TesOpReis
Roadtrippen door...An
Begin Oktober was ik enkele dagen naar Sevilla. Mijn reismaatje en ik besloten de stad voor één dag te ontsnappen en wat van de omgeving te zien; een tochtje langs de 'pueblos blancos'. Aan het eind van de middag na Ronda te hebben bezocht reden we Parque National Sierra de Grazalema in richting Grazalema. Dit was toch zo ongelooflijk mooi rijden; heerlijke slingerweggetjes, soms met overhangende bomen dan weer met vergezichten over het prachtig landschap van Andalusië. Na Grazalema reden wij door naar Algodonales via Zahara de la Sierra. In Sahara de la Sierra lukte het niet om te parkeren dus reden wij door. En op de brug over het stuwmeer zag ik dit beeld in mijn achteruitkijkspiegel verschijnen. Ik zette mijn waarschuwingslichten aan en maakte via het raam van de achterbank een foto van dit prachtige dorp in de late namiddag.
Oostenrijk • Carinthie en Oost Tirol
Oostenrijk • Carinthie en Oost Tirol
Heiligenblut - een...
Net voor het begin van de Grossglockner Hochalpenstrasse (als je vanuit Karinthië komt) vind je het dorpje Heiligenblut. Vanuit hier rij je de bergen in, met als absoluut hoogtepunt Grossglockner, de 3798m. hoge berg. Deze berg trekt het hele jaar sportievelingen. Maar ook voor degenen met een mindere conditie zijn er veel opties door middel van het rijden van de Grossglockner Hochalpenstrasse - deze weg brengt je tot wel >2500m. hoogte en de meest prachtige uitzichtpunten. Op de verschillende plekken onderweg kun je zowel korte als lange wandelingen maken. Maar eerst dus een stop in Heiligenblut met uitzicht op de Pfarrkirche Heiligenblut.
Mykonos - de perfecte
Ik heb zo veel geluk gehad dat ik van juli tot en met oktober in Griekenland woonde, preciezer nog Lesbos. Hier woonde ik 3,5 maand terwijl ik als vrijwilliger in het vluchtelingenkamp Moria werkte. Na deze 3,5 maand besloot ik met een lange omweg terug te reizen naar Athene van waar mijn vlucht zou vertrekken. Mijn eerste stop was Mykonos. Een eiland dat zelfs in het laagseizoen en gedurende een pandemie bruisend is. Ik woei zo af en toe wel weg, maar ze noemen het niet voor niets het eiland van de wind. Op de laatste avond, na een dag op pad te zijn geweest met de quad en een vreemdeling, zijn we voor zonsondergang gestopt bij Armenistis Lighthouse. En ik kan mij geen betere plek voorstellen. Wij waren op tijd en konden eerst nog heerlijk van het fotografische gouden uurtje genieten voor de zon achter de eilandjes in de Egeïsche zee zagen verdwijnen.
Hallstatt in de winte
Dit stadje wordt buiten het winterseizoen overspoeld door toeristen. De burgemeester heeft zelfs een oproep gedaan met de vraag of er minder toeristen naar het stadje kunnen komen. En ik noem het nu wel een stadje, maar het heeft meer het voormaat van een dorp. Dat het toerisme een grote rol speelt is wel duidelijk, maar helaas zijn de gevolgen ook negatief. Op vele (tuin)deuren en hekken hangt een brief met het verzoek de bewoners en hun woonruimte te respecteren "Hallstatt is not a museum". Maar ik snap wel waarom iedereen zo enthousiast wordt van dit stadje. Het is er prachtig en zo rustig. Kom je met de trein, dan moet je daarna nog met het bootje. Bussen en auto's mogen slechts beperkt naar binnen. Wanneer een burgemeester vraagt om minder toerisme, laat jij de bestemming dan aan je voorbij gaan?
