Spitsbergen! Mijn vriendin en ik hadden er al veel over gelezen en het stond al een aantal jaren op onze bucketlist. Toen we hoorden dat het mogelijk was om er met een zeilschip helemaal omheen te va... Lees meer
Wisseschout
Wanneer mag het weer?
Wanneer mag het weer? Dat zullen de kappers in deze kapperszaak zich ook afvragen in het kleine plaatsje Dudu in Rajasthan. We maakten hier even een stop met de auto om een stukje door de hoofdstraat te wandelen. Wat een vriendelijke mensen allemaal. In dit kleine kapperszaakje vonden ze het geweldig om op de foto te gaan.
Sierlijk
Torres Del Paine is een prachtig park in het zuiden van Chili. De talrijke guanaco's zijn een plezier om te fotograferen. Deze dame kwam rustig naar me toe gewandeld. Als je dit park bezoekt, rij dan zeker in de zijweggetjes om rustig deze guanaco's gade te slaan.
Ringstaarten
Wat mij betreft is Berenty de beste plek voor het zien en fotograferen van Ringstaart maki's. Ze lopen er letterlijk rond om je huisje rond. En wat zijn ze leuk met die enorme staarten, zeker zo lang als de rest van hun lijf. De huisjes zijn ruim maar vrij basic, het eten prima en de gidsten top! Ook voor de dansende Sifaka , The place to be!
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Gerewol: een...huweli
Ik mag graag festivals, feesten of bijzondere evenementen bezoeken. Een van mijn favorieten is toch wel het Gerewol-festival. Ik heb twee keer Gerewol mee mogen maken: vier jaar geleden in Niger en afgelopen oktober in Tsjaad. Wat is er nou zo bijzonder aan een Gerewol-festival? Elk jaar in september of oktober, vlak na de regentijd, heeft in met name Niger en Tsjaad het Gerewol-festival plaats. Het is een soort huwelijksmarkt waarbij de vrijgezelle mannen zich presenteren aan de vrijgezelle vrouwen. Na een paar middagen en avonden onvermoeibaar dansen, zingen en springen hopen de mannen een vrouw voor zich te kunnen winnen. Alle aandacht is gericht op het uiterlijk van de mannen. Hoe wit zijn hun tanden? Zijn ze gespierd? Hoe goed kunnen ze met hun oogpupillen rollen? De vrouwen bepalen dus wie zij als partner willen hebben en niet omgekeerd! De exacte plek waar het festival wordt gehouden, is pas een dag van te voren bekend. Het zijn immers nomaden. Dit is afhankelijk van de aanwezigheid van een grote waterpoel. Het Gerewol-festival is van de Wodaabe (ook wel Bororo), een etnische groep die behoort tot de Fulani. Het is een nomadenvolk dat om de drie à vier dagen verhuist naar een andere plek. Zij trekken met hun vee (zebu’s, geiten, schapen, ezels en dromedarissen) van waterpoel naar waterpoel. Op de foto zie je een aantal mannen ‘in lijn’ zingen en dansen. De locatie van dit Gerewol was een paar uur (woestijn)rijden vanuit de historische stad Agadez. De geelachtige gloed over de foto werd veroorzaakt door een nakende zandstorm. Een paar minuten later moest iedereen een veilig heenkomen zoeken in tentjes.
Roodoogboomkikker
Eén van de dingen die ik wilde zien was de roodoogboomkikker. Hoewel je ze vaak op foto's ziet ben ik ze maar 2x tegen gekomen. Deze foto is gemaakt in de buurt van Sarapaqui. Hij zat gewoon in een tuin. Met een klein beetje licht er op en een donkere achtergrond was ik blij met het resultaat.
Magisch licht in...Ar
Een aantal uur rijden vanuit Tromsø zijn de fjorden van Lyngen te vinden. Ik houd van het magische licht op dit deel van de planeet. Begin november is er maar ± vier uur licht per dag, wat zorgt voor een constante schemering. º De weg naar het dorpje Spåkenes is omgeven door een prachtig bos. Pas toen we de drone de lucht in stuurden zagen we hoe mooi het licht op de bomen viel. De fjorden als spectaculaire achtergrond en de lopende locals op het weggetje maken de foto voor mij compleet.
