Stefanborkos
Wonderbaarlijk
Métlaoi. De oude donkerrode Lizard trein, En hij donderd voort met gepiep en gekraak. Vele oude houten banken maar ook met prachtige stoelen, En dat alles uit oude vervlogen jaren. Zo brengt hij je in andere sferen, Van hoge ongenaakbare bergen tot aan het gewilde fosfaat. Een genot om eens mee te maken, En vooral die onverwachte stoppen. Stoppen om de omgeving even te voelen, En natuurlijk het zien van deze oude trein. Wonderbaarlijk.
Uniek
Vanuit Nafta naar Mides. Een bijzondere reis met een jeep vanwege soms slechte wegen, Vanuit Nafta naar Mides aan de grens van Algerije. Veel gezien en ontdekt in toch dit mooie gebied zonder luxe, Chott el-Gharsa ligt dan diep onder je met een breed leeg vergezicht. Oases gezien en ook verlaten dorpen in het groen van de palmen, En dan op weg op onbegaande paden naar de grens dichtbij. Het stoppen hier laat je een groot dal zien ooit uitgeslepen door water. Wat hoog sta je hier om dit alles te zien. Wat diep en wat hoog. Uniek.
Fosfaatbergen
Métlaoi. Tunesië is soms echt bijzonder, Vooral wat landschappen betreft. Tunesië is echt om aan te raden, Vooral het zuiden is zo mooi. Tunesië is hier echt een warm wonder, Dus ongekend is hier zeker zeer onbemind. Tunesië de streek boven de kale zoutmeren. Hier Métlaoi met het oude treintje omhoog. Het treintje naar de grote bergen vol met fosfaat, Dwars door de rotsachtige bergen met het riviertje grijs van het vele fosfaat. Hoe mooi is dat om eens te ontdekken. En de herinnering blijft hieraan bestaan. Machtig mooi. Fosfaatbergen.
Vele eeuwen theater
Aspendos. Vele eeuwen oud en nog steeds in gebruik, Vele eeuwen gebruikt voor muziek, dans, zang en theater, En nu nog steeds. Vele eeuwen gebruikt voor deze vele kunsten, Vele eeuwen een heel belangrijke plaats, En nu nog steeds. Vele eeuwen in gebruik voor al die klanken en zien voor oog en gehoor, Vele eeuwen zitten op die harde stenen banken met of zonder kussen, En nu nog steeds. Vele eeuwen genieten in die halve cirkel van dit theater, Vele eeuwen het horen van dit optimaal geluid, En nu nog steeds. Want al dat moois moet je eens hier horen en zien. En nu nog steeds. Vele eeuwen theater.
Water
Niet ver boven Antalya liggen deze resten van een Romeinse stad, De resten van het watervervoer op grote hoogte om hiervan een stad te voorzien. Resten van die grote bouw werken voor eens een must, Een zeer groot gebied voor waar eens deze grote bogen hebben moeten dienen, Want water is en was voor iedereen heel belangrijk. Water.
Wegdromen ook nu
Kervansaray. Ik weet niet waar precies maar in ieder geval op de zijderoute, Een welsprekend gebouw voor een onderkomen van mens en dier. Van buiten die weelderige rijkdom van een ingang op hun reis om te overnachten, Van binnen vele grote hallen om toch een nacht te verbrengen met hun allen. Grote vuren werden ontstoken voor warmte en de vele maaltijden, Dat laten die verschoeide zwarte binnenruimtes overal zien. Even wegdromen naar vervlogen tijden. Even wegdromen ook nu.
Bananenbloem
Antalya - de bananenbloem. Velen onder ons zullen hem wel eens ergens hebben gezien, Maar toch blijft het een prachtige grote bloem. Zijn bloemkegel is groot en kleurrijk met daarboven zijn nieuwe bananantros. En dat alles aan een toch weelderige plant met vaak gescheurde bladeren. Dus even wat kleur in deze donkere maanden. Maanden vol kilte en lange duur. De bananenbloem.
Donker en duister
Marroko - Ourika vallei. Donker en duister als uit een eng sprookje, Dat is zeker mijn ervaring hier in een winter. Donker en duister ook nu bij ons, Waar je ook woont of nu verblijft. Donker en duister met onze nieuwe maatregelen, Duister voor elke Nederlandse reiziger waar vandaan. Een donkere tijd voor elke reisorganisatie. Duister voor mijn mede mens. Donker om weer eens het licht te voelen. Het licht van morgen waar dan ook. Het licht in donker en duister.
