Agriverdita
Even uitrusten (Terra
Los van het heerlijke eten die je er kon proeven, was voor mijn één van de hoogtepunten van het Terra Madre Salone del Gusto evenement in Turijn dat je er mensen zag van over de hele wereld, en dat die dan nog hun lokale, traditionele klederdracht aantrokken, maakte het internationale karakter van dit slowfoodfeest nog duidelijker.
Artistiek wandelen in
Een unieke plek in de heuvels tussen Mombaldone en Roccaverano in Zuid-Piemonte. Verspreid tussen de olijfbomen vind je er een collectie aan kunst, waar je heerlijk tussen kunt kuieren met zicht op de omliggende natuur.
Terra Madre, Salone..
Wie dit fantastische eetfestijn dit jaar gemist heeft, moet helaas 2 jaar wachten op de volgende editie ... en geen idee of die dan weer doorheen de stad zal plaatsvinden of zoals vroeger in een onaantrekkelijk beursgebouw. Gelukkig kun je in Italie het hele jaar door lekker eten en drinken, waardoor het gemis van dit super-evenement toch draaglijk is :-)
Terra Madre Salone de
Het plan was om in het Parco del Valentino te starten en dan de stad in te trekken waar er nog twee Slow Food pleinen waren, maar we hadden niet verwacht dat er zoveel te beleven, te bekijken en vooral te proeven was. Wat een feest van kleuren, geuren en smaken ! Na 6 uren rondwandelen in een prachtig park met kasteel en 100den proeverijen hebben we helaas moeten opgeven. http://www.verdita.com/nl/terra-madre-slowfood/
Olijfolie op Terra...
Tot en met morgen is er de Terra Madre Salone del Gusto beurs in Turijn. Echt de moeite ... 100 den standjes uit heel Italie en zelfs de hele wereld vol lekkernijen. Eén van de vele olijfolieproducenten die er hun producten kwamen voorstellen vond deze slogan uit om zijn olijfolie extra in de kijker te zetten. Meer over ons bezoek aan Terra Madre http://www.verdita.com/nl/terra-madre-slowfood/
Sterrendiner in I...C
I Caffi in Acqui Terme, op amper een half uurtje rijden van Agriturismo Verdita, ligt midden het oude stadscentrum op de eerste verdieping van een prachtig pand. Het is een stijlvol gerenoveerde restaurant, met hoge boogplafonds en mooie inrichting. Het personeel is perfect, niet opdringerig maar evenmin te koel, op en top professioneel. Hetzelfde mag gezegd worden van het eten, perfect. Eerst bubbels met een hapje (gazpacho met Robiola), home made chips, home made diverse soorten brood (waaronder zoet met rozijnen), dan een seizoensla met kip en vers fruit, een robiola ‘en croute’ uit de oven op basilicumsaus, vervolgens tajarin (soort fijne spaghetti) met eendenragout en dan een stukje kalfsvlees in Barberasaus, zachter was gewoon onmogelijk. En als top of the bill, een ronduit overheerlijke panna cotta met gekarameliseerde verse vijgen. Ook de keuze om streek- en seizoensproducten te gebruiken viel bij ons in de smaak, echt een absolute aanrader en als je deed zoals wij met een groupon-actie ook een uitstekende prijs/kwaliteitsverhouding, 100 euro voor al dat lekkers met twee, een Barbera Superiore 2012 inbegrepen! Voor ons zijn ster zeker waard dus.
Zeekayakken in...Ligu
Derde en laatste foto genomen van op een kayak op zee. De heuvelachtige kust van Ligurië is echt het mooist van hier af gezien, zeker met al die mooie bootjes die op het water dobberen. Wie wat minder sportief is, kan er ook altijd voor kiezen om een boottochtje te doen in plaats van kayakken. Er vertrekken er diverse, zo zijn er deze die richting 5terre gaan, anderen richten zich op whalewatching ...
