Willemien

Prachtig geklede Indianen. Zij dragen een felgekleurde lange rok. Die noemen ze een faldas. De witte geborduurde bloes, zonder mouwen, wordt bijvoorbeeld gedragen onder een driehoekige doek. De driehoekige doek is ook geborduurd met meetkundige figuren. Als hoofdbedekking gebruiken ze soms een gekleurde doek.

Mali • Timboektoe

Vrouwen in Timboektoe

Timboektoe is in het taalgebruik bekend als een plaats heel ver weg. Timboektoe is een oude handelsstad in Mali, een land in Afrika, aan de zuidrand van de Sahara. Timboektoe profileert zich als "centrum van geleerdheid". De kennis over de Islam wordt er al eeuwen op een hoog universitair niveau gehouden. Vrijwel alle gebouwen in Timboektoe zijn opgetrokken uit leem. Timboektoe soliciteert ook naar een plaatsje op de lijst van nieuwe Wereldwonderen. Vrouwen in Timboektoe. Hun uiterlijk verraadt de mengeling van het bloed van het Arabische noorden en het zwarte zuiden. Ze dragen fel gekleurde bonte wijde kleding: oranje, geel, licht blauw, roze. Een symfonie van kleuren. Schrijf erover in mijn blog Timboektoe.

Vietnam • Noord Vietnam

BEDANKT RR

Met deze bloem wil ik iedereen bedanken die mij heeft gefeliciteerd met de titel RR van de week. Een complete verrassing voor mij omdat ik nog niet zo heel lang op de site actief ben. Heb de site altijd al bezocht als we bezig waren ons te orienteren op een nieuwe reis: foto's kijken, tips en blogs lezen. Ben wel wat afwachtend begonnen want je vraagt je af zijn mijn foto's wel goed genoeg. Er staan zoveel prachtige foto's op. Met name de reacties en waarderen geven een behoorlijke kick om er mee door te gaan. Inmiddels heb ik al een behoorlijke kennis gekregen van vogels en allerlei andere dieren. Ook een reisbestemming kiezen wordt steeds moeilijker. Je wilt wel overal heen. Nogmaals allemaal bedankt en iedereen nog veel rr plezier toegewenst. gr willemien

Jordanië • Wadi Rum

Wadi Rum

Wadi Rum ontstond dertig miljoen jaar geleden en maakt deel uit van het grote Oost-Afrikaanse Rift. De granieten ondergrond van de regio werd opgeheven waarbij ook zandstenen afzettingen aan de oppervlakte kwamen. Onbeschermd vielen die ten prooi aan de grillen van de erosie. Ook de granieten rotsmassieven ondergingen een langzaam verweringsproces waardoor ze afgerond of afgeplat werden. Het zand dat van de rotsen afgesleten werd, gleed weg naar de valleien die zich langzaam vulden en getransformeerd werden tot zeëen van rood zand waaruit rotsen als stenen taarten oprijzen. In de schaduw van deze rotspartijen verenigde Lawrence of Arabia de Arabische stammen om Aqaba op de Ottomanen te veroveren. Geen wonder dat Wadi Rum diende als achtergrond voor de verfilming van David Lean. De streek is bezaaid met talloze wadi’s, vandaar de naam. Wadi – "Oued" – betekent zoveel als bodem van een vallei waardoor tijdelijk (na regenval) water vloeit of heeft gevloeid. De Wadi Rum is echter sinds lang uitgedroogd. De Wadi Rum is prachtig, kleurt met de zon mee. Overnachten in de woestijn is geweldig onder een prachtige sterrenhemel. Wij hebben er gewandeld, met de jeep gereden en op een kameel gereden. Geweldig.

Landschap Mali

Fombori, een dorp in de Dogon. Fombori heeft een klein museum dat met hulp van het Peace Korps is opgezet. De moeite waard om er een bezoek te brengen. In Fombori kun je de rotswand beklimmen (een stevige klim tussen de rotsblokken) om naar de rotsgraven van de Tellem te gaan. Het lanschap is prachtig met de rode savannegrond en de falaise op de achtergrond.

Het is een jongentje

Heel erg leuk zijn de reacties op de foto "twee voetjes". Omdat velen benieuwd zijn wat er nu aan de achterkant te zien was plaats ik deze foto. Het is een schattig jongentje, lijkt op zijn moeder, een prachtige peulvrouw.

Twee voetjes

In Mali dragen alle vrouwen hun kind op de rug. Aaan de voorkant zie je dan ook altijd, heel leuk, twee voetjes. Altijd lekker dicht bij moeder. Het kind slaapt rustig terwijl moeder aan de rivier de was doet of andere werkzaamheden. Deze Peulvrouw draagt ook nog prachtige sieraden en was heel vriendelijk tegen ons.

Mali • Segou

Hoofdtooi

Segou-Koro of Oud Segou is de oude hoofdstad van het Bambara rijk. De chief van deze stad woont in een paleisje van leem. In Mali is het een vast ritueel dat als je een dorp bezoekt de chief een bezoek brengt. Deze vrouw is de echtgenote van de chief.

