Eigenlijk zag ik er wel een beetje tegenop, tegen een bezoek aan de verschillende 'primitieve' stammen in Zuid Ethiopië. Na alle berichten en horrorverhalen over boze en zelfs stenengooiende Mursi's a... Lees meer
Ambassadeur Sidonius
Naam
Fransje Grisnich
Reviews
Foto's & tips
2665
Blogs
27
Lid sinds
11 January 2008
Favorieten
Fav. werelddeel
Zuid Amerika
Fav. land
Mongolië
Fav. stad
Parijs, Rio de Janeiro, La Paz,
Over mij
Profielfoto: mijn reisdagboek bijhouden, voor de ger, Mongolië.
De reportage van mijn reis naar Ladakh als Reisreporter van het Jaar 2010 staat in Columbus Magazine nr 31 ("Bedevaart naar Boeddha's Bergen", 18 pagina's). Een geweldige reis, die ik maakte samen met Columbus fotograaf Tom van der Leij. Ik had geen mooiere bestemming kunnen winnen.
lees meer
Reizen is voor mij vooral nieuwe landen en andere culturen ontdekken en mijn grenzen verleggen. Nieuwsgierigheid is mijn drijfveer en dat maakt dat ik steeds weer naar nieuwe, onbekende bestemmingen wil. Het dagelijks leven van de bevolking boeit mij het meest, waar ook ter wereld. Westers of niet-westers, elk land heeft zijn eigenheid die ik graag wil ontdekken. Ik vind het leuk om te proberen de kern, de ziel van een land te begrijpen. We wisselen graag onze reizen af: van Oost naar West, van Noord naar Zuid, van dichtbevolkte landen met mooie markten en stadjes tot 'lege' landen met ruige, weidse en surrealistische landschappen. In en buiten Europa. En zeker ook in eigen land valt genoeg te genieten van een fraaie afwisselende natuur en leuke steden.
Naschrift:
Zo wás het in ieder geval. Voortschrijdend inzicht over de relatie mens en milieu/klimaat en vervelende ervaringen met opdringerige en soms zelfs respectloze toeristen (ook buiten de gebaande paden) maken dat ik veel terughoudender ben geworden met (vlieg)reizen. Ik heb dan ook een Time Out genomen wat betreft mijn activiteiten voor Columbus Travel. Tijd voor bezinning. Af en toe zal ik een foto uit eigen land posten.
Mijn Motto
'Als je anders kijkt is alles mooi.'
Over mijn camera
Type
Spiegelreflex
Merk
Nikon
Model
D7100, D90
Overige
Nikkor 18-200 F3.5 Nikkor 50 F1.8 Tokina 11-16 F2.8 Sigma 17-70 F2.8 Sigma 70-200 F2.8 Panasonic Lumix LF 1 (oude camera's niet vermeld).
Hoogst gewaardeerde foto’s & tips (2665)
4 roestbruine...Nobel
Roestbruin vandaag, daar past deze foto wel bij. Vier bronzen roestbruine standbeelden van Zuid Afrikaanse Nobelprijswinnaars, met op de achtergrond de Tafelberg. De Nobelprijswinnaars zijn: Nelson Mandela, Pieter De Klerk, bisschop Desmond Tutu en Nkosi Luthuli. De beelden zijn in 2004 geplaatst in het gebied De Waterfront in Kaapstad.
Unisex
Een indianengezin in het plaatsje Alausi, centraal Ecuador. Een kleurrijk plaatsje, waar nagenoeg alle mensen deze kleurrijke kleding dragen. Opvallend vind ik dat de meisjes precies hetzelfde gekleed gaan als hun moeder, en op deze foto draagt ook de vader bijna hetzelfde. Het is een heerlijk plaatsje om rond te lopen, aan de spoorlijn van Riobamba naar Palmira.
Aanbevolen...Toscaner
Afgelopen voorjaar waren we in Toscane. Natuurlijk had ik me wat georiënteerd op de mooie fotolocaties, maar het viel nog niet mee om er achter te komen waar de mooiste en fotogeniekste plekken te vinden zijn. Al googelend kwam ik uit op de Val d'Orcia, ten zuidoosten van Siena, vlak bij de provinciegrens met Umbrië. Op de route die we reden kwamen we prachtige cypressenlaantjes tegen, en ook de meer beroemde plekken die je in veel fotoboeken over Toscane ziet, en op ansichtkaarten. Als je deze herfst voor Toscane kiest (volgens mij is de herfst mooier dan de lente), dan kan ik je deze route aanbevelen: Neem vanuit Siena de R2 naar het zuidoosten. Tussen Buonconvento en San Quirico kom je langs de bekende plek met het groepje cypressen in een verder leeg en heuvelachtig landschap. Rijdt verder over de R2 tot de afslag Bagno Vignoni, een klein dorp met een bijzonder dorpspleintje: het is gevuld met bronwater. Leuk om even te bekijken. Rijdt weer verder over de R2 tot de afslag links, de P40 richting Chianciano Terme. Bij La Foce vind je het bekende zigzaggende cypressenweggetje. Rijdt binnendoor verder naar de S146en daar aangekomen links richting Montepulciano. Leuk om daar even een kijkje te nemen in dit stadje hoog op een heuvel. Rijd verder richting Pienza. Dit kun je doen via de mooie hoofdweg S146, maar binnendoor via Monticchiello kom je nog veel typische Toscane vergezichten tegen. Vanaf Pienza volg je de S146 weer richting San Quirico d'Orcia en je hebt je rondje Typisch Toscane volbracht. Als je deze route volgt kom je gegarandeerd tegen wat je zoekt aan mooie landschappen. Veel fotoplezier!
