En weer gaat de wekker veel te vroeg. Zes uur. Dat gaat hier iedere dag zo. Maar het is absoluut tijd om op te staan. De dagroutine op reis is anders dan thuis. Slapen doe je daar maar. Of in de tijd... Lees meer
Gorke
Amazing landscape of.
Dankzij lottoballetje nummer twee 'And the first winner is...number two!', roept de Ranger van het Kanab Field Office als het lottoballetje in het gootje is stilgevallen. 'Yes! That’s us!', juichen wij daar meteen achteraan. We behoren tot de twintig gelukkigen die de volgende dag een bezoek mogen brengen aan The Wave. Een zeer uitzonderlijk gevormd rotslandschap op de grens van Utah en Arizona. Als we de volgende ochtend vanuit ons motel in Kanab in onze gehuurde Chevrolet stappen is het buiten nog donker. We gaan zo vroeg op pad omdat ons herhaaldelijk duidelijk is gemaakt dat ons een loodzware voettocht door de bloedhete steenwoestijn van de Coyote Buttes North staat te wachten. Het startpunt van die wandelroute bevindt zich op ruim een uur rijden van Kanab (Utah) in de richting van Page (Arizona) en is alleen met een stevige auto bereikbaar. Gelukkig hebben we een betrouwbare en comfortabele SUV gehuurd waarmee we al zonder problemen grote delen van Zuidwest VS doorkruist hebben. Beladen met vier liter water per persoon, een noodrantsoen van koekjes en crackers en een flinke fles zonnebrandolie verlaten we de Wire Pass Trailhead Parking en stappen een droge kreek (Coyote Wash) in op weg naar The Wave. We passeren verschillende waarschuwingsbordjes die duidelijk maken dat het betreden van dit afgelegen gebied levensgevaarlijk is zonder een goede routebeschrijving. Voor ons maakt dat de tocht nog spannender en bijzonderder. Het A4-tje met foto’s van markante rotsformaties, een toelichtende tekst en enkele GPS-punten die we van de Ranger hebben gekregen blijkt gelukkig een goede gids door het fascinerende landschap. De wandeling van ruim drie mijl naar de ingang van The Wave is het avontuur al meer dan waard. Nadat we in het begin wat moeten zwoegen over een zandig pad tussen stekelige struiken stappen we de rest van de tocht vooral op een hardere ondergrond van rood-gele rotsen. Om ons heen bizarre, grillige rotsformaties van zandsteen waartussen hier en daar een kurkachtig boompje of uitgedroogd struikje een plek heeft gevonden. De hitte valt eerst nog mee, maar halverwege duiken we toch flink zwetend een van de schaarse schaduwplekjes in voor een pauze. De eerste liter water is daar al snel weggeslobberd en voor de zekerheid brengen we ook nog maar een nieuwe laag zonnebrand aan. En dan, na een steile klim, staan we er opeens midden in: The Wave. Een perfect gekozen naam, want je bevindt je voor je gevoel in een versteende golf met prachtige doorgroefde, geribbelde wanden. Het zeer poreuze Navajo Sandstone kleurt rood, roze, geel en wit, mede afhankelijk van de invalshoek van de zonnestralen. De kleuren die schitterend afsteken tegen de knalblauwe hemel komen van mineralen en oxidanten die via het grondwater in de steenlagen zijn doorgedrongen. Als je er midden in staat kun je wel juichen van opwinding. Wat we dan ook doen! Na het juichen en rondlopen genieten we nog lang in stilte van dit wonderschone landschap. Het besef dringt door dat we iets heel bijzonders hebben gezien en meegemaakt, dankzij balletje nummer twee uit het ouderwetse lotto-apparaatje van een Amerikaanse Ranger. Wil je The Wave ook meemaken? Je vindt alle informatie op de website http://www.thewave.info/index.html . Daar lees je ook hoe je ingeloot kunt worden.
De koolzaadvelden van
Dit is de laatste foto die ik plaats van mijn vierdelige miniserie ‘bijzondere landschappen in Yunnan’ Wat je ziet zijn de uitgestrekte koolzaadvelden in de omgeving van de plaats Luoping. Luoping ligt zo’n 250 km ten oosten van Kunming, dichtbij de grens met de provincie Guizhou. De koolzaadvelden zijn uiteraard het mooist als de bloemen in bloei zijn. In de regel is dat van half februari tot half maart, maar de klimatologische omstandigheden kunnen ervoor zorgen dat het eerder of later is. Vergelijk het met onze bollenvelden. Kortom, je moet een beetje geluk hebben er op het juiste moment te zijn! Nadat de bloemen zijn geoogst, worden ze verwerkt tot olie (voor wokken, koken of bakken). Met de vier landschapsfoto’s die ik deze week heb geplaatst, heb ik geprobeerd dit relatief onbekende stukje Yunnan op een positieve wijze voor het voetlicht te brengen.
