Edwinaverdingh
Kleurrijke gewaden
Tijdens onze tussenstop in Delhi hebben we enkele uren de sfeer van deze grootstad kunnen opsnuiven. De Vrijdagmoskee van Delhi of de Masjid-i-Jahan Numa (???? ???? ???) is de belangrijkste moskee van Delhi in India. De moskee werd gebouwd door de mogoel Sjah Jahan. De bouw was in 1656 gereed. Het is één van de grootste en bekendste moskeeën van India. Een prachtige plek om te bezoeken! Deze man hield een oogje in het zeil en bezorgde elke bezoeker van een gewaad dat alle ontblote lichaamsdelen verborgen hield. Bij het verlaten van de moskee poseerde hij nog even in een pose die we wel meermaals zullen terugzien.
Heilig Bassin 4
Ons bezoek aan de tempel Tirta Empul was één van de hoogtepunten op Bali. Niet ver van Ubud vind je deze heilige bron die de priesters van geweid water voorziet en waar gelovigen zich in het bassin kunnen baden en kunnen bidden. Dit brengt voorspoed en een goede gezondheid. Eerst moet je een offer brengen in de tempel. De legende vertelt dat de god Indra de bron Tampaksiring gecreëerd heeft als tegengif voor een bron die vergiftigd werd door een slechte demonen koning. Waarschijnlijk werd deze tempel gebouwd rond 926 tijdens de Balinese Warmadewa dynastie. Locatie: 8°24'52.76"S, 115°18'57.25"E
Paard en kar
Bygdøy is een schiereiland ten westen van de binnenstad van Oslo. Het schiereiland (vroeger was het een echt eiland) staat bekend voor zijn vele musea. Wij bezochten het Vikingschip Museum (Vikingskipshuset, er staan onder andere 2 gerestaureerde schepen) en het Noors volksmuseum (Norsk Folkemuseum), het Bokrijk van Noorwegen. Het is een groot openluchtmuseum dat 155 gebouwen van historische waarde uit de verschillende regio’s van het land bevat. Het openluchtmuseum werd in 1894 opgericht door Hans Aall. Een van de opmerkelijkste gebouwen is de originele 13de-eeuwse staafkerk uit het Noorse Gol. In de zomermaanden lopen er entertainers rond in authentieke klederdracht. De zilversmid, de pottenbakker, de wever en kaarsenmaker tonen het publiek hoe alles vroeger in zijn werk ging. Tip uit eigen ervaring: Bezoek je Oslo per auto, parkeer je best op Bygdøy. Een dagticket kost hier zo een 35 NOK, terwijl je in Oslo centrum al snel voor een paar uur overdekt parkeren 120 NOK betaalt. Met de ferry geraak je zo in het centrum.
Grasvegers
De Shiva Tempel in Gangakondacholapuram (Tamil Nadu) ligt in een prachtig onderhouden domein. De tempel en beelden werden mooi gerestaureerd. Deze Shiva tempel is net iets kleiner dan de Brihadishwara Tempel in Thanjavur, maar er wordt beweerd dat de sculpturen in Gangakondacholapuram mooier en gedetailleerder zijn. Deze tempel werd gebouwd door Rajendra I (zoon van Rajaraja I, die de tempel in Thanjavur gebouwd heeft) en representeert een latere en meer ontwikkelde fase van de Chola kunst. Aan de ingang staat de gerestaureerde heilige Nandi. Rechts van dit beeld staat een beeld van een leeuw ( Simha-kinaru), die met het gezicht naar deze Nandi gericht is. Hij stelt de macht van het Chola koninkrijk voor en groet de Nandi. De tuinen worden dagelijks onderhouden. Spijtig genoeg gooiden de Indische toeristen, die toen aanwezig waren, hun afval gewoonweg op het grasperk terwijl er vuilbakken stonden. Het houdt deze dames wel in vorm.
Zo simpel is het....