Gergeti Trinity Churc
Je zou het misschien niet denken, maar deze foto is genomen eind augustus. Op onze laatste dag in Stepantsminda werden we wakker met een heel ander uitzicht. Het was 's nachts een stuk kouder geweest en de bergen achter de kerk waren nu gehuld in sneeuw en mist. Ik heb zo veel foto's gemaakt van deze kerk onder verschillende omstandigheden. Het is echt een prachtig gebied.
Mestia - uitvalbasis.
Mestia ligt ver van de bewoonde wereld - vanaf Kutaisi ben je al gauw 4 uur onderweg. Na aankomst bij het guesthouse - na een prachtige rit door de Kaukasus - zijn ik en mijn reismaatje even het dorp ingelopen. Het dorp is relatief druk, voornamelijk omdat het uitvalsbasis wordt gebruikt voor vele hikes de Kaukasus in en een bezoek aan Ushguli. Terwijl wij op het terras genoten van Georgische limonade en kachapuri kwam dit vliegtuigje aan. Wij leerden later dat een aantal toeristen dat tracht het land in een beperkt aantal dagen te bezoeken hierna toe vliegt vanaf Kutaisi. Hoewel ik het iedereen aanraad om gewoon te rijden, leverde het mij wel dit aardig getimed shot op.
Flaneren in Parijs
Hoewel Parijs groot is, kom je enorm veel tegen wanneer je gewoon door de stad wandelt. De wijk Le Marais kent veel van dit soort gezichten. Daarnaast voelt de wijk iets minder toeristisch dan alles rondom de Eiffeltoren, het Louvre, de Scare-Coeur en de Notre-Dame. De beste falafel van Parijs vind je ook in deze wijk: L'As du Fallafel.
Parijs - Tour de...Ei
Waarschijnlijk het meest gefotografeerde object van Frankrijk. Toch wilde ik de Eiffeltoren vastleggen toen ik er in Februari was. Eenmaal 's avonds vanaf de Tour Montparnasse en eenmaal 's ochtends vanaf Trocadero. Deze foto nam ik even voordat de zon verdween. Parijs blijft een heerlijke stad voor fotografie.
Ultiem genieten op...
Om één of andere reden was ik niet echt op de hoogte van Malta tot ik er in 2018 naar toe ging. De hoofdstad, Valletta, is vrij druk en toeristisch, maar wanneer je op pad gaat valt het allemaal wel mee. Op Gozo, waar ik en mijn vriendinnen verbleven, was het aantal toeristen klein. Wat mij enorm fascineerde is de enorme geschiedenis van het eiland. Er zijn hier overblijfselen te vinden van gemeenschappen van ver voor Christus. De taal lijkt ook op geen enkele Europese taal en is van oorsprong Arabische met invloeden uit het Italiaans en het Engels. Het is een direct testament van de geschiedenis van het land. Deze foto nam ik aan het einde van onze reis toen wij voor de avond een bootje hadden gehuurd. Het was de perfecte afsluiting van deze reis. Op de achtergrond ligt Gozo, en in het water dobberen een aantal van mijn vriendinnen terwijl ze genieten van hun zelf-gemixte cocktails en de ondergaande zon.
Herfst in Quebec
Gedurende mijn half jaar "studeren" in Ottawa, Canada heb ik veel weekenden gebruikt om het land te ontdekken. Het oosten van Canada is een stuk rustiger wat betreft toeristen en al helemaal buiten het zomerseizoen. Aan het eind van september ben ik met een aantal meiden naar Mont-Tremblant Parc gereden, niet ver van Montreal en ook niet te ver van Ottawa. Het is hier prachtig wandelen en onderweg kom je voornamelijk Canadezen tegen die ook van de mooie omgeving aan het genieten zijn. De herfst in Canada is anders dan in Nederland. Dit komt voornamelijk door de maple tree. Deze o zo bekende boom heeft in de herfst rode bladeren waardoor er een prachtige mengeling ontstaat van groen, oranje, geel en rood.
