Daphnekeune
Casa del Conde
Voordat de rivier Guadalhorce in Malaga de Middellandse zee in verdwijnt, stroomt het eerst, ten noorden van El Chorro, door een beeldschoon landschap dat bekend staat als 'La valle del Guadalhorce'. Daar bevindt zich een stuwmeer 'Embalse del Conde de Guadalhorce', dat bijna tot het plaatsje Ardales reikt. Op deze foto is het "Casa del Ingeniero" of "Casa del Conde" te zien.
Caminito del Rey
Deze foto is gemaakt in El Chorro, een dorpje in het natuurgebied Desfiladero de los Gaitanes, in de provincie Málaga. Het is een prachtig landschap met gelaagde kalkrotsen, kale puntige bergtoppen en waterreservoirs en vanwege de honderden meters steile rotswanden een geliefd gebied voor bergbeklimmers. Rechts op deze foto zie je een stukje van de beroemde "Caminito del Rey", één van de gevaarlijkste wandelpaden ter wereld, dat 3 kilometer lang is, ongeveer een meter breed, (zonder leuningen!) en zich circa 100 meter boven de naastgelegen rivier bevindt. Het pad werd aan het begin van de twintigste eeuw aangebracht voor de aanvoer van materiaal voor de bouw van een stuwdam, later werd het een wandelpad van Alora naar Campillos door de El Chorro kloof. Het pad is al lang geleden gesloten vanwege de vele dodelijk ongelukken die hier hebben plaatsgevonden. Er zijn nog "gevaarlijke gekken" die ondanks alle waarschuwingen het pad betreden, en de filmpjes die je daarvan kunt vinden op YouTube zijn (bij mij in ieder geval) angstzweet-opwekkend.....
Algarver golven
De Algarve staat bekend als zeer toeristische zon, zee en strand bestemming. Je kunt echter in het voor- en najaar ook in alle rust wandelen langs de kust en genieten van prachtige vergezichten. Deze foto is gemaakt op een namiddag in november, het licht vind ik juist in die periode buitengewoon mooi.
La Ciudad (6)
In het kader van het maandthema, nog een foto gemaakt in La Ciudad de las Artes y las Ciencas. L'Hemisféric, een planetarium en IMAX theater ontworpen door de beroemde Spaanse architect Santiago Calatrava is al eerder te zien geweest in mijn La Ciudad-serie, maar zo frontaal gefotografeerd lijkt het wel een buitenaardse kever. Dat is voor mij de charme van alle Calatrava-gebouwen: je kijkt, loopt 100 meter verder, kijkt weer om en het is alsof je een compleet ánder gebouw aanschouwt!
La Ciudad (5)
Op deze foto staat het L'Hemisféric (een planetarium en IMAX theater) en daarachter het Palau de les Arts Reina Sofia, een operahuis en cultureel centrum, en tevens het laatst voltooide onderdeel van La Ciudad de las Artes y Las Ciencias in Valencia, ontworpen door Santiago Calatrava. Het gebouw is 230 meter lang, 75 meter hoog en telt 14 verdiepingen boven- en 3 verdiepingen ondergronds. De bouw van het operahuis begon in 1995 en de opening was op 8 oktober 2005. Omdat de binnenkant van de zaal volledig is bekleed met mozaïek van Valenciaans keramiek (en niet zoals we vaak zien van hout) heeft het nog een jaar geduurd voordat de akoestiek perfect was. De eerste opera werd daarom pas uitgevoerd op 25 oktober 2006.
Karia Yolu of Carian.
De Karia Yolu of Carian Trail is een Lange Afstand Wandelpad van maar liefst 800 km lang in het zuidwesten van Turkije, dat langs de schiereilanden Loryma en Datça gaat, en vervolgens langs de golf van Gökova richting de gebieden rondom het Bafa-meer loopt. Je wandelt veelal over geiten- of ezelpaden, die je langs authentieke dorpjes voeren langs de prachtige kust, maar ook het prachtige meer binnenlands gelegen berglandschap aandoen. De route is met borden gemarkeerd, maar er is een (Engelstalig) boek te koop met gedetailleerde routebeschrijving per regio, en als je een GPS hebt, kun je de wandelingen ook downloaden! Op deze manier kun je heerlijk individueel de mooiste plekken van het (nog) onbekendere zuidwesten van Turkije ontdekken! De routes in de omgeving van Bozburun en Sögüt op het schiereiland Loryma zijn door mij alvast getest en goed bevonden! Kijk voor meer informatie op de website van [url="http://www.cariantrail.com/" target="_blank"]Carian Trail[/url]
Utgracht?