In het Westen moet alles groots zijn. Hoe groter het ego hoe groter de impact, denkt men toch. In India, een land zo groot met enorm veel inwoners, leeft men op een heel andere manier. When the Ego dies, the Soul Awakes, zei Gandhi. Met dit motto trokken wij naar India. Zet je ego opzij en geniet van het dagelijkse leven daar, dan pas komen alle details tot leven. Net zoals deze man. Hij heeft geen kraam nodig om zijn waren aan de man te brengen. Gewoon wat plastic bakken, een mandje en een bankje en de verkoop kan beginnen. Zo simpel is het...
Herinneringen
Als ik naar mijn foto's van Indië kijk, krijg ik nog steeds een overweldigend gevoel. Indië heeft mijn hart gestolen. Ook dit kleine meisje, het dochtertje van de beste vriend van 'onze' chauffeur Sanjay. Helemaal opgemaakt, inclusief juwelen, gingen we samen een dagje op stap. Het afscheid viel zwaar, ook al kenden we mekaar nog maar net.
Cow Market
Bijna aan het einde van onze reis tussen Tekadi en Allepeye - Zuid-India passeren we een veemarkt. Natuurlijk moeten we even stoppen om dit van dichtbij gaande te slaan. Langs de weg staan honderden koeien, maar ze zien er allemaal even mager uit. Natuurlijk niet te vergelijken met de koeien die wij kennen, maar waarschijnlijk wel stukken gezonder. Een drukte van jewelste. Het inladen van het vee gebeurt redelijk rustig. Ze worden allemaal aan mekaar vastgebonden en dat gebeurt met de touwen die door hun neusgaten lopen. Hun hoofd naar links en rechts draaien lukt niet meer. Het ziet er niet echt diervriendelijk uit, maar aan de andere kant kunnen ze mekaar nu ook niet meer met hun horens kwetsen.
Genieten van bloesems
Dit jaar konden we al heel vroeg genieten van de ontluikende bloesems in de Haspengouwse fruitplantages. Niet alleen de bloesems maar ook de allerkleintjes waren er vroeg bij. Ook zij genieten van het heerlijk zonnetje en het zachte parfum die de bloemen verspreiden.
Chai
Tussen Halebid en Tiruvannamalai besluit Sanjay 'onze' chauffeur, om via een weg te rijden waar het dagelijkse Indische leven zich afspeelt, ver weg van de toeristentrekpleisters. Zo komen we bij een verlaten Jaïntempel en waterbassin terecht. Onderweg pauzeren we geregeld en drinken we chai. Chai is het Indiase woord voor thee. Er is geen vast Chaimengsel voor de Indiase thee, er zijn wel een aantal ingrediënten: sterke zwarte thee, zoetmiddel, melk en kruiden. De meest gebruikelijke zijn kaneel, kardemom, kruidnagel, gember en peper. Lekker pittig! Ik drink het in de winter, goed tegen verkoudheden ;-) Het grappige is dat ze in deze stalletjes de thee in een grote nylonsok gieten en hierdoor de kokende melk laten lopen. Alles wordt gesuikerd en opgediend in glaasjes. Op sommige plaatsen in de kleine plastic bekertjes die we na afloop maar op de grond moesten gooien. Dat kregen we niet over ons hart en hielden deze dan bij of verkozen een standje met glazen bekers. Ook al was het snikheet, die hete chai ging er altijd vlot in.
Gespieste kever?