Deception Island
Deception Island nabij het Antarctisch schiereiland is vulkanisch en landschappelijk erg mooi. In vroeger tijden was de Whalers Bay de landingsplek voor robben- en walvisjagers uit Noorwegen, Chili en Newfoundland. In 1912 bouwden Noren hier een traankokerij. Zij noemden deze plek Ny-Sandefjord naar de plaats Sandefjord in Noorwegen waar veel walvisvaarders vandaan kwamen. In 1931 werd de fabriek gesloten. Op het brede zwarte lavastrand staan nu nog de restanten van de roestige tanks waarin de walvistraan werd opgeslagen. Verder liggen er tonnen (letterlijk) in duigen en restanten van waterboten.
Speiedende arend
Met onze boot zijn we omweg naar de Okavanga Delta. We varen door een rivier naar het laatste dorp voor de Delta waar de bevoorrading, en de poolers ons in hun kano's verder de delta in zulle brengen voor 2 spannende overnachtingen. . Onderweg spotten we veel vogels. Van klein tot groot. Ook wij worden gespot door de vogels. Het is genieten van zoveel moois.
Uitschudden
In het hele vroege voorjaar zijn de hazen erg actief op de weilanden van Noord-Holland. Ze proberen dan de harten van de dames te veroveren en zo voor de voortplanting te zorgen. Ze rennen dan vaak achter elkaar aan over de velden. Ze staan ook af en toe tegen over elkaat te boksen dit is ook een erg leuk gezicht. Deze haas was even door een sloot gegaan en schudde zich uit de straaltjes water kwamen uit zijn poten.
Nieuwsgierige welp in
De Masai Mara heeft veel leeuwen. Door de trek van de gnoes en het vele andere wild is er veel te eten. De territoria van de leeuwen zijn dan ook zeer klein. Volgens sommigen nergens zo klein als in de Masai Mara. De kans om een leeuw te zien is dus erg groot, zeker omdat je soms ver kunt kijken over de savanne. In het noordwesten van het park zagen we een moeder met 3 jongen. Zo waren nog zo klein dat ze niet met de rest van de familie meetrokken. We stonden als enige auto bij deze leeuwen en zowel moeder als de jongen waren zeer ontspannen. Deze kleine was de dapperste en erg nieuwgierig naar de auto. Behoedzaam kwam ze dicht bij en keek recht in mijn lens.
Lynx welp
Noorwegen 2018 onze eerste stop was in de buurt van het Langedrag Wildpark. Dit wildpark heeft de dieren die in Noorwegen voorkomen in grote verblijven. Nu ben ik niet echt een dierentuin type maar hier hebben de wolven een terrein van 20.000 vierkante meter. Deze wolven zijn nog nooit door de mens aangeraakt. En zijn nog erg schuw. Ook hebben ze lynxen in het park. Deze katachtigen leven ook in Noorwegen, maar zien in het wild is erg lastig. Nu heb je de mogelijkheid om tegen betaling samen met een verzorgen de verblijven van de wolf of lynx in te gaan. Wij hebben beide gedaan, en ik vond het spectaculair om oog in oog met een wolf te staan die op een meter of 10 van mij af stond. Bij de lynxen waren jongen geboren in het voorjaar, en de moeders zaten in aparte verblijven met hun jongen. De één had 1 jong en ander 3 kleintjes en die waren nog best klein. We mochten er best dichtbij komen en ik kom me uitleven met fotograferen. Het is natuurlijk in gevangenschap maar toch vond ik het geweldig om zo dichtbij te mogen zijn bij deze prachtige beesten.
Vuurtje opstoken
Onderweg in het zuiden kun je op verschillende plekken stoppen als je onderweg iets interessants ziet. Qua verkeer moet het kunnen, maar de mensen doen niet moeilijk. Wij zagen ineens een hele grote schotel met een enorme doorsnee. Er werd wat gebrouwen, maar wat. Het vuurtje werd lekker opgestookt door iemand achter de schermen. Een belangrijke taak in het proces.
IJsvogel
De IJsvogel is toch wel 1 van de mooiste vogels van Nederland vind ik. Prachtige blauwe kleur en de kunst van het vissen geweldig, niet de vis spiesen maar echt vangen in de snavel. Nu heb ik het geluk dat er af en toe 1 in onze tuin zit. Maar vaak ga ik naar de Lepelaarplassen waar een hut met kans op IJsvogels en zelfs de zeearend. Op deze foto staat een jonge ijsvogel de aandacht te roepen van de ouder. Maar het jong is oud genoeg en word dan ook door de ouders weggejaagd zodat zij weer met een nieuw nest kunnen beginnen. Dit leverde een aantal mooie beelden op waarvan dit er 1 is.
Denali of voorheen...