Als geboren Mokumer, (die zich kenmerkt door een ietwat navelstaarderig karakter, een bekende Amsterdamse uitspraak is immers "Je hebt Mokum.....en de rest") was het een verrassing voor me dat niet alleen Amsterdam, maar ook de binnenstad van Utrecht talrijke grachtjes herbergt. Tijdens een rondvaart door deze stad met een aantal RR's vorige week, hebben we de werven en werfkelders goed kunnen bekijken, en zijn we bijna dertig bruggetjes onderdoor gevaren. Niet verwonderlijk dat ik op Wikipedia las dat de inwoners van de stad ook wel "baliekluivers" worden genoemd, naar de Utrechters die, hangend over de balies van de bruggen van de Oudegracht, de bedrijvigheid in de stad aanschouwden en elkaar ontmoetten. Op deze foto een mooi stukje Utrecht weerspiegeld in de Vecht.
Statiegeld
Nee, deze foto is niet in benevelde toestand gemaakt. Ook is dit geen uitsnede. Ik zag van verre deze Chinese man aan komen fietsen. Niet te missen natuurlijk, want de enorme berg lege flessen en plastic balen die hij op zijn fiets had weten te binden toornde meters boven hemzelf uit. Ik had er alleen niet op gerekend dat hij zich zó snel wist te verplaatsen, en voor ik het wist had ik hem voor mijn lens en kon ik alleen nog maar zo snel mogelijk afdrukken. (ik moest derhalve wel een HDR-bewerking toepassen, om de scherpte er nog een beetje in te krijgen!) Geen briljante compositie, maar wél een herkenbaar tafereel: het verzamelen van lege flessen om een paar schamele centen bij elkaar te harken. Ook op Cuba en in Nepal waren lege flessen een gewild item. Mensen stonden vaak naast me te wachten tot ik een flesje leeg gedronken had....... Ik hoop voor deze Chinees dat hij er een leuk bedragje aan over heeft gehouden!
Ondersteboven van...U
Men neme: een tiental ReisReporters, 1 rondleiding door een Utrechtse bierbrouwerij, 1 glas Ouwe Daen op 1 nuchtere maag en men krijge: een vertekend beeld van de oude binnenstad.
La Ciudad (4)
Deze foto is gemaakt in La Ciudad de las Artes y Las Ciencias in Valencia, een prachtig complex waar alle gebouwen zijn ontworpen door de beroemde architect Santiago Calatrava. Ik heb de foto gemaakt onder de passage die rechts naast het Palau de les Arts ligt, waar vandaan je links het L'Umbracle ziet liggen: een passage die plaats biedt aan talloze hedendaagse kunstwerken omgeven door inheemse planten. Deze passage is maar liefst 320 meter lang en 60 meter breed en telt 55 vaste en 54 zwevende bogen die tot een hoogte van 18 meter reiken.
Pico Bello
Zie hier in de verte vulkaan Pico, op het gelijknamige Azoorse eiland, die met zijn 2351 m meteen de hoogste piek van heel Portugal is. Ik nam deze foto vanaf Horta, op het eiland Faial. De ochtend erna zouden we met een kleine groep deze berg beklimmen, maar toen het 's ochtends begon te stortregenen, bedacht ik me dat nog genieten van het warme bed en daarna een heerlijk dagje rondslenteren in Horta wellicht een stuk aangenamer zou zijn. Ik kan iedereen dit gezellige havenstadje van harte aanbevelen! Het is tevens de plek die door zeilers wordt aangedaan alvorens verder naar het Amerikaanse of het Europese continent te varen, want dit eiland bevindt zich zo'n beetje op de helft. Een leuke wetenswaardigheid wat betreft de naam Horta: deze komt van Van Horten (Vlaamse kolonisten waren bij de eersten die de Azoren of Vlaamse eilanden bevolkten).