Het Ladeuzeplein is het grootste plein in Leuven qua oppervlakte en werd genoemd naar de voormalige rector magnificus van de KU Leuven, Monseigneur Paulin Ladeuze. Het Ladeuzeplein wordt gedomineerd door de monumentale bibliotheek van de KU Leuven. Alhoewel het neo-renaissance uitzicht anders doet vermoeden, is dit een eerder recent gebouw, daterend uit 1921. Het gebouw was een gift van het Amerikaanse volk aan de stad Leuven nadat de oorspronkelijke bibliotheek uit de 17de eeuw gelegen aan de Naamsestraat, in augustus 1914 bij het begin van de Eerste Wereldoorlog, werd platgebrand door de Duitse bezetter. Na de Eerste Wereldoorlog werd het standbeeld van Sylvain Van de Weyer vanaf het Martelarenplein, aan het station, naar het Ladeuzeplein overgebracht. Bij de heraanleg in de jaren '90 werd er echter een ondergrondse parking voor 750 voertuigen aangelegd, die het gewicht van het beeld niet kon dragen; het beeld verhuisde opnieuw, ditmaal naar een rotonde op de Kapucijnenvoer. In 2005 plaatste kunstenaar Jan Fabre een nieuw monument op het plein: de Totem, een 23 meter hoge inox naald met daarop een omgekeerde kever gespiest is een geschenk van de KU Leuven aan de stad Leuven ter gelegenheid van de 575ste verjaardag van de universiteit. (Wikipedia)
Sitting on the dock..
Sitting in the morning sun I'll be sitting when the evening comes Watching the ships roll in Then I watch 'em roll away again, yeah I'm... Sitting on the dock of the bay Watching the tide roll away I'm just sitting on the dock of the bay Wasting time... Blijf verder zingen: Dit is hoe mijn zondag begon Langs de Schelde in de zon Lekker babbelend met ons twee en het water kabbelde mee Sitting on the...
Handjescommunicatie
Reizen is voor mij de plaatselijke gewoonten opsnuiven. Soms is dat zowel letterlijk als figuurlijk. Die speciale geuren van bloemen, kruiden, het straatleven... Heerlijk! In Indië kon ik mijn geluk niet op. Op elke hoek of zelfs tussen een blok huizen in vond ik markten. In Mysore (Karnataka) was een grote bloemenmarkt en verkochten handelaars ook wierookstokjes en essences in alle geurtjes die je je maar kan indenken. Het dagelijkse leven zet hier de deuren voor je open. Mooi om te zien! Deze bloemenverkoper trok onze aandacht omdat hij met zijn hand teken deed om dichterbij te komen. Communicatie zonder woorden. We praatten over koetjes en kalfjes en meestal bevestigde hij ons gesprek met een wiebelend hoofd. Typisch Indisch, het lijkt op ja en neen tegelijk. Soms niet echt duidelijk voor een buitenstaander ;-) Onder het platform zat nog iemand, die ik eerst nog niet gezien had. Volgens mij was hij alle restanten van de bloemblaadjes bijeen aan het vegen.
Mistig groen
De dagen dat we in Oppdal verbleven, viel het weer tegen. Mist en regen zorgden ervoor dat we de prachtig besneeuwde bergtoppen zelden te zien kregen. Het ligt niet ver van het nationaal park Dovrefjell-Sunndalsfjella. Dovrefjell is een bergplateau in de Noorse provincie Oppland. Snøhetta is een berg in het nationaal park Dovrefjell-Sunndalsfjella en Dovrefjell in de provincie Oppland in Noorwegen. Het is met 2286 meter een van de hoogste bergen van Noorwegen. In 1798 werd de berg voor het eerst door Jens Esmark beklommen. Vanaf 1911 werden delen van het plateau aangewezen als nationaal park, tegenwoordig is bijna het hele gebied nationaal park. In het park leven onder andere muskusossen en rendieren, en er groeien zeldzame planten.
Eenzame visser?
Gezellig rondtoeren op Runde, het puffineiland in Noorwegen. Mijn favoriet! Zelfs zonder er eentje te ontdekken op die ene op een infobord na. De rode huizen trekken de aandacht. De felle kleur steekt mooi af tegen de mistige achtergrond. Het eenzame vissertje vangt hopelijk nog iets voor het avondeten. Het eiland is te bereiken via een lange brug of via de kleine aanmeerplaatsen.