Alaska, na ons verblijf van 3 dagen aan het einde van de Denali road in Kantishna Roadhouse gingen we terug naar de bewoonde wereld. Je rijdt dan met een bus in ons geval met "Charlie" terug naar de ingang van het Denali NP. Omdat deze toch nog best lang is uurtje of 6 gingen we vroeg in de ochtend al op pad. De dagen dat we er zaten en tijdens de tocht heen hadden we de berg Denali welke tot 2015 nog Mount McKinley werd genoemd niet gezien. Maar 30% van de bezoekers van Denali zien de berg omdat deze meestal in de wolken en mist geneveld is. Maar deze morgen hadden we geluk, hij was zichtbaar. En hoe, de bus stopte bij Wonderlake ja waarom niet om dit wonderlijke beeld te kunnen fotografen. De mist over het water, het ochtendlicht op de bergtoppen, het kon niet op. Wij en de andere 8 gasten die in de bus zaten behoorde nu tot de 30% die hem mogen aanschouwen.
In de wolken
Afgelopen jaar december bracht ik mijn eerste en zeker niet laatste bezoek aan Helgoland, een van de Duitse Waddeneilanden. Vanuit Helgoland is het 10 minuten met een bootje naar Dune waar de zeehonden liggen. In december worden de meeste jongen geboren, heerlijke witte knuffels. Ook in het voorjaar is Helgoland interessant, maar dan meer voor de Jan van Genten die hier een broedkolonie hebben. En ja, daar lig je dan, op het strand van Dunne, net geboren en direct al een volleerd fotomodel. Deze lag in wolken zeeschuim, gaf een mooi effect, net alsof hij in de sneeuw ligt. Maar ook ik was in de wolken, het was op en top genieten van de Grijze Zeehonden op Dune.
Close Encounter of th
Ik kon mijn ogen niet geloven toen deze Boommiereneter of tamandoea, op onze laatste ochtend in de Pantanal recht op mij af kwam lopen en mij op een metertje passeerde. Ik was nog verbaasder dat hij vervolgens op mijn zoontje afliep, hij tilde zijn kop op en keek Teun verbaasd aan op ±40cm afstand en vervolgde daarna zijn weg. Het was mijn eerste ontmoeting met een boommiereneter, een om nooit te vergeten! Een mooie compensatie ook voor het niet zien van de reuzenmiereneter die we tijdens een eerdere trip al eens hadden gezien en weer hoog op ons verlanglijstje stond. De tamandoea klom niet veel later een boom in, om daar in een hol te gaan slapen.
Heel tribel
De medicijnman van Boukombu Otamarie woont in het Atacora-gebergte in het noordwesten van Benin. Een medicijnman is één van de belangrijkste mensen binnen een gemeenschap. Niet alleen geneest hij zieken, hij staat ook in contact met de geesten van overleden stamleden. Ons bezoek vraagt om een offer en hiervoor moet hij eerst de geesten raadplegen. Gelukkig zijn die ons goed gezind en mag onze meegebrachte offerkip zijn kop houden, maar zijn veren is ie kwijt. Met handen tegelijk wordt hij geplukt, veren vliegen in het rond. Als de kip weer met beide poten op de grond staat, kijkt ie verdwaasd om zich heen en je ziet hem denken: 'wat gebeurt hier!'
Na een vliegreis vanuit Eindhoven van ongeveer 1,5 uur aangekomen op Sebrecen in Hongarije. Onze chauffeur Erik staat al op ons te wachten om ons naar onze eindbestemming Puszta Eldorado te brengen. N... Lees meer
Deze blog is een bewerking van een artikel dat ik eerder heb geschreven, en waar ook een versie van op het web staat. Op dat artikel heb ik echter nooit een reacties gehad, maar wellicht lag dat... Lees meer
Gezien de vele overweldigende reacties op mijn top-foto van Larung Gar wil ik jullie graag er wat meer over informeren middels deze blog over hoe er te geraken. Weggestopt in de verlaten Bergen lig... Lees meer
'Shit, toch, verdomme!' Piiiiiiiep! Mis... Gelukkig! Pfff... Pikkedonker en de wolken laag. Waarom plakken ze hier geen reflectoren op een koeienkont? Ik had een voorgevoel, had de ogen scher... Lees meer
Een bezoek aan het stroomgebied van de Rio Tinto Met onze kampeerauto en op de drager onze fietsen, maakten we, mijn vrouw en ik, in het voorjaar van 2010 een grote rondrit door Nederland, België... Lees meer
Bij mijn voorbereidingen voor de reis naar Madagaskar begon ik me te realiseren hoe groot dit 8e continent eigenlijk is. Hoe ga ik dit eiland verkennen? Hoeveel weken ga ik er voor uittrekken? Wat wil... Lees meer