Mali

Pleister op de wond

Alle reizigers hebben het bij zich: pleisters en ontsmettingszalfjes. Neem wat extra goed plakkende pleisters mee. In Mali, lopen de meeste mensen op blote voeten. Een wondje heb je dan zo te pakken. Het geeft een heel goed gevoel als er een kind bij je komt en wijst naar zijn vinger of voet en er zit een wondje op dat je dat met een pleister en een beetje zalf afplakt. Ben geen dokter en het hoort natuurlijk beter verzorgd te worden. maar een pleister doet, net als in Nederland wonderen bij kinderen.

Guatemala • Tikal

Vlechtmatje

De ruines van de heilige Maya stad Tikal trekken jaarlijks tienduizenden bezoekers uit de hele wereld. Tikal ligt in de jungle van El Peten, de meest noordelijke provincie van Guatemala, grenzend aan Mexico en Belize. Rondom de ruines struinde deze vreemde vogel. Meer kleuren bestaan er denk ik niet. Zijn veren lijken een vlechtmatje wat we vroeger op school moesten doen.

Noorwegen • Zuid- en westkust

Spiegelbeeld

In de omgeving van Vradal in de provincie Telemark is deze foto gemaakt. Dit soort huisjes aan het water zie je in Noorwegen veel. Deze spiegelen wel heel mooi.

Vietnam • Zuid Vietnam

Copra vrouw

Vanuit de centraal-zuidelijke kustplaats NhaTrang, hoofdstad van de provincie, rijden we in westelijke richting naar het district Khanh Vinh. De weg ernaar toe is adembenemend mooi. Onverharde weggetjes met aan weerszijden huizen en overal mensen die onderweg zijn naar huis, naar school of op de fiets naar de markt. Achterop de fietsen een varken in een mand geperst of het stuurvolgehangen met kippen en eenden. We passeren suikerrietplantages, velden met cashewbomen en overal cassave. Het maken van kopra (verwijderen van de bast, in stukken breken, drogen) is veel werk en wordt allemaal met de hand gedaan. Deze mevrouw breekt de grote stukken in kleinere stukken en daar wordt je wit van.

Guatemala • Panajachel

Varken uitlaten

In het dorpje San Pedro, gelegen aan het meer Atitlan, ontmoette wij deze dame.Zij liet haar varken uit. San Pedro is het dorp aan de voet van de berg De Neus van de Indiaan. Een flinke klim maar het is de moeite waard. Het dorpje is erg leuk en niet toeristisch. Je kunt er nog onopvallend door lopen en krijgt een goede indruk van het dagelijks leven.

Erbore jongens

Op weg naar Turmi brengen we een bezoek aan de Erbore stam. De vrouwen dragen hier zeer kleurrijke halskettingen in tinten van geel, rood en wit. De jongens beschilderen hun gezicht. Ze maken zich nog eens extra mooi omdat ze weten dat er toeristen langs komen en dat betekent inkomen. Voor elke foto moet betaald worden.

Erbore

Op weg naar Turmi brengen we een bezoek aan de Erbore stam. De vrouwen dragen hier zeer kleurrijke halskettingen in tinten van geel, rood en wit. We worden verwelkomd door de vrouwen en kinderen van het dorp en ze laten ze zich graag fotograferen. Als beloning krijgen ze één of twee birr per persoon per foto. Deze "vergoeding" zal bijna de gehele reis gelden voor elke foto die ik van de mensen maak. Het is van belang genoeg birr te wisselen voordat je de trip naar de Beneden Omo Vallei gaan maken. De gloednieuwe, kraaknette briefjes van één birr, die alleen bij banken in de hoofdstad verkrijgbaar zijn, zijn onontbeerlijk als je de fotogenieke volkeren van Zuid-Ethiopië wilt vastleggen.

Bull Jumping

Bull Jumping. Een jonge Hamar moet zijn mannelijkheid bewijzen door enkele keren over de ruggen van koeien en stieren te lopen voordat hij mag trouwen. Mannen plaatsen koeien op een rij met aan het begin een kalf als opstapje. De volledig naakte jongen springt dan een aantal keren over de rij koeien. De jongen mag niet vallen want dat zou een teken van tegenspoed zijn. De jongen heeft verschillende kansen om het tot een goed einde te brengen. Na succesvol springen en lopen wordt de jongen gezegend. Deze jongen had er geen moeite mee en jumpte diverse keren over de ruggen van de koeien. Deze ceremonie wordt voorafgegaan met dansende Hamar vrouwen.

