VerelleSmith

Verenigde Staten • Utah

Verenigde Staten • Utah

VerelleSmith

In 2008 zag ik een vergelijkbare foto van deze locatie en besloot dat ik hier naar toe wilde gaan. Toen ik ging uitzoeken hoe we er moesten komen, bleek het niet zo eenvoudig. Voor dit gedeelte van Zion heb je namelijk een vergunning nodig en het betreft een semi-technische slot canyon. Aan het begin van 2009 meegedaan aan de lotterij om een vergunning te krijen, en ja, we wonnen. In het begin van mei 2009 kwamen we in Zion aan. De dag voor onze wandeling hebben we een middag uitleg gekregen hoe we het beste in deze slot canyon konden afdalen met touwen en al. Op 10 mei reden we heel vroeg naar de Left Fork Trailhead, waar we een lift kregen naar de Wildcat Trailhead om daar aan onze wandeling te beginnen. *Wildcat Trailhead - begin van de wandeling *Confluence Left Fork-Russell Gulch - spoorzoeken via "cairns" om bij het begin van de canyon te komen, klimmen en klauteren over rotsblokken. *Subway Lower End - technische gedeelte waarbij je moet afdalen via touwen en door water moet waden, aan het begin van het seizoen zeker een wet suit nodig. Begin mei is de watertemperatuur ongeveer 3°C. *Exit Point -laatste stuk om de canyon uit te komen, steile klim naar boven, pad is slecht te vinden. *Left Fork Trailhead - terug bij de parkeerplaats Bij verre weg de meest zware wandeling ooit gedaan, maar ooit wil ik terug.

Zweden • Hoga Kusten

Zweden • Hoga Kusten

VerelleSmith

In het najaar van 2014 gingen we voor de 5de opeenvolgende jaar met de auto naar Scandinavië. Op onze reis richting het hoge noorden kwamen we langs Skuleskogen nationalpark, hier kun je gratis in 1 van de 5 hutten overnachten. De kleinste hut staat aan het Tärnättvattnet, er is ruimte voor 4 bedden, een tafel, twee banken en een houtkachel. Hout wordt gratis door het park beschikbaar gesteld. Water haal je uit het riviertje of het meer. Dit keer hadden we de hut niet voor ons zelf, er was ook nog een dame uit Italië die alleen reisde en inmiddels weinig eten meer had. We hebben toen maar alles wat we hadden met haar gedeeld. In de vroege ochtend ben ik in mijn uppie richting de kust gelopen om de zonsopgang te zien, maar al snel rolde de mist vanaf de kust over de berg richting "ons" meertje. Het was spectaculair om het lanschap zo snel te zien veranderen, het leek of de mist de kleuren uit zijn omgeving onttrok.

Tanzania • Serengeti

Tanzania • Serengeti

VerelleSmith

Langs de weg zagen we een aantal van deze Masai jongens, in zwart met hun indrukwekkende witte geschilderde gezichten. Na kort onderhandelen waren ze bereid om ons een paar fotos te laten maken. Ik vond ze best wel imponerend. Rite of Passage Het toegangsritueel is een van de meest belangrijkste feesten binnen de Masai gemeenschap, het markeert het meerderjarig worden van Masai jongens tussen de leeftijd van 12 tot 25 jaar oud. Het voorbereiden van deze ceremonie neemt ongeveer 2 maanden in beslag. De jongens moeten alles wat ze bezitten opgeven en weggeven. Op de dag van de ceremonie wordt hun hoofd geschoren en hun gezichten met witte verf beschilderd. Ze dragen voor de komende maanden alleen zwarte kleding en struisvogelveren als hoofdtoooi. Hierna voeren de stamouderen het toegangsritueel uit, waarbij de jongens een voor een besneden worden. De besnijdenis wordt zonder verdoving uitgevoerd, hetgeen zeer pijnlijk is. Ze moeten dit in stilte verdragen, elke uiting van pijn wordt gezien als ontering. De genezing van de wond duurt zo'n 4 tot 8 maanden en gedurende deze periode dragen de jongens alleen zwarte kleding. Als het ritueel voltooid is dan worden de jongens als krijgers gezien. Vanaf dat moment zijn ze verantwoordelijk voor de veiligheid binnen hun gemeenschap en gedurende het droogte seizoen zijn, zowel jongens als krijgers, verantwoordelijk voor het hoeden van hun vee.