Ma(an)rokko
In mei 2012 hebben we een trekking gemaakt door de Hoge Atlas onder de bezielende leiding van onze Berberse gids Mohammed (zie foto bij mijn vandaag geplaatste Reisfavorieten-nummer 6), 3 Berberse ezeldrijvers en 3 ezeltjes voor de bagage, het eten en de tenten. De wandelingen waren behoorlijk pittig, maar om van een mooi panorama te genieten, zul je moeten klimmen! Op de foto zie je een weids plateau met op de achtergrond de nog besneeuwde toppen van Mount M'Goun. Het was daar groots, stil en verlaten. Zo ziet de maan er ook uit. (denk ik)
Sprookje in Sintra
Deze foto is gemaakt in de tuin van het complex Quinta da Regaleira dat dichtbij het historische centrum van Sintra ligt. Het paleis Palácio da Quinta da Regaleira werd aan het begin van de 20ste eeuw gebouwd door de millionair Antoniem August Carvalho Monteiro (1848-1920), die hier één van zijn dromen werkelijkheid liet worden, met de hulp van architect en decorontwerper Luigi Manini (1848-1936). De omringende tuin is werkelijk een sprookjesachtige omgeving vol grotten, ondergrondse gangenstelsels en waterputten, waarin mythische en esoterische symboliek hoogtij vieren. Een echte aanrader als je in (de buurt van) Sintra bent!
Zaros en de Rouvas...
Dit zijn de bergen bij het dorpje Zaros, aan de flank van de Psiloritis, de hoogste berg (2456 m) van Kreta. Hiervandaan kun je naar en door de Rouvas kloof lopen, veel onbekender maar minstens net zo mooi als de Samaria kloof. Als je heel erg inzoomt zie je ook nog het klooster Agios Nikolaos waar toen (in 2009) nog steeds monniken rondliepen. Zaros en Rouvas zijn op Kreta 2 bekende namen omdat het tevens de handelsnamen zijn van twee goed verkopende merken flessenwater die uit deze streek afkomstig zijn. Net na het maken van deze foto barstte er een enorme onweersbui los, die ervoor zorgde dat wij de volgende dag eerst een paar honderd meter tot aan onze knieën wegzakkend in de modder moesten zwoegen en zweten om deze prachtige kloofwandeling überhaupt te kunnen maken.....
Steegje in Chania
Dit is een steegje in Chania, de op één na grootste stad op Kreta. Ik heb nooit geweten dat Chania zich tussen 1841 en 1971 de hoofdstad van dit eiland mocht noemen. Het beschikt over een Venetiaanse haven met vuurtoren en fort, en in het centrum kun je heerlijk rond stiefelen door zowel de Venetiaanse, Turkse als de Joodse wijken waar talloze pittoreske steegjes je soms even terug in de tijd brengen.
La Ciudad (3)
Op deze foto staan 3 van de 7 gebouwen die te bewonderen zijn in La Ciudad de las Artes y las Ciencias. Het zijn Museo de las Ciencias, Agora en Puente de l'Assut de l'Or, allemaal ontworpen door de beroemde architect Santiago Calatrava.
Rustig en verkoelend.
In Marrakech kun je dágen ronddwalen, er is zóveel te zien, te horen en te ruiken.... Alleen kan het er af en toe behoorlijk heet zijn, en dan is sightseeing een hele vermoeiende bezigheid. Wil je even wég van de hectiek en de warme zon, dan kun je fantastisch bijkomen in [url="http://www.terrassedesepices.com/" target="_blank"]Terrasse des Éspices[/url] in Souk Cherifia. Een heerlijk "dakterras"-restaurant, waar vernevelaars boven de tafeltjes zorgen voor een welkome verkoeling. Ze serveren zowel Marokkaanse als internationale gerechten en huisgemaakte desserts. Ik heb er toen een overheerlijk Italiaans pasta-gerecht gegeten, en tussen alle tajines door was dat een fijne afwisseling!
Schoteldebotel
Veel reizigers kennen de Li-rivier die door Yangshuo stroomt, vanwege de boottochten die georganiseerd worden om het karstgebergte te kunnen bewonderen. Toen ik op een wat sombere dag de ándere kant eens langs de rivier op liep, kwam ik allerhande woonboten tegen. De een nog "schroothopiger" dan de ander. Maar één ding was opvallend: hoe deplorabel de staat van de woonboot ook leek te zijn: er stond meestal wél een schotelantenne op het dak!