Natuurlijke sculptuur
Reisdagboek Noorwegen: Zaterdag 14 juli 2012 Van Orsta nemen we de E39 tot aan Hjelle, waarna we de 15 volgen tot aan Olden. Vanuit dit stadje volgen we de bordjes Briksdalbreen. We beklimmen het pad, zo een 45 minuten, tot aan de gletsjer. De gletsjertong likt aan het ijskoude water in het meer. Indrukwekkend! Sumu neemt nog een duikje in het heldere water en heeft zo te zien geen last van de koude. Zijn dikke vacht heeft dan toch nog nut. De waterval die we twee maal passeren heeft er plezier in om ons dan ook hevig te vernevelen. Na een uitgebreide picknick zetten we de route verder. Eerst even terug tot in Olden, dan de 60 tot Byrkjelo, vervolgens terug de E39 op tot Moskog. De tocht over de 13 is schitterend indrukwekkend. Je passeert de hoogste toppen en bergpassen die in de winter niet toegankelijk zijn. Eeuwige sneeuw, ruw gesteente, haarspeldenbochten (net voor Mel) doen ons het dal in suizen. Hoog in de bergen stoppen we want een voetstap in de sneeuw is voor ons als de eerste stap op de maan. Sumu amuseert zich te pletter. Hij rolt letterlijk van de berg af. Die heeft zijn dag ook gehad.
Witte hoed
In april 2013 wilden we onze reis beëindigen met een bezoek aan Tanah Lot, de kusttempel, in het Zuiden van Bali. We besloten om niet te gaan, want het leek net op een oververzadigd pretpark. De parkeerwachter stuurde ons via de uitgang van de parking weg en zo kwamen we toevallig terecht bij de prachtige tempel Pura Luhur “Pakendungan” – Tanah Lot. Er was net een tempelfestival aan de gang en we werden met open armen ontvangen om dit gade te slaan. Eten en drinken werd ons gratis aangeboden. We hebben hier uren vertoefd en genoten van de rust. Later merkten we dat je hier ook geraakt zonder de parking naar de “echte” tempel van Tanah Lot te moeten aandoen. Sla gewoon één straat vroeger in aan je rechterkant. Deze weg leidt je recht naar de tempel. (zie mijn tip over Bali) Deze dame zat aan de ingang van de tempel en verkocht kleine rijstpakjes gehuld in bananenbladeren. De mensen hadden hun offers al naar de tempel gebracht. Heel sereen, met volle overgave. Daarom had ze even de tijd voor deze foto met een lieve glimlach erbij.
Met 4 in beeld
De 'Saltfields' in Marakkanam (op de weg tussen Mamallapuram en Pondicherry in Tamil Nadu) zijn zeker de moeite waard om alle tempelbezoeken in Tamil Nadu aan te vullen. De mensen die hier in de hete zon, gepekeld door het zout, blootvoets hun manden met zout vullen verdienen van mij veel respect. Meerdere generaties werken op dit zoutveld om het 'witte goud' bijeen te krijgen. Een mooi natuurspektakel met heel wat inpact op hun huid.
'Ons' motto? Foto bij
We verblijven in Lovina (Noord-Bali) en rijden richting Gilimanuk via de kustweg. We slaan linksaf richting Brahma Vihara Arama, het enige boeddhistische klooster op dit eiland. Dat moet je toch zeker gezien hebben, niet? Het ziet er nauwelijks boeddhistisch uit met zijn kleurrijke decoraties en oranjerode daken, maar deze tempel ligt verscholen in de heuvels met zicht op de felgroene vallei en rijstvelden met op de achtergrond de Balinese Zee. Dat uitzicht is ronduit prachtig. Deze opname geeft het landschap weer op weg naar de tempel. Wil je de rest van het verhaal te weten komen? Lees dan mijn blog 'Ons' Motto?
Regen op komst?
