Reysigers
Scheer je weg!
Dit zijn twee ruzienden 'steller's sea eagles'. Als het om het vangen van een (schaarse) vis gaat, is het ieder voor zich en dan wint meestal de grootste dan wel de brutaalste arend. Als je in de wintermaanden naar het plaatsje Rausu gaat, is de kans zeer groot dat je deze en andere arenden, zoals de iets kleinere ‘white-tailed sea-eagle’ tegenkomt. Rausu ligt in het uiterste noordoosten van het eiland Hokkaido. Kleed je wel goed aan, want het is er stervenskoud ...
Op zoek naar klaproze
In deze tijd staan overal de klaprozen weer in volle bloei. Vaak in bermen langs de wegen of op akkerlanden. Op sommige plekken heb je echter geluk en staan hele velden vol met deze prachtige bloemen, vaak samen met korenbloemen. Vooral in gebieden met kleinschalige akkerbouw waar biologisch wordt geteeld kun je deze prachtige bloemen volop vinden. Een mooi gebied, relatief dicht bij mij in de buurt, is de Gijzenrooise zegge in Geldrop. Een natuurgebied van ongeveer 115ha met een schitterend groot veld vol met klaprozen en korenbloemen. Echt een lust voor het oog.
Storm op de Salar de.
Op zo’n zestig kilometer ten zuiden van het Lauca NP in het uiterste noordoosten van Chili bevindt zich de Salar de Surire. Deze oogverblindende zoutvlakte ligt op 4.200 meter hoogte. In dit onherbergzame gebied leven onder meer flamingo’s, nandoes (een soort struisvogel, maar dan kleiner), alpaca’s, vicuna’s en lama’s. Om er te komen is een 4x4 noodzakelijk. Toen wij er waren, stak er net een stevige ‘zoutstorm’ op.
Heavy Metal Boy
De Gelada's komen enkel voor in de Simien Mountains. Ze leven daar op de hoogvlaktes in groepen die kunnen oplopen tot wel enkele honderden. Het zijn planteneters en voeden zich vooral met gras en de wortelen dat ze met hun handen plukken. Het is daarmee de enige apensoort die graast. In elke groep is er een dominant mannetje. De mannetjes zijn herkenbaar aan hun rode borst. Het viel me op hoe mooi hun haar was, precies juist gekamd. Een rocker uit de jaren '80. Deze foto is genomen met tegenlicht daarom de mooie gloed langs zijn haren.
Jokulsarlon
Jokulsarlon is 1 van de vele highlights in IJsland. Het gletsjermeer is niet alleen het bekendste maar ook het grootste gletsjermeer van IJsland. Je hebt dit plekje zeker niet voor je alleen maar het is zo groot dat de hoeveelheid toeristen niet storen.
Hond uit laten op een
Tijdens een rondrit door Schotland kwamen we op een gegeven moment uit bij een groot verlaten strand. Het was eb en het water had zich ver teruggetrokken. Maar verder niets bijzonders. Toen we verder reden liep de weg snel omhoog en kregen we zicht op het strand van bovenaf. En prachtig patroon van zand, water en schaduw gaf een heel ander beeld aan dit strand. Vooral die ene persoon die de hond aan het uitlaten was gaf mooi aan hoe groot en bijzonder de patronen in het strand waren.
Spiegeltje
De ogen van dit schattig meisje waren net spiegeltjes. Deze foto is gemaakt bij de Dassanetch volkeren. Ze wonen kort tegen de grens van Kenia, aan het noorden van het Turkana meer.
Isla del Pescado...of
In november bezochten we voor de tweede keer het Salar d'Uyuni. In 2000 kwamen we vanuit het noorden, nu vanuit het zuiden van Bolivia. Het was een grote wens om nog een keer naar dit gebied terug te gaan, en nu dus vanaf de andere kant. Het zuiden van Bolivia is van een onaardse schoonheid. Verstilde zoutmeren, spiegelende vulkanen, flamingo's, lama's, onwerkelijke kleuren in het ruige landschap, precies waar ik van hou. Ik heb genoten. De expeditie Zuid Bolivia eindigde op het Salar d'Uyuni, en vandaar weer terug naar Chili. De eerlijkheid gebied te zeggen dat het Salar, vergeleken met 20 jaar geleden, behoorlijk te lijden heeft van het inmiddels flink toegenomen toerisme. Tijdens de 4 dagen door het zuiden viel het niet op, maar op het Salar kwamen alle FWD's samen en schrok ik toch. Veel jonge reizigers die alleen maar geïnteresseerd lijken in het maken van selfies en groepsfoto's. De FWD's trokken lelijke zwarte sporen op het maagdelijk witte zout. Natuurlijk gun ik iedereen zijn reiservaringen, maar toch.... Het bekende Isla del Pescado, het cactusseneiland midden op de zoutvlakte, heet inmiddels Inca Huasi Island en heeft nu een aangelegd wandelpad, toiletblokken, bewaking en een toegangsprijs. Toen wij er aankwamen bleek er een tentenkamp te zijn opgezet door een groep toeristen die er hadden overnacht. De ongereptheid van 2000 was verdwenen. Gelukkig stonden de cactussen in bloei. Het is misschien niet helemaal eerlijk om te vergelijken, maar ik heb opnieuw de conclusie getrokken dat ik niet meer terugga naar waar ik het ooit fantastisch vond. De eerste ervaring is en blijft de beste en de mooiste. Zuid Bolivia zagen we dus wel voor het eerst, en dat vond ik helemaal geweldig. Welk cijfer moet ik nou geven? Zuid Bolivia een 10, het Salar een 7. Gemiddeld toch bijna een 9. Columbusfactor toch maar 4.
