Stefanborkos
Een boot uit duizende
Aswan. Als je met de Nijlboot Aswan aan zal doen zie je vele bootjes, Kenmerkend zijn zeker deze zeilboten (de Faluca). Platte houten boten met puntige zeilen, Al eeuwen kent men deze boten en het varen hierop is zeker aan te bevelen. Zeker je hoofd met iets bedekken want de zon is erg vel. Toch zeker doen met dat heerlijke briesje op het water. Het is een uitgesproken mooie tocht naar en langs verschillende eilanden, En zeker is afgeraden om hier even te zwemmen vanwege het bacterie gehalte. Maar zoek even verkoeling onder de hoge palmen in het park wat je zeker zal aandoen, Een groen park eens door de Engelsen ingericht is hier een weelde om te vertoeven. En aan je rechterhand die hoge zandwallen van de Sahara niet ver hier vandaan. De faluca een boot uit duizenden. Dus even doen.
Walhalla vol groen
Aswan. Vanaf de stad naar de dijk kom je kleine eilandjes tegen, Hier is daardoor de Nijl zeer breed en spannend om te zien. Als een groene oase is het vanaf je bootje te beleven, Het is een boeiende omgeving met locals om je heen. Een aangeprezen plaats dat zeg ik zeker, En daardoor een must om dit eens mee te maken. En dit in een walhalla vol groen.
Lang in herinnering
Tussen Luxor en Aswan. Er valt veel te beleven op die Nijlboot. Maar voor mij zeker niet mijn ding. Ik kijk liever over het water van die groene Nijl al lijkt hij soms blauw, Naar de beleving aan een oever en het werk van de bevolking overal. Zo zag ik de meest mooiste landschappen langzaam voorbij trekken, Veelal badend in het groen al eeuwen lang met daarnaast het blanke zand. Tevens deze oude houten boot de Felucca ook al jaren in gebruik. Een ontspannende tocht dat was het zeker. Die heel lang in je herinnering blijft.
Ups and downs
Aswan Botanical Garden. Wie ook eens net als ik de Nijl heeft bevaren, Zal zich zeker Aswan met zijn vele eilandjes herkennen. En natuurlijk die geweldige grote stuwdam om er maar 1 te noemen, Maar Aswan is zeker zoveel meer om met een paar plaatjes te vullen. Mijn gedachten gaan even terug naar deze prachtige tuinen, Met vooral dat scherpe zand in je gezicht onder een blauwe hemel. De luchten zijn vel en soms grijs van de warmte, Maar ondanks dat een zeer aangename reis. Een reis om nooit meer te vergeten. Een reis met ups and downs.
Stenen in helder wit
Kairouan. Het is een bijzonder stadje, Niet ver van Sousse en Monastir. Het is tevens een zeer gelovige plek, Met zijn grootste moskee in deze omgeving. Het is een zeer groot gebouw met zijn vele muren, En daarbuiten een omvangrijk gebied met vele graven daaraan. Het is hier helder wit met al deze stenen, Stenen in helder wit.
Mooi met bijna niets
Matmata. En daar sta je dan hoog op een berg, En veel heb je al voorbij zien komen. En daar kijk je dan hoog op die berg, Naar deze eindelose verte diep onder je. En daar was het even goed met je gevoel, Het gevoel van wat kan de wereld soms mooi zijn. Mooi met bijna niets.
Deze oude man.
Tozeur Op een schaduwplekje zag ik deze man, Alleen op enkel een stoeltje voorover gebogen. Een oude man met ogen zo helder maar donker net als een strakke lucht, Zijn ogen tintelend van hallo ik ben hier nog steeds hoor. Gewillig mocht ik een foto van hem nemen, Dus zijn instemming was zeker goed. Hij vult nu een blazijde in een plaatjesboek, Een boek vol met goede herinneringen. Ook dit maakt soms een dag hier goed. Even samen met deze oude man.
Stralende gezichten
Matmata. De omgeving van de ondergrondse woningen, Het land van de meest boeiende mensen. De omgeving van de vergezichten naar het zuiden, Droog en kaal en het einde is nog niet in zicht. Wandel gewoon eens een huis binnen zomaar, En de vrouw des huizes laat je alles zien. En ondanks het weinige aanwezig aldaar, Stralende gezichten een vreugde tot in elke hoek. Deze stalende gezichten blij met een bezoek.