Auto huren en dan maar smalle wegen inslaan. Soms is dat een goede keuze, op Bali meestal niet. Vooral niet wanneer je onderweg getrakteerd wordt op een hevige plensbui waardoor het wegdek, als dat er al is, niet meer zichtbaar is. Soms belanden we in diepe kuilen en vragen ons af of het wel wijs is om verder te rijden. We verblijven in Lovina (Noord-Bali) en rijden richting Gilimanuk via de kustweg. We slaan linksaf richting Brahma Vihara Arama, het enige boeddhistische klooster op dit eiland. Het ziet er nauwelijks boeddhistisch uit met zijn kleurrijke decoraties en oranjerode daken. Deze tempel ligt verscholen in de heuvels met zicht op de vallei en rijstvelden met op de achtergrond de Balinese Zee. Prachtig! Het is niet alleen een bezienswaardigheid voor toeristen, maar ook een tempel waar echt gemediteerd wordt door boeddhistische monniken. Prachtige lotusbloemen fleuren het geheel op. Wanneer we terug naar ‘huis’ keren worden we nogmaals onder handen genomen door een overdonderende regenbui en testen afgebroken takken, die op het wegdek liggen, onze rijbehendigheid.
Zusjes
In Lovina (Noord-Bali) logeerden we in Sawah Lovina, gerund door de Nederlander Walter samen met zijn Balinese vrouw Wina. Deze meisjes zijn de dochters van één van hun werknemers. We zaten op dit moment allemaal onder het overdekte terras tijdens een hevige plensbui. Wat kan je dan doen? Spelletjes spelen? Foto’s maken? Gekke gezichten trekken?...
Fruitvrouwtje
Waar eet en slaap ik als ik op reis ben? Bij locals!! Je zal me niet snel in internationale restaurants of hotels vinden. 's Ochtends een lekkere koffie of thee aan een straatkarretje, met hierbij de lokale ontbijtkoeken en dan afwerken met heerlijk inheems fruit. Meer moet dat niet zijn. Op Bali kochten we bij deze mevrouw het verse fruit.
Ik zie het...
Een herfstwandeling in Bokrijk (Limburg - België), de herfstgeuren en - kleuren waarnemen met daarna lekker ingeduffeld een kop koffie op het terras. We zijn niet de enigen die aan het waarnemen zijn. Dit knap exemplaar week niet van onze zijde, hopend op enkele kruimels die zouden blijven liggen.
Adventhuisje
De advent is in het christendom de benaming voor de aanloopperiode naar kerst. De naam advent komt van het Latijnse woord adventus, dat komst betekent. In de adventsperiode bereiden christenen zich voor op het kerstfeest, wordt de geboorte van Jezus herdacht en zijn wederkomst verwacht. Thuis wordt in sommige streken een adventskalender gebruikt, die gewoonlijk begint op 1 december. Vaak bevat die voor elke dag een doosje of een luikje, waarvan er elke dag eentje mag worden geopend door de kinderen. Er zit dan een chocolaatje of een klein stukje speelgoed in. Dit huis in Bernkastel Kues werd omgetoverd tot een adventkalender. Elke dag ging er een luikje open en kwamen er tafereeltjes uit sprookjes tevoorschijn. Als je goed kijkt zal je er zeker enkele herkennen en weet je ook onmiddellijk op welke dag wij daar waren. In de oude stadswijk van Bernkastel is nog veel, zelfs heel veel uit vervlogen eeuwen bewaard gebleven. Vooral het marktplein weerspiegelt op indrukwekkende wijze zijn 400-jarige geschiedenis.
In profiel
Wil je genieten van de lokale tempelfeesten? Vergeet dan de grote toeristentrekpleisters en stap, gekleed in de juiste klederdracht (sarong...) een lokale tempel binnen. Een palet van felle kleuren, de geur van wierookstokjes, gamelanorkesten die je met een repeterende melodie in vervoering brengen, perfect uitgedoste mannen en vrouwen, maar ook de manier waarop kinderen in het hele gebeuren opgenomen worden, overmant je. Als 'omgeklede toerist' val je niet zo op en van op een afstand meegenieten is zalig. Deze tempel ligt niet ver van het Baturmeer. Hoewel het in de tempel een drukte van jewelste is, kijk ik ingetogen rond me heen. Mijn ogen nemen alles waar en je zou denken dat mijn camera overuren maakt, maar een rust daalt over me heen. Dat mensen zo intens van deze momenten kunnen genieten is zo mooi om in je op te nemen.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