Haventje van Hamnoy
Het haventje van Hamnoy is een van de vele prachtige plekken op de Lofoten. Op het zuidelijkste deel van de Lofoten schakelen de kleine vissersplaatsjes zich aaneen in een decor van machtige bergen die 's winters vaak bedekt zijn met een laagje sneeuw. Slapen kun je hier in Rorbuer, leuke houten hutjes die vaak op de meest prachtige plekken staan. Blijf zeker minimaal 2 nachten om dit zuidelijkste deel van de Lofoten goed te leren kennen.
Dead road.
Dit is het meest gefotografeerde gedeelte van de "dead road" die geldt als de meest gevaarlijke weg ter wereld. De afgrond is hier peilloos diep. Helaas zaten we zwaar in de wolken en konden we niet op het ideale punt staan voor de foto. We begonnen in de sneeuw die nat werd, daarna regen, vervolgens dikke wolken en eindigden in de zon met tropische temperaturen.
Met de fiets over de.
Ik zie de nodige fietsen langs komen vandaag, dus ik blijf niet achter. Fietsen over de Ubein brug is een hachelijke zaak. De brug is smal en erg hoog. Je moet dus wel stevig ter fiets zijn om dit rijdend te doen. De meesten lopen. En terecht.
Fietsen in the middle
Deze fietser kwamen wij tegen midden in de wildernis en ruige Pamir Highway. De sterke en vriendelijke mensen in Tadzjikistan schuwen een stukje fietsen niet blijkbaar.
Blauw op blauw
Het centrum van Jodhpur is een genot om rond te lopen, hier zijn vele huizen blauw geschilderd waardoor het de naam "blauwe stad" heeft meegekregen. Vroeger waren alleen de huizen van de Brahman, een hogere kaste in deze kleur geschilderd. Tegenwoordig mag iedereen in de stad zijn huis deze kleur geven, wat een erg mooi gezicht is. Ik had me zelf een opdracht mee gegeven om een foto te maken van een vrouw in een blauwe sari, voor een blauwe muur. Nu bleek dit nog een hele uitdaging, maar als het dan lukt is dat toch erg mooi. Tip:Geeft je zelf een foto opdracht als je naar een mooie locatie gaat, hierdoor beleef je de omgeving nog meer !!
Kleurrijke markt
Eind 2014 maakte ik een prachtige reis door het noorden van Vietnam. We kwamen door kleine dorpjes van verschillende bergvolkeren, reden door schitterende natuur tegen de grens met China aan en bezochten de markten in oa Meo Vac, Bac Ha en Can Cau. Dit is een foto van de textielafdeling van de markt in Can Cau waar de flower hmong hun kleurrijke stoffen en kleding verhandelen.
De rattenverzorger
Eerder plaatste ik een paar foto's van de Karni Mata tempel in Deshnoke, beter bekend als de ratten tempel. De grote hoeveelheid van deze dieren hebben natuurlijk ook voeding nodig, nu kun je als bezoeker van de tempel buiten bij de winkeltjes eten voor ze kopen.Als je het leuk vind kun je ze dan met de hand voeren, de man op de foto zorgde er voor dat de schalen met melk werden bijgevuld.
Zuid-Afrika • Kalahari woestijn
Zuid-Afrika • Kalahari woestijn
Spoorzoeken
Spoorzoeken is een van de top kwaliteiten van de San Bushmen. Een noodzakelijke kwaliteit om te kunnen overleven in de bush. Vanaf jongs af aan, krijgen ze hierin training van de ouderen.
Wachten op de bus.
Vanuit Mlilwane vertrekken we naar Krugerpark. Het is nog vroeg en de zon schijnt al heerlijk. Veel kinderen gaan rond deze tijd naar school. Dit kind zit heerlijk in het ochtendzonnetje te wachten totdat de bus/taxi langskomt voor de rit naar school.
Antarctica • Antarctica schiereiland en Weddell zee
Antarctica • Antarctica schiereiland en Weddell zee
Zodiac tour bij Cierv
Bij Cierva Cove hadden we eindelijk goede omstandigheden om met de zodiacs een cruise te maken. Niet teveel wind, wat zon en genoeg ijsbergen om ons een tijd te vermaken. We stappen van boord, voorzien van de verplichte reddingvesten, over in de zodiacs en gaan op weg. Verschillende ijsbergen hebben zich verzamelt in een soort binnenbocht van het schiereiland van Antarctica. Langzaam varen we langs verschillende ijsbergen. Wat een machtig gezicht is dat ! Al die vormen en tinten blauw. De rust en stilte om me heen. Zo vredig ! Ik draai me in allerlei bochten om te blijven kijken hoe het veranderende licht de sfeer bepaald. Ik voel me klein, nietig en erg dankbaar dat ik dit heb mogen zien.