Eerste keer

Bij de Hamar mochten wij een huwelijks- ceremonie meemaken die begint met vrouwen die mannen ophitsen en dansen. Zij willen dat mannen met zwepen, gemaakt van dunne twijgjes hen hiermee zwiepend op de rug slaan. Dit resulteert in diepe bloedende wonden die naderhand opvallende littekens nalaten. De vrouwen zijn zeer trots op deze littekens die ze hun hele leven lang zullen dragen; ze getuigen van moed en worden dan sterke vrouwe genoemd. De vrouwen ondergaan de ‘meppen’ op hun rug dan ook zonder een krimp te geven. Dit meisje doet voor de eerste keer mee. Zij zingen en toeteren met het instrument dat zij in de hand heeft. Haar huid is nu nog gaaf. Het is ingesmeerd met vet. Klaar voor de zweepslagen. Ik vond het absoluut niet leuk.

Portugal

Cabo Espichel

De ‘Cabo Espichel’ is een kaap of klif, aan de Portugese Atlantische kust ten westen van de stad Setúbal, waarop zich een vuurtoren (gebouwd in 1790) en een bedevaartsoord bevinden. De kaap is het zuidelijke punt van de trechter van de Taagmonding. Het is er altijd winderig en de golven klotsen altijd tegen de voet van de kaap. Een indrukwekkende plaats. Het “Santuário de Nossa Senhora da Pedra Mua” bestaat uit een laat 17-eeuwse kerk, met zijn rug naar de zee; twee lange pelgrimsverblijven aan weerskanten van de kerk vormen een open binnenplaats; erachter staat een kapel betegeld met met witte en blauwe azulejos die het vissersleven verbeelden, deze zijn echter zwaar beschadigd. In de 13de eeuw werd dit een geliefd bedevaartsoord nadat een dorpsbewoner een visioen had gehad van de Maagd Maria die op een muilezel uit zee oprees. Je kunt er prachtig wandelen.

Ethiopië • Lalibela

Biirretjes tellen

Toen wij in Lalibela waren hadden we geluk. De 3de dag bleek een christelijke feestdag te zijn: St.Martinus. Pelgrims uit het hele land in witte gewaden gekleed, komen bij de kerken op de berg bijeen om uiting te geven aan hun geloof. Het is een fantastisch gezicht om de gelovigen rond de priesters te zien. Niemand stoort zich aan het groepje buitenlanders dat schuchter foto's maakt vanaf de zijlijn. Deze gelovige verkoopt het e.e.a. om te schenken. Hij telt de opbrengst.

Ethiopië • Bahar Dar

Parasolletje

Deze priester heb ik al eerder geplaatst maar dan zonder parasolletje. Vond deze foto ook erg leuk Lalibela is wereldberoemd vanwege de elf in rotsen uitgehakte kerken. Lalibela wordt ook wel het achtste wereldwonder genoemd en is het centrum van de Ethiopische orthodoxe kerk. Het absolute hoogtepunt is de geheel uit rotsen uitgehouwen kerk "het huis van St Joris`. Sommige kerken hebben van de Unesco een beschermend dakje gekregen om ook onze kinderen en kleinkinderen het erfgoed te kunnen laten zien. Vele kerken bevatten orginele oude kunstschatten die soms worden beschermd door een simpel gordijntje. In elke kerk word je opgewacht door een priester, steeds met een bijzonder Koptisch kruis.

Nederland • Gelderland

Dagpauwoog

Als je deze vlinder een keer gezien hebt, vergeet je vast nooit meer hoe hij eruit ziet. Het is een donkerrode vlinder met vier ‘ogen’ op de vleugels. Daarom heet de vlinder ook dagpauwoog. Je kunt de dagpauwoog zien in april en mei en van juli tot en met september. In de winter verstopt de dagpauwoog zich onder planten, onder bladeren, in holle bomen of tussen takkenbossen. Soms zitten ze ook in schuurtjes of op een zolder. Daar blijven ze de hele winter zitten, zelfs als het sneeuwt. Zodra het in het voorjaar warm genoeg is, komt de dagpauwoog weer te voorschijn. Het is altijd één van de eerste vlinders die je ziet vliegen in het voorjaar. Ze gaan dan op een zonnig plekje zitten om op te warmen. Zodra het weer kouder wordt, verdwijnen ze weer.

Welkom in de Dogon

De Dogon vallei is nog één van de weinige gebieden in West Afrika waar de bewoners de cultuur hebben weten te behouden zoals het eeuwen geleden ook al was. Tot op de dag van vandaag leven de mensen er nog volgens de tradities van hun verre voorouders. Dit is voor een deel te danken aan de geïsoleerde ligging van het gebied. Het gebied is gedurende de jaren nog steeds afgesloten van elektriciteit, stromend water en wegen. Vandaar dat ongemotoriseerd vervoer de enige manier van transport is door de vallei. De vallei is schitterend gesitueerd, parallel langs een falaise (hoge rots muur) die twee plateaus van verschillende hoogte met elkaar verbindt. De falaise, enkele honderden meters hoog, speelt een belangrijke rol in de cultuur van de Dogon. Kinderen verwelkomen je als toerist. Je bent dan in een keer de zware wandeltocht vergeten. Heb er ook een blog over geschreven:wandelen in de dogon.

Dogon