Ff wachten.....
Het was wat het weer betreft, een risico om eind november een weekje vakantie in Portugal te boeken. Zou de zon wel schijnen? Of waren eindeloze regenbuien mijn lot? Het werd een beetje van allebei. Wat kan het daar mistig zijn.....en plensen. Op de mooie dagen was het fantastisch om langs de rotsige kust van de Algarve te lopen. De rotsen leken wel nóg geler in het najaarslicht. Mooie fotografeer omgeving. En dan wil je natuurlijk persé dat opspattende zeewater vastleggen. Met een simpele camera is dat een hele uitdaging..... Wachten....nu! Sh**, mis. Nog ff wachten......nú! Grom... wéér te laat! Maar dan: YES!
La Ciudad (2)
Deze foto is gemaakt in La Ciudad de las Artes y las Ciencas. Op de voorgrond zie je L'Hemisféric, een planetarium en IMAX theater ontworpen door de beroemde Spaanse architect Santiago Calatrava. Het ovale dak strekt zich uit over maar liefst 100 meter en binnenin telt het halfronde projectie scherm 900 m2.
Brak balkon als...met
Vandaag ben ik precies 2 weken actief op de RR-site. Het is vanuit verschillende oogpunten bekeken, niet verstandig om hiermee door te gaan. Mijn dagritme is ernstig verstoord (vannacht ben ik tot 3.15 uur bezig geweest met het schrijven van een blog), mijn lief lijkt emotioneel wat verwaarloosd, en mijn kookkunsten zijn minder uitbundig dan anders (geen tijd, snel ff RR checken). Maar ja.... de voordelen wegen daar weer ruimschoots tegenop: ik heb prachtige foto's gezien, ontdek de Wondere Wereld van Foto-shop, verbaas me over mijn schrijversdrang en 'last but not least': een compleet nieuwe freaky-vriendenkring ontvouwt zich, waar ik zó ontzettend veel lol mee heb, dat ik besluit om hier tóch maar een tijdje mee door te gaan. Op de foto een huis met brak balkon (of is het nou alleen maar een luifel?) in het Kretenzer dorpje Vamos. Dit is ongeveer hoe ik me voel: beetje gebroken, beetje vaal aan de voorzijde, maar: STILL STANDING!
Mistig Muurtje
"Ooit een keer over de Chinese Muur lopen" stond er op mijn bucket-list, en ik denk dat velen met mij die droom hebben gedeeld of nog steeds delen. Op een enorme regenachtige dag in april was het dan echt zover : we liepen van Simatai naar Jinshangling. Het was fantastisch, maar ook spannend en soms zelfs wat gevaarlijk, want vele stukken waren spiegelglad, lastig begaanbaar door afbrokkelend gesteente en soms moest er werkelijk fors geklommen worden. Helaas bleef het die hele dag regenen, de muur was gehuld in een soort spookachtige waas en leek ogenschijnlijk in het niets te verdwijnen....
La Ciudad (1)
In oktober 2011 was ik Valencia, en omdat het in de stad zelf extreem druk was, besloten we La Ciudad de las Artes y las Ciencas te gaan. Ik houd van moderne architectuur, en hier kun je je hart ophalen wat dat aangaat! Op deze foto staat het Museo de las Ciencias Príncipe Felipe een groot wetenschappelijk museum, ontworpen door de beroemde Spaanse architect Santiago Calatrava. De buitenkant van het museum ziet eruit als een skelet van een grote walvis. Er zijn 3 verdiepingen en op iedere verdieping is een expositieruimte van ruim 8000 m2.
Balkonnetjes
Balkonnetjes, ik ben er verliefd op. Houten balkonnetjes waar de verf van afbladdert of roestige smeedijzeren exemplaren, één die volstaat met bloempotten of één waar de was aan hangt te drogen, ze zijn stuk voor stuk intrigerend...... Dit zijn balkonnetjes in een straatje van Castell de Castells, een klein bergdorpje in het zuidoosten van Spanje.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