Eagle Hunter
De bevolking van de provincie Bayan Olgii in het uiterste Noordwesten van Mongolië bestaat voor een groot gedeelte uit Kazachen; een islamitisch nomadenvolk van Turkse afkomst. In de ijskoude Mongoolse winter jagen deze Kazachen met afgerichte steenarenden op marmotten, konijnen, vossen en soms zelfs wolven. Een eeuwenoude traditie die waarschijnlijk rond 940 na Christus is ontstaan. Afgelopen september hebben wij het prachtige Mongolie bezocht en hebben we overnacht bij een eagle hunter familie. Dit is onze gastheer eagle hunter Agalai.
De beste keuze
Tijdens onze roadtrip door New England overnachten we 1 nacht in ons campertje in het Gifford woods state park (in de staat Vermont). Het is ijzig koud en zodra het licht wordt, worden we wakker. We (credits voor mijn vriend :-p) besluiten om voor het ontbijt naar Kent pond vlakbij het state park te rijden, want dan kunnen we onze camper opwarmen op de motor en dat ontbijt toch een stuk aangenamer. Als we bij het meertje aankomen, blijkt dit de beste keuze van de hele trip te zijn, want boven het stilstaande water hangt de ochtendmist, de eerste zonnestralen lichten de felgekleurde bomen aan de overkant van het meer op (en de heuvel er achter juist nog niet), en wooow wat is die combinatie mooi!!!
Sprinkhaan met ......
Zuid-Afrika is een heerlijk land om in rond te reizen. Vliegen naar J'burg of Kaapstad en dan verder met je eigen huurauto is gemakkelijk en geeft je veel vrijheid. De wegen zijn perfect (over het algemeen) en het is er niet druk (meestal). Je links, dat is wel even opletten. In de gewone landelijke en provinciale parken kan je zelf rondrijden. Je moet dan wel op de paden blijven. Daarnaast heb je privé parken, die altijd wel wat extra te bieden hebben. In een privé park had ik de mogelijkheid om dicht bij een kolonie witkapbijeneters te fotograferen. De jongen zaten nog in holen in de rivieroever. De ouders vlogen af en aan met prooi. Deze had een hele mooie sprinkhaan te pakken.
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Niger • Centraal -en Noord-Niger
In gedachten verzonke
Vorige maand was ik in Niger om het befaamde Gerewol-festival te bezoeken. De exacte plek waar het festival wordt gehouden, is pas een dag van te voren bekend. Dit is afhankelijk van de aanwezigheid van een grote waterpoel. Het Gerewol-festival is van de Wodabe (ook wel Bororo), een etnische groep die behoort tot de Fulani. Het is een nomadenvolk dat om de drie à vier dagen verhuist naar een andere plek. Zij trekken met hun vee (koeien met enorme horens, geiten, schapen, ezels en dromedarissen) van waterpoel naar waterpoel. Na een paar dagen is het water dermate vervuild,dat ze met hun kudde op zoek moeten naar een nieuwe poel. De verschillende families zetten een provisorisch kamp op tussen al het vee. Wij mochten met ons vijven, na toestemming van de ‘chief’, daar ook bivakkeren. Echt goed slapen lukte niet. Het was er erg heet. Dus nog voor zonsopgang was ik mijn tentje al uit om wat rond te struinen. Er is altijd wel iets te zien en te beleven. Terwijl ik rond liep, zag ik deze vrouw verzonken in gedachten zeker een minuut lang roerloos stilstaan. Met haar hand hield ze de hoorn van een koe vast. Even later ging ze de koe melken. Een bijzonder moment …
Haaien Elke keer als er weer een mooie foto van de prachtige onderwaterwereld op de site verschijnt, moet ik denken aan mijn eerste ervaring met snorkelen..... Na een prachtige rondreis van drie... Lees meer
Uitslag van het februarithema "Fiets" Tjonge, dat hebben we geweten! Wat een leuke, bijzondere en vooral ook mooie fietsfoto's hebben jullie ingestuurd voor het alternatieve februarimaandthema "Fi... Lees meer
Dat moest mij natuurlijk weer overkomen. Een fanatieke reisgenoot en fotograaf die vindt dat hij altijd vooraan moet staan om zijn perfecte wildplaatjes te schieten. Er mag natuurlijk geen grassprietj... Lees meer
Een reisreporter is een reisreporter, daar zitten geen verschillen tussen. Nou vooruit, een kleintje dan: er zijn reisreporters en er zijn reisreporters van het eerste uur. Deze laatste reisreporters,... Lees meer