Khor Virap - een...re
Khor Virap is een enorm bijzondere locatie voor de meeste Armenen. Dit klooster ligt dichtbij de berg Ararat - voor de Armenen een heilige berg. De ark van Noach zou hebben aangelegd bij de Ararat, en de Armenen zouden vervolgens afstammen van Noach en zijn kinderen. Op de heuvel rechts liggen de overblijfselen van een nog veel oudere tempel. Het klooster ligt niet ver van Yerevan, waar de Ararat ook al gezien kan worden. Wanneer men naar het oosten rijdt is het klooster vrijwel niet te missen.
De Leidse grachten
Soms hoef je echt niet ver te gaan om op prachtbeelden getrakteerd te worden. Dit is direct bij mij om de hoek. Normaal is het een stuk drukker, maar met 3 oktober vindt je de meeste Leidenaren buiten op straat waar ze de bevrijding van de stad vieren.
Het Tatev klooster
Armenië is absoluut nog niet ontdekt door Westerse toeristen; je vindt hier veelal Russen, Turken en Georgiërs. Dit klooster is de "toeristische" bestemming van het land, maar de hoeveelheid bezoekers ligt laag. De weg er naar toe is pas recentelijk geasfalteerd; gelukkig gaat 's werelds langste kabelbaan naar dit klooster toe. De omgeving is ook prachtig en er kan vlakbij heerlijk geluncht worden voor echt geen geld. Het klooster komt uit de 9e eeuw, en is zoals je ziet af en toe wel toe aan wat restauratiewerk. De kerk op het terrein is nog in gebruik en het klein handje toeristen gaat graag naar de priester voor advies.
Zonsondergang Gergeti
Het uitzicht was ieder moment van de dag anders, en ook iedere dag anders. Dit was de laatste zonnige dag en daar heb ik gelukkig wel nog mooi gebruik van kunnen maken.
Zonsondergang in...Li
Na een ontzettend druilerige dag werden we tijdens het terugwandelen van het centrum naar het logeeradres getrakteerd op een fijne zonsondergang. Zonsopgang en -ondergang blijven mijn favoriete momenten van de dag.
De ideale mogelijkhei
Mocht je een keer willen paragliden dan is dit het perfecte moment; de prijzen vallen mee en het uitzicht is prachtig. Het paragliden was ontzettend rustgevend en je hebt alle tijd om van de omgeving te genieten. Pas wel op. Veel Georgiërs in de regio bieden paragliding diensten aan, maar zijn niet altijd gecertificeerd. Doe van te voeren een beetje research voordat je van de heuvels af rent.
De schoonheid van de.
Bij een van onze guesthouse werd ik al vroeg in de ochtend wakker en had ik moeite weer in slaap te vallen. Toen ik op mijn telefoon keek zag ik dat ik nu mooi de zonsopgang mee kon pakken. De zon kwam langzaam achter de bergrug achter Stepantsminda/Kazbegi vandaan en geleidelijk kwam Mount Kazbek in het zonnetje te staan. Linksvoor staat zo ongeveer de bekendste kerk van Georgië: de Gergeti Trinity Church. Hoewel toeristischer blijft het rustig in vergelijking met vele andere plekken waar ik ben geweest.
Contact met de locals
Deze man staat voor mij gelijk aan de vriendelijkheid en gastvrijheid die je overal in Georgië treft. Mensen zijn altijd bereid om je te helpen, ook al versta je elkaar niet. Op deze foto zie je een van de mannen die bij de Bagratkathedraal optredens geeft in traditionele zang en dans.
De Kaukasus in!
Na een rit van ongeveer 2 uur (slechts 40 kilometer) bereiken we Ushguli. Hoewel het toerisme toeneemt voel je nog steeds de rust van dit enorm afgelegen dorp. Onder het genot van een koud glas water genieten van de stilte en de prachtige omgeving. Later die dag wandelen we naar de in de verte gelegen Shkhara Gletsjer. Georgië is voor mij een prachtige reisbestemming die door vele Westerse toeristen nog niet ontdekt is.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