Het verborgen strandj
Punta Crena is één van de mooiste stranden van Ligurië en enkel bereikbaar via de zee (wij gingen erheen met een kayak) of via een klimpartij (er hangt een touw) van de rotsen. Dat tweede raad ik niet aan, het zag er best gevaarlijk uit. Verwacht er niet alleen te liggen in de zomer, vele jonge mensen zien zo'n klimpartij wel zitten en genieten er van dit heerlijke plekje, samen met een paar naturisten. Gelukkig wordt het vanaf midden september altijd een stuk rustiger, dus dat is het ideale moment. Vanaf de zee is dit plekje echt spectaculair om te zien, onderaan die steile rotsen.
Varigotti, Saraceense
Jaja, de coordinaten kloppen wel degelijk ... deze foto werd getrokken vanaf de zee in een kayak. Van daar uit heb je een prachtig perspectief op de kust. Vooral Varigotti, met zijn kleurrijke huizen is erg fotogeniek van op de zee. En, kayakken op zee is veel minder inspannend dan iedereen die het nog nooit gedaan heeft, denkt. We vlogen echt vooruit, maar ik moet er wel bij vermelden dat er erg weinig golven waren. Geen idee hoe het mij zou vergaan op een wilde zee. Mocht je meer willen weten over mijn kayak-ervaring aan de Ligurische Riviera, surf dan naar de blog van Agriturismo Verdita http://www.verdita.com/nl/kayakken-in-varigotti/
Wandelen in het...Pie
Op internet vond ik deze wandeling van 4 uur die mij goed te doen leek http://www.rifugiomondovi.com/images/itinerari/rif005.pdf. Hoewel we al bij de start een stuk verkeerd zijn beginnen lopen en ook onderweg een paar keer van de route zijn afgedwaald (ik ga voor de theorie dat de aanduidingen niet duidelijk genoeg waren, maar het is niet onmogelijk dat wij niet oplettend genoeg waren ???? ) was het een prachtige ervaring. We bevonden ons plots in een heel andere wereld en een groot stuk van de wandeling liepen we helemaal alleen. Het was dan ook even schrikken toen we op de terugweg een Rifugio tegen kwamen barstensvol mensen. Velen kozen er namelijk voor om vanaf de parking een makkelijke weg te volgen richting Rifugio, daar hun buikje vol te eten en dan op het gemak even uitbuiken in de tuin en terugwandelen. Tegelijk liepen daar ook wat stoere kerels rond, opscheppend over het aantal cols die ze al overwonnen hadden. Wie diezelfde wandeling wil doen, raad ik toch aan om ergens eens stafkaart te kopen, zodat je een beter zicht hebt op waar je precies aan het wandelen bent. Ook moet je rekening houden dat het laatste stuk weg (10 minuten rijden) een afwisseling is van asfalt en grindweg (niet iedereen durft er op, hoewel de meeste auto’s het wel schenen te kunnen). Wie met de hond op wandel is en een hapje wil eten in de Rifugio: honden niet toegelaten helaas. Meer foto's: http://www.verdita.com/nl/een-dagje-in-de-bergen/
Trouwen aan de voet..
Het uitzicht over de talloze heuvels moet je erbij bedenken, want helaas kan niet alles op één foto. Maar geef toe, gewoon al het feit dat je letterlijk aan de voet van een Middeleeuwse toren kunt huwen, is al speciaal hé. Toen wij hier kwamen wonen, gaf iedereen ons te kennen dat we gek waren, want hier in Merana is toch letterlijk niets moois... Ondertussen lijken ook de locals overtuigd te geraken dat ze meer te bieden hebben dan ze in eerste instantie dachten. De prachtige natuur, overwelmende rust, het lekkere eten, de wijnen en een landschap letterlijk bezaaid met geschiedenis (van Middeleeuwse torens tot miljoenen jaar oude fossielen) ... Langzaam maar zeker beginnen ze erin te geloven en starten ze nieuwe initiatieven zoals het organiseren van huwelijksplechtigheden op unieke panoramische plekken.
Bruid en bruidegom
Steeds meer gemeentes in Italië vragen de toelating om huwelijken ook buiten het gemeentehuis te mogen afsluiten. Ons dorpje, Merana, heeft het geluk over een prachtige heuvel met daarop een Middeleeuwse toren en kapelletje te beschikken. Ideaal voor een openlucht huwelijk dus. (Bruid : houdt de bloemen vast)
Een internationaal...
