hoger gelegen meren brengt en ook op deze boot zijn we de enige passagiers. Als na een paar dagen de wolken optrekken en de zon voorzichtig tevoorschijn komt, transformeert de wildernis die we de afgelopen dagen hebben ervaren in een waar sprookjeslandschap en is het bijna ongelofelijk dat je al dit moois in deze tijd van het jaar helemaal voor jezelf kunt hebben.