Bijzonder metselwerk
Tozeur Het stadje met zijn bijzondere metselwerk en smalle straatjes, Buiten de toerist zie hier nog de wonende bevolking die elke dag gewoon zijn dingen doet. Onverstoorbaar gaat hier dan ook het dagelijkse leven door met van alles wat, Naast de dagelijkse behoeften de verkoop van kleden en potterie en noem maar op. Een leven zonder haast en geduldig zijn tussen oude muren, Muren en straatjes met het bijzondere metselwerk.
Afgestorven alleen
Chott el-Jérid. Het grote zoutmeer bijna droog en verlaten, En de weg daar doorheen lang en bijna eindeloos. Enkel het blauw van de hemel met daaronder deze eindelose vlakte, Een vlakte van droogte met daarin het onbewerkte zout. Zelfs een boom legt hier het loodje in dit zengende gebied zonder einde. Ik zag hem even staan helemaal afgestorven alleen.
Tunesië • Amfitheater van El Djem
Tunesië • Amfitheater van El Djem
Die oude wereld
El Djem. Aaangereden naast vele palmenplatages en olijfbomen zie je in deze vlakte ineens dit monsterlijke grote gebouw. El Djem laag van behuizing en hoog deze kolos van een zeer oud bouwwerk uit vervlogen tijden. Hier moet je zeker even stoppen om deze overblijvelen te zien, En de beloning is groot om dit tot je op te nemen in alle verve. Groot en onbetwist zijn geschiedenis in dit verre land ver van Rome, Ver van die magische wereld van eens met zijn spelen uit het oude. Die oude wereld van toen.
Wat is arm en wat is.
Matmata. De omgeving van de grotwoningen, En velen zijn nog steeds bewoond. De omgeving van vriendelijke mensen, En er wacht je zeker een goed onthaal. De omgeving van de stille dorpen, Met zijn uitzichten o zo ver. De omgeving met zicht op die eindelose verte naar het zuiden, Die verte met zijn droogte en in dorpen een arm bestaan. Maar toch dat heb ik kunnen zien en beleven. Wat is arm en wat is rijk.
Superheet
Nafta - Nefta. Nafta is een kleine plaats en de laatste voor de grens van Algerije, En wel aan de linkeroever van het grote zoutmeer Chott el-Chérid. In Nafta zie je grote weidse dalen en vertes vanuit de hoogte, Gevuld met heel veel palmen en ander gewas maar ook de zout en zandvlaktes in de verte. Bloedjesheet is het dag en nacht in Nafta, Dus een goedwerkende airco is hier echt een must. Je kan echt wel zeggen super heet.
Weinig water
Tamerza - Tamaqzah - Le Grand Cascade. Niet ver boven Chebica ligt onze volgende stop, Tamerza met zijn hooggelegen riviertje wat verder gaat in een diep laag dal. Langs vele trappen omlaag en de bergen van dit dal werden daarom steeds hoger, Maar het doel was bereikt strompelend over de vele stenen en over het riviertje naar de Cascade. De Cascade een hoge rotswand waar het rivierwater naar beneden komt, Voor mij gelukkig want er was echt heel weinig water die het vaak nog spannender wil maken. Maar voor kinderen genoeg om hier even te verpozen en elke drup is er 1. Voor mij was dit vanwege die schitterende kleuren een plaats om te bewonderen. Voor kinderen zeker een spel.
Stroom van verkoeling
Chebica. Niet ver boven Tozeur aan het grootste zoutmeer Chott - el - Jérid ligt dit bijzondere plaatsje, Chebica met een wandeling naar de diepte met zijn enige water als een oase. Chebica in het begin van de zomer met zijn hoge temperaturen, Het is dus vooral zweten en met gezollen voeten maar o zo mooi. Dus lieten wij ons verrassen door deze plaatselijke jongen, Gelukkig in een stroom van water uit een rots hier aanwezig. Een stroom van verkoeling.
Ver verscholen
Chebica Falls, Op weg naar de grens van Algerije kwamen we een klein plaatsje tegen met de naam Chebica, Een wondertje van onze natuur met schamele huisjes en jongentjes spelend op een plein. Gelukkig wat gedonken in het Oases café want het is er super warm om de wandeling daarna te volgen. En daarna afdalend zagen wij het wonder van een echte oase met zijn begroeing langs helder water. Waar ook kikkers kwaakten en dat was het enige geluid. Klaterend water overal en zelfs uit rotsspleten o zo mooi. Dit in dit dal waar de plaatslijke kinderen verkoeling zochten in dit voor ons weinige nat. Een nat en oase ver verscholen in een diep dal.
