Dorie
Naam
Dorie Jansen
Reviews
Foto's & tips
518
Blogs
0
Lid sinds
22 November 2009
Over mijn camera
Type
Merk
Canon
Model
canon eos 600d
Hoogst gewaardeerde foto’s & tips (518)
Rijstvelden
We bezochten het Bagaya klooster van Inwa Om daar te komen moet je een paar kilometer vanaf Amarapura, met een pont de rivier de Myitinge oversteken. Aan de overkant van de rivier staan de paardenkarren klaar om je naar het klooster te brengen. De rit er naar toe is prachtig we zagen veel rijstvelden met families die druk bezig waren met het ploegen van de grond en planten van rijst.
Mijn fans (5)
Mijn favoriete foto's & tips van anderen (30)
Koningspinguïns voor.
Voor mij is South Georgia nog steeds de meest bijzondere bestemming die ik ooit heb bezocht. Op het eiland, waar de beroemde Britse ontdekkingsreiziger Ernest Shackleton is overleden en begraven, woont slechts een handvol mensen (Britse onderzoekers). Aan dieren echter geen gebrek: honderduizenden pinguïns, zeeolifanten, zeehonden, zeeluipaarden, rendieren, vele soorten vogels en vissen, waaronder walvissen, haaien en orka's. Voor de dierenfotograaf is dit een waar walhalla.
Korowai jongen
Deze jongen was te vinden op het Baliem festival, in de gelijknamige vallei in het hart van west Papua. Hij behoord toe tot de Korowai stam welke leven in het zuid oosten van West Papua, ze zijn vooral bekend van hun boomhutten die tot wel 30 meter hoog zijn gebouwd. Het festival word begin Augustus gehouden in het dorp Wosilimo of Muliama en is niet alleen een bezienswaardigheid voor het handje vol buitenlandse toeristen, vele lokale mensen (die niet meedoen) staan ook langs de hekken dit te aanschouwen. Aangezien er ook vele stammen komen, die ver buiten de vallei leven.
Op stap met een man..
Een reis naar en door Marokko is voor mij pas compleet als ik een paar dagen of langer in Erg Chebbi ben. Vooral in de ochtenduren voor de toeristenstroom op gang komt zijn voor mij de zandduinen een bron van genot. De zon op zien komen en de stralen die het zand laten veranderen van kleur is onvergetelijk. Eén van mijn laatste dagen daar kwam ik in contact met een man die op weg was naar een restcamp om daar een groep toeristen op te pikken. Hij wilde mij graag laten zien hoe hij de dieren door de woestijn leidde en zo nu en dan een wachtende dromedaris oppikte. Ik was nog niet eerder zo ver de woestijn in geweest en de karavaan stuwde mij voort. Ik moest goed opletten naast welk dier ik liep want er waren valse krengen bij, die niet alleen hun voorganger probeerde te bijten maar mij ook. Het was een hele bijzondere ervaring om te proberen in zijn voetsporen te treden, foto's te maken en ondertussen een gesprek te voeren. Het tempo laag behoorlijk hoog en ik moest alle zeilen bijzetten om bij te blijven. Toen het kamp in zicht kwam en de toeristen in gejuich uitbarstten bij het zien van de karavaan, gloeide ik van trots dat ik een man van de woestijn bij had kunnen benen en foto's heb kunnen maken.