Trots als een pauw was onze burgemeester, toen hij onlangs de eerste openluchthuwelijksplechtigheid aan de voet van de toren van Merana mocht leiden. Ons dorp kreeg namelijk de toelating om niet enkel in het gemeentehuis huwelijken in te zegenen, maar ook hoog op de heuvel aan de Middeleeuwse toren. Het eerste huwelijk was daarenboven ook nog extra speciaal, want Indisch/Italiaans. Vele dorpelingen keken zich dan ook de ogen uit. De plechtigheid zelf was erg persoonlijk, en hoewel ik geen van beide trouwers kende, op het einde kreeg ook ik het gevoel bij deze gezellige wereldfamilie te horen. Erg ontroerend ! En binnen een paar weken vindt al het tweede huwelijk plaats. Benieuwd hoe zij het zullen aanpakken. Het wordt nog druk op onze heuvel ;-) (foto van bruidegom met moeder)
Kleurrijke overdekte.
Hoewel er jaarlijks 250 cruiseschepen aanmeren, met telkens 100den toeristen, toch kun je Savona bezwaarlijk een toeristische kuststad noemen. De meeste van de cruisetoeristen stappen dan ook snel een bus op richting Monaco of meer pittoreske badplaatsen aan de Italiaanse Bloemenrivièra. En toch heeft Savona mijn hart gestolen met zijn kleine steegjes in de binnenstad, de restaurantje aan de jachthaven en de overdekte gaanderijen in één van de winkelstraten die nu allemaal herschilderd zijn en een heel mooi beeld opleveren. Om de zoveel meter heeft het plafond een ander motiefje, je zou voor minder een stijve nek krijgen door het naar boven kijken :-)
De verborgen...lavend
Op dit lavendelveldje is waarschijnlijk nog nooit een toerist geweest. Het bevindt zich nochtans slechts 50 meter van de weg, te bereiken via een makkelijk pad. Maar vanaf de weg is het niet zichtbaar en nergens staat er iets aangeduid. Echt een geheim plekje dus.
Mijn nieuwe...lieveli
Gisteravond trokken we samen met onze twee viervoeters te voet richting restaurant Antica Mansio, een mooie en pittige wandeling door het natuurpark van Piana Crixia. Op de heenweg zagen we de hondjes amper, ze renden van links naar rechts en van voor naar achter. Volgens mij hebben ze 4x de afstand afgelegd. Wijzelf wandelden ook flink door en een half uurtje later konden we de benen onder tafel schuiven. Een paar maand geleden werd dit lokale restaurantje overgenomen en het was de eerste keer dat we er terug kwamen. De inrichting is helemaal veranderd, en helaas voor wie van gezellige zachte verlichting houdt, is er gekozen voor helwitte plafondlampen… kwestie van goed je eten te zien hé ???? De kaart biedt nog altijd evenveel afwisseling: je vindt er een hele lijst pizza’s, pasta’s, vlees en een aantal specialiteiten van het huis die je hier niet vaak op de kaart zult aantreffen zoals fondue, raclette en vlees op de steengrill. Nicolas ging voor een Siciliaanse pasta met courgette en aubergine. Ik had zin in pizza en kon eerst niet kiezen tussen mijn twee favorieten : de vegetarische pizza + worst of de pizza met bresaola, rucola en grana… tot ik plots de pizza bianca (zonder tomatensaus) graziano zag staan, met mozzarella, bagna cauda, paprika en ansjovis. Zelfs eraan denken doet me weer kwijlen … Ik heb een nieuwe lievelingspizza ! Omdat ik toch liever niet in het donker de heuvel opwandelde, hebben we geen dessert genomen … jaja, ik heb het mogen horen hoor op de terugweg ???? Met pizzabenen de klim aanvangen was voor mij even slikken, maar drie kwartier later kwamen we veilig en wel (en bezweet) terug thuis aan. Ook de hondjes waren op de terugweg duidelijk een stuk rustiger. We doen dit zeker nog !