Oude gangen
Chott el - Jérid. Het grootste zoutmeer van dit land, Een bizarre omgeving met oneindige vergezichten onder een wazige horizon. Sinds de 2e wereldoorlog ligt er een weg bijna dwars doorheen, Dit voor de toenmalige Duitsers met Rommel aan het roer. Van zuid naar noord om het onbegaanbare begaanbaar te maken, En in het noorden kom je in het eeuwenoude stadje Tozeur. Een stadje met zijn eigen bouwkunst en vele smalle gangen waar het leven zijn gang gaat, Zeer bezienswaardig en op korte afstand van Nafta waar ik enkele dagen verbleef, Alle twee zeker eens aandoen dat is mijn advies. Nafta om zijn ligging met een diepte en oases aan de grens en een bezoek daaraan. En dan Tozeur je kan het bijna niet missen door zijn knooppunten van wegen. Vooral die oude gangen van Tozeur.
Zeker hier
Chenini. Hier waan je je nog in die echtheid van moeder natuur, Dor en droog met zijn weidse gezichten. Hier waar voor de meesten de wereld bijna ten einde is, Veel bergen en rotsen hoe ver je ook kijkt. Hier aan het gegin van die Sahara met zijn welbekende zandbergen, Nog heel even en dan sta je er zelf met de voeten er in. Hier waar het leven zeker arm en hard is al eeuwen lang, En met veel hoop en zegen soms een zeer goed leven. Hier waar de laatste stenen ophouden. Zeker hier.
Zout water
Bij Zarzis. Onder Djerba ligt een laag gebied, Met zijn enkele zoutvlaktes waaraan dit land zo rijk aan is. Sirene rust overspoeld je om hier naar te kijken, Verblindend wit, geel en zacht blauw. Over elkaar schuivende platen vol met zout tot in de verte, Zachtblauw door de heldere luchten en dus nog enig water tussen die schotsen door. Meer zout dan water.
Bijna verlaten
Chenini. Hoog op een berg ligt dit oude plaatsje, Met daaronder de schamele behuizing van tegenwoordig. Hoog en vervallen met zijn oude stenen, Met daaronder het leven van elke dag. Hoog en zeker fotogeniek was mijn ervaring toen ik er was, En daaronder gaf een enkele ezel enig balkend geluid. Hoog tegen een strakke blauwe hemel lag het hier te pronken, Pronken is echter het enige wat toch tegenwoordig nog kan doen. Hoog en bijna verlaten.
Vreemd gebied
Chenini Jakkerend over een smalle verharde weg kom je vele dingen tegen, Niet te snel anders ontgaat je ontzettend veel. Langzaam gaat dus onze route voort, Langs palmen en hoge kale bergen. Elke bocht heeft wel een verrassing hoe dan ook, Van verbasing valt je mond soms open van al dit onbekende op je tocht. Het onbekende van dit verlaten huisje of wat het ook moet zijn, En dat in alle stilte met alleen onze stemmen in een vreemd gebied. Ja zaker voor ons vooral een boeiend vreemd gebied.
Een parel
Chenini Als een parel zo torend Chenini zich hoog op een berg, Welliswaar veel oude huizen die de tand des tijds nog hebben volstaan. Als een heerlijkheid zal het zich nog altijd tonen, Maar zo was het zeker in vroegere tijden zeker niet. Als een spiegeling uit het verleden zo blijft het nog even bestaan, Maar door onbewoning en erosie zal het later ten onder gaan. Als een legende zal deze plek in vele geheugens zeker blijven, Van hard werken en in gedachten hoe het eens was in andere tijden. Maar nu nog blijft het echt een parel.
Het graan
Tataouine - Shenini. Het graan is rijp om te oogsten, vooral in deze droogte. Het graan is geel en dor, Vooral snel in deze omgeving. Het graan is hier een must voor de mensen, Vooral ook zeker in deze tijd. Het graan is hier dan ook van groot belang, Vooral nu er bijna geen cent op de plank komt. Het graan.
Blik op nieuw leven
Tataouine. De laatste grote stad voor de grote woestijn, En nu even niet het oude centrum. Hoog op een berg in het zuiden van deze stad ligt deze Ksar met vele uitzichten, Vergezichten op diverse nieuwe wijken overal links en rechts. Mooi is om te zien dat nog nooit alles klaar is, Dat is hier in dit land de gewoonte al jaren lang. Gelegen tussen die platte bergen aan bijna alle kanten, Een aanzien om soms je vingers bij af te likken zo mooi. En dat op deze hoogte van die oude schuren voor diverse gewassen en graan, De Ksar eens gebouwd om het te beschermen voor aanvallen in dit zuidelijke deel. Dus een huidige blik vanuit hier in de verte is toch nog heel waardig. Een blik op nieuw leven.