Helemaal gevangen
Marrakesh - in de Atlas. Het is winter in december nabij de sneeuw grens, En toch komt het water in een lange strook nog naar beneden. Het is koud en naargeestig maar toch dit doel berijkt, Een prachtige voettocht al strompelend langs en op vele rotsen. Het weinige zonlicht liet die rotsen echt lichtblauw kleuren, En de laatste bomen verloren hun laatste blad. En toen werdt het spannend met gewoon een echte simpele ladder omhoog. Die hoogte om weer af te dalen naar je begin punt. Wat heb ik hier mooie dingen gezien. Ik was hier in de natuur helemaal gevangen.
In de winter
Marrakesh - de Ourika Vallei. In hartje winter bezochten wij deze vallei. In december dus omstreeks deze tijd. Een wandeling omhoog langs het rollende water, Een wandeling vol met durf wat je geen wandeling meer kan noemen. Maar toch het was bijzonder om de Atlas van deze kant te ontdekken, In de verte die toppen met sneeuw en in de dalen bijna verstopte dorpjes. Soms kleurden de rotsen hemelsblauw hoe verder je kwam, En de bergen in dit gebied soms bijna rood. En dat in december. In de winter.
Klauterend omhoog
Marrakesh - Ourika vallei. Niet ver van deze geweldige grote stad ligt deze vallei. Hoog in de bergen van de Atlas tot aan de sneeuwgrens. In de zomer een plek om verkoeling te zoeken, In de winter is er verkoeling genoeg zoals hier. Trek wel zeker goede wandelschoenen aan, Ver gaat het omhoog over vele gladde keien. Doch het resultaat mag er zeker zijn in die hoogte, Ondanks die moeilijke passen die je moet zetten. Klauterend omhoog.
Die kracht van water
Antalya - de zee. Hier valt die grote rivier met een grote plons in de diepte van de zee. Prachtig om te zien met het stuiven van het water met als gevolg een regenboog. Echt schitterend om te zien met dat geweld van water van ver daarboven. Wat mij echt stoorde waren die toren hoge gebouwen in die hoogte. Jammer en dus weggelaten maar ook hier gaat de tijd vooruit. Alleen die kracht van het water blijft voor mij bijzonder. Die kracht van water.
Dit is er 1
De Bataviawerf. Ik heb hem eens zien bouwen, Dat oude schip de Batavia opnieuw. Eens op de werf toen destijds, Maar nu in zekere ruste in het water. Het water wat ook eens zijn bedoeling was tot hij verging, Het is dus ook prachig om hier een dagje voor uit te trekken. Ons Nederland kent ook bijzondere plekjes. En dit is er 1.
Al jaren lang
Beieren - die Alpsee. Vele jaren geleden in de jaren 1965 kwam ik hier als jongeling met mijn ouders. Vele jaren later onlangs met mijn jongste zoon omdat deze plek zo is bijven hangen. De omgeving van die 2 kastelen Hohenscwangau en Neuschwanstein van Ludwig de 2e en zijn ouders, Toen in de jaren 60 was het nog rustig en nu met vele kwakende opdringerige reizende Japanners. Maar toch het landschap blijft echt een sprookje o zo mooi, Dit was in oktober en de eerste sneeuw was al gevallen op de toppen. Het is en blijft een prachtig monument om dit vanuit Füssen te bezoeken, Maar ga dan wel zeer vroeg in de morgen want dan is het nog (rustig) te doen. Het was dan ook heerlijk om dit water te bezoeken waar men geen oog voor heeft, De Alpsee met zijn leegte alleen met zwanen op zijn dampige stille watervlak. Genieten van al dat mooie in een kille ochtend. Ik blijf het bewonderen al jaren lang.
Geen enkel mens
Boa Vista - in de duinen. Om de luxe en menigte te ontvluchten, Dook ik af en toe de duinen in. Om de volledige rust te horen en te voelen, Want je bent hier echt totaal alleen. Zo alleen in al mijn geworstel door het zand en over dorre takken. Dit werkte soms heel beklemmend zo van als mij iets gebeurd dan vind men mij nooit. Maar de zonnestand regelde mijn terugkomst. En ik zag in stilte zoveel moois. Dan kan je me nooit meer afnemen. Daar waar geen enkel mens komt. Geen enkel mens.