De taartenbakjury
Deze man, die het duidelijk erg zwaar krijgt, na het eten van zijn 30ste stukje notentaart, schijnt een Italiaanse bekendheid te zijn op culinair vlak. Hij was uitgenodigd om tijdens het feestje van Spigno Monferrato, een Zuid-Piemontees dorp, in de notentaartenjury te zetelen. Meer dan 50 taarten namen deel, het was dus een onverhoopt succes en "zwaar werken" voor de juryleden. Gelukkig konden ze tussen het proeven in genieten van het zicht op de mooie Italiaanse benen van een dorpsmeisje ;-) Over de notentaart : Piemonte is één van de belangrijkste gebieden voor de hazelnoten, het is dan ook niet verwonderlijk dat de Nutella fabriek hier staat. Tevens zijn er tal van kleinere notensbedrijfjes die hazelnotenpasta's produceren en dus ook vele taarten. De lokale hazelnotentaart vind ik eerlijk gezegd zelf nogal droog, maar over smaken valt niet de discussiëren hé.
Vlinderparadijs
Het is ongelooflijk hoe veel vlinders de lavendelvelden aantrekken. Ze zijn echt prachtig om te zien, en met wat geduld laten ze zich ook nog eens goed trekken :-)
De pot ligt bij de...
Vandaag een enorme hagelbui over ons heen gekregen, maar erna kregen we wel dit prachtige beeld te zien. Eigenlijk waren er zelfs 2 regenbogen, maar die tweede was helaas echt wazig en kon je niet zien op de foto's. Was die pot met goud er echt geweest, dan zouden we ze zeker gevonden hebben ...
Afkoelen in de Erro..
Eén van mijn lievelingsplekjes om te zwemmen is de Erro rivier. Een groot deel van de rivier is ondiep en daar kun je enkel pootje baden, maar op sommige plekken hebben zich een soort natuurlijk zwembaden gevormd, waar het heerlijk zwemmen is. Zeker op hete zomerdagen zijn we niet de enigen die er verkoeling zoeken. Er zijn diverse strandjes waar mensen tijdens het weekend met de hele familie naartoe trekken om te genieten van het water en te barbecuen op het strand. PS. Ideaal voor mensen met honden, want aan het strand is het èn te warm en te druk voor de honden.
Getatoueerd Italiaans
Italianen zijn gek op tatouages, iedereen lijkt er hier wel één (of eerder meerdere) te hebben. Wat de bedoeling is van dit meisje weet ik niet, maar haar rug lijkt wel een kladblok te zijn.
Piazza Italia in Acqu
Van hieraf gezien valt het misschien niet op, maar deze fontein is echt gemaakt om in te zitten ... wat helaas niet mag. Mijn droom : deze fontein gevuld met heerlijk warm thermenwater (er is hier een bron van 74°C, als ze die nu met wat koud aanlengen, zou het helemaal perfect kunnen zijn) en dan zo'n mannetje die langs komt met een glaasje bubbels of een ijsje ... super toch ! Ik zou er de hele zomer niet meer uitgaan. En dan maar klagen dat er niet genoeg toeristen naar Acqui Terme komen. Tja ... ik heb wel wat ideetjes om ze naar hier te lokken ;-)
Strokroketten
Kroketten noemden we ze als kind, toen we nog geen idee hadden waarvoor ze dienden. In deze periode van het jaar reden we telkens van Blankenberge richting Furnari, een klein Siciliaans dorpje op ca. 2400 km van huis. We deden er een paar dagen over en hoewel we probeerden om zoveel mogelijk te slapen, toch waren er vele wakkere uren om ons bezig te houden en naar buiten te kijken. Het leukst vonden we bergen en watervallen, maar de velden met kroketten hadden ook wel iets. En nu wonen we dus in "krokettenland" :-)
Muzikale avond in...C
Cairo Montenotte is zeker geen typisch toeristische bestemming. Dit werkmansstadje omringd door industrie heeft echter een schattig wandelstraatje, een paar leuke cafés en restaurantjes èn ze organiseren er regelmatig evenementen, uiteraard niet gericht op toeristen maar voor en door de locals. Zo zijn er de "muzikale avonden" op donderdagavond tot en met de eerste donderdag van augustus. Op diverse plekken doorheen de stad staan muzikanten het beste van zichzelf te geven, sommige winkels blijven tot laat op de avond open en het is extra gezellig mensjes kijken. Ben je in de buurt, dan loont het de moeite om op donderdagavond eens naar Cairo Montenotte af te zakken.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