Lappendeken van...kle
Ruim vier uur noordwaarts rijden vanaf Kunming, de hoofdstad van Yunnan, bevindt zich het gebied van de rode aarde. Wij verblijven in de plaats Donchuan. De mooiste tijd om hier door te rijden is natuurlijk tegen de avond. Heb werkelijk nog nooit zo’n mooie lappendeken van kleuren gezien. De rode aarde steekt prachtig af tegen de vele groentinten van de gewassen en het geel van de tarwe. Juni is de oogtstijd van de tarwe en je ziet dan ook veel boeren in het landschap bezig met het oogsten. De tarwe kleurt bijna goudkleurig in de avondzon
De Ijen Krater in de.
Om 1.30u ’s nachts opstaan zal je wellicht niet direct als muziek in de oren klinken. Vervolgens om 3.00u een dik uur bergopwaarts (en steil!) klimmen terwijl het nog aardedonker is, al evenmin. Toch is er één goede reden om je over deze ongemakken heen te zetten: De zon zien opkomen hoog op de vulkaankrater van Ijen op Oost-Java. Zodra het zonlicht boven de horizon uit komt, word je betoverd door een kleurrijk en spectaculair landschap. Het is werkelijk adembenemend, en je krijgt al zo weinig zuurstof op deze hoogte ???? Het uitzicht maakt dit echter helemaal goed. Het smaragdgroene kratermeer schittert in de diepte terwijl de bergtoppen langzaamaan in warme tinten wordt gehuld door de zon. Ijen krater wordt gekenmerkt door de zwavelmijnen, waarin je soms enkele arbeiders het loodzware werk ziet doen. De zwaveldampen kunnen beklemmend zijn, maar je kunt een gasmasker lenen wanneer je deze plek bezoekt. De vulkaan is minder bezocht dan de Bromo-vulkaan, eveneens op Java, maar is minstens zo indrukwekkend.
Antarctica • Antarctica schiereiland en Weddell zee
Antarctica • Antarctica schiereiland en Weddell zee
Stranddag
Het ziet er naar uit dat eerder stranddagen worden dan witte dagen tijdens de kerst. De dag dat ik Neko Harbour bezocht was bijna een combinatie van deze dag. Lekker in het zonnetje, pinguïns fotograferen op het strand. Koud? Nee... niet echt... ik lag er met een jeans en een longsleeve aan te genieten van de Gentoo pinguïns. Tip: Als je een klein object in zijn omgeving wilt fotograferen kies dan voor een laag standpunt. Dan komen zowel het object als de omgeving vaak goed tot hun recht!
Strand
Op het schiereiland Kalpitiya maken de Srilankanen zich niet zo druk over hoe het strand eruit ziet voor de buitenlandse gasten die in de vele resorts verblijven, nou moet ik wel zeggen dat er praktisch ook geen toeristen waren. Maar een beetje rotzooi vind ik best wel mooi voor de foto....
Oranje zandoogje !
Op dit moment zie je veel vlinders. Vooral het bruine zandoogje en het kleine oranje zandoogje lijken deze zomer veelvuldig de natuur op te zoeken. Het oranje zandoogje heeft een voorvleugel lengte van 21 tot 28 millimeter. De bovenzijde van de vleugels is oranje met een brede bruine rand. Bij de mannetjes loopt over de voorvleugel een brede bruinzwarte geurstreep. Bij de apex bevindt zich in het oranje veld een zwarte vlek met twee witte puntjes. Verwarring is mogelijk met het vrouwtje van het bruin zandoogje, dat een oranje vlek op de voorvleugel heeft en soms ook een dubbel wit puntje in de zwarte vlek. Het bruin zandoogje is echter groter dan het oranje zandoogje, de oranje tekening is bij het bruin zandoogje meestal kleiner en minder strak omrand en ontbreekt vrijwel op de achtervleugel.
Marico honingzuiger
Deze Marico honingzuiger zagen we in het Zimanga GR. Dit nieuwe privé park heeft uitstekende hides met name voor vogels. Het park is nog niet af, maar je kan het al wel bezoeken. Overnachten moet je elders. Je hebt de keus uit game drives of hides. De game drives doe je in open safarivoertuigen met een gids en eventueel met andere gasten. Ook in de hides zit je soms met anderen. Wij hadden geluk vaak samen met de gids te zijn. De Marico honingzuiger is 11 tot 14 centimeter en oogt wat donker tot het licht op het mannetje valt. Dan is hij een en al kleur.
Grote...Kraaghoningzu
Één van de mooiste stops tijdens de beroemde Garden Route langs de zuidkust van Zuid-Afrika, is nationaal park Tsitsikamma. Grenzend aan de Indische Oceaan strekt het gebied zich ongeveer 80 kilometer uit over zowel de West- als de Oostkaap. De 'greater double collared sunbird', in het Nederlands de 'grote kraaghoningzuiger' genoemd is één van de mooiste dieren die ik er zag. Maar nadat ik de hangende bruggen van Tsitsikamma over een kloof heen getrotseerd had, werd ik ook opgewacht door