Lemy ik ben je nooit.
Boa Vista - de lappentent van Lemy. Al verblijf je dan in een groot torenhoog netjes resort. Waar alles voorhanden is voor je natje en je droogje. Daarbuiten is het toch een ander verhaal. Een verhaal van overleven vol met trots. Met een glimlach zat hij hier in deze lappen. Wachtend op een volgende klant. Het was Lemy de kunstenaar. Zo noemde hij zich met zijn eigen stenen beelden. Ik kocht er 1 en is nog steeds een dierbare waardevolle aankoop. 2 Schildpadden op elkaar en staat nog steeds te pronken voor mijn raam. Hij had helemaal niets te eten maar met de betaling kon hij dagen vooruit. Maar toch bracht ik hem elke dag wat te eten uit die vele luxe die wij hadden. Ik ben geen wonder of mensenredder en hoe nu verder. Lemy ik heb je nooit vergeten.
Ondanks dat
Boa Vista. Ondanks de arrmoede van velen van de bevolking. Heeft dit eiland vele mooie resorts met alles er op en er aan. Ondanks de vele mensonterende toestanden die ik heb gezien. Blijft hier het volk lachen met een onvergetelijke dikke smile. Ondanks dat blijft het een super bestemming voor niet alleen een verwende toerist. Prachtige stranden met een geweldige oceaan en het kan echt niet kapot. Ondanks door de eens Portugese bewindvoering een land om op te bouwen. Aan de temperatuur zal het heus niet liggen want het is het hele jaar boven de 20 graden. Ondanks dat een prachtig eiland. Boa Vista.
Strandplezier
Boa Vista. Het is een kleine stip in een grote plas water. Boa Vista met zijn vele zand en een heldere oceaan. Het is toch een onderdeel van verschillende eilanden. Waarvan elk zijn eigen uiterlijk heeft van aanzien. Het is al met al toch zeker een boeiend geheel. Met in het oosten het inmense grote Africa. Het is aan de gebruiken en bewoners te zien. Muziekaal doet het aan Cuba vaak denken. Zo ook hier het strandplezier.
Wat een zaligheid
Boa Vista - Sal Rei. Wat een rust en wat een ruimte. Wat een bijna verlaten strand. Wat een helderheid met nog schoon water. Wat een verte om toch te zien. Wat een heerlijkheid om hier even te verblijven. Wat een zaligheid.
Het spel
Lanzarote - Puerto del Carmen. Het laatste licht van een dag. De laatste bewegingen die nog te zien zijn. Wees snel want het is zo voorbij. Het spel van die wolken. Het laatste spel van licht over die oceaan. Het spel naar het donker. Het spel van oogjes toe en tot morgen. Het spel.
Een rustig kijkje
Houmt Souk. Leuk om eens te zien zijn die overdekte markthallen. Het wachten op klanten dat was het zeker op deze dag. Maar het moet voor mij niet druk te zijn om leuk te zijn. Daarom even een rustig kijkje op een gewone dag. Een rustig kijkje.
Wit, witter, wit.
Djerba - Houmt Souk. Als je toch aan het ontdekken bent valt soms je mond open van verbasing. Niet alleen maar drukke straten en veel ander gedoe om je heen. En ineens een volle stilte van dit toch grote gebouw met een kerkhof achter een hoge muur. Niet alleen die grote maar ook ineens die stilte van al dat wit maakt ineens nog steeds indruk. En dat alles in wit, witter, wit.
Lands wijs lands eer
Tunesië - Houmt Souk. Djerba zeker veel moderner dan in Marokko. Dus daarom dan ook een heel andere markt. Maar toch wel kleurrijk met het gebodene. Zo ieder land met zijn eigen gebruiken. Lands wijs lands eer.
Vooral die markten
Taroudant - uit de serie markten. Ten oosten van Agadir ligt de drukke stad Taroudant. Een stadje uit vervlogen tijden met een grote ommuring. Het is weeldering van kleur met allerlei produkten. Dus een aanrader zeker en bezoek de vele pleinen. Het zal je zeker niet teleurstellen van al dat moois. En vooral die markten.