Laatste blogs (27)
“Wie onderweg is, vernieuwt zich met elke stap”. Drukpa Rinpoche Hier wil ik blijven! Hoe vaak heb ik dat mezelf al niet horen verzuchten. Het is een uiting van het ultieme verlangen om een fijn ge... Lees meer
Hartelijk dank voor alle bijdragen aan het Blog-maandthema augustus: Op zoek naar…… Er zijn acht blogs geschreven voor het maandthema, waarvan twee als een tweeluik. Er is zelfs een blog in de w... Lees meer
Mijn fans (20)
Ik ben fan van (39)
Mijn favoriete foto's & tips van anderen (443)
Papoea Nieuw Guinea • New Britain
Papoea Nieuw Guinea • New Britain
Baining Fire Dance
Baining Fire Dance. Dit is een ceremoniële vuurdans en wordt alleen bij speciale gelegenheden uitgevoerd en dit maal is het ter ere van het Mask festival wat in Kokopo begin juli gehouden wordt. Deze dans wordt uitgevoerd in een dorpje gelegen in de bossen van een bergachtig gebied in New East Britian op zo’n 1,5 uur rijden van Kokopo. We gaan hier met kleine busjes naar toe en het is pikkedonker als we hier rond 19.30 uur arriveren. Het vuur brandt al en regelmatig worden er al dansend takkenbossen bijgegooid. We gaan allemaal in een grote kring rond het vuur zitten en er klinkt muziek. Er wordt met bamboe stokken op de grond gestampt door zo’n 20 mannen en deze zingen daarbij op een hypnotiserende manier waarbij de mannen die de maskers dragen in een soort trance raken. De Baining fire dance wordt opgevoerd door de Baining mannen. Ze dragen enorme maskers en dansen op blote voeten door de brandstapel, waarbij ze het vuur weg schoppen. Dit spektakel gaat uren door en was heel fascinerend om mee te maken.
Buitenaardse wereld
Als je een uur over de zoutvlaktes van de Danakil Depressie rijdt, kom je op een van de meest bizarre plekken die ik ooit heb bezocht: Dallol. Je waant je hier echt op een andere planeet. Het zout neemt de meest bizarre kleuren aan, kleuren die je niet in de natuur verwacht: het lijkt nog het meest op het palet van een schilder! Door vulkanische activiteit onder de oppervlakte, borrelt en pruttelt het overal. Water wordt als kleine fonteintjes omhooggestuwd van onder de zoutkorst, en neemt allerlei mineralen en metalen mee. Dit veroorzaakt het gekleurde zout. Bacteriën en algen die in dit gebied leven zorgen weer voor andere kleuren. En je raadt het al, de geur is niet bepaalt lekker te noemen!! Het groene water is trouwens enorm zuur. Het heeft een Ph waarde van minder dan 1, wat het plastic van je schoenen doet smelten als je er in gaat staan! Oppassen dus... Op deze foto zie je voornamelijk geel, groen en een beetje rood/oranje. Op andere plekken is het blauw en diep oranje... onwerkelijk! Het gebied schijnt continue van vorm en kleur te veranderen, afhankelijk van de tijd van het jaar en de hoeveelheid water. Helaas, omdat het zo lastig te bereiken is, is het niet een plek waar je jaarlijks naar terugkeert!
Costa Rica • Centraal Costa Rica (hoogland)
Costa Rica • Centraal Costa Rica (hoogland)
Quetzal
De quetzal is een vogel uit de orde van de trogons en komt voor in Midden-Amerika. Er wordt gezegd dat dit één van de mooiste vogels onder de trogons is. Ze hebben een glanzend groen verenkleed met een rode borst en witte veren onderaan de staart. Bij de mannetjes groeit de staart verder uit als ze gaan paren. Hij wordt dan zo lang dat die niet meer in het nest kan liggen. De vogels komen voor tot op hoogtes van wel 3000 m in de nevelwouden. Ze leven van vruchten zoals de avocado. Die worden volledig ingeslikt met pit en al. Later wordt de pit weer uitgespuwd zodat de quetzal meehelpt aan het planten van avocadobomen. Ze houden ook van insecten, spinnen, boomkikkers en gekko's. Ze houden zich vooral schuil in de hoogste toppen van de bomen van waar ze al bij zonsopgang luid kunnen roepen. Hun nest maken ze in boomholten die door spechten zijn verlaten. Daarin leggen ze 2 tot 4 lichtblauwe eitjes die beide ouders uitbroeden. De jongen worden door beide ouders gevoed met kleine insecten. Na een maand vliegen ze uit. De quetzal maakt deel uit van veel Indiaanse legenden en deze vogel is vooral sterk verbonden met Quetzalcoatl, de god van de wind en de cultuur bij de Azteken, wiens naam gevederde slang betekent. Op het doden van een quetzal stond de doodstraf. Ook bij de Maya’s stond de quetzal hoog in aanzien als symbool voor vrijheid, mede omdat de quetzal in gevangenschap altijd sterft. Hij is ook de nationale vogel van Guatemala. Vóór zonsopkomst gingen wij samen met een gids in San Gerardo de Dota op zoek naar deze mooie vogel. Hij is niet altijd gemakkelijk te vinden en het heeft ook even geduurd voor ik hem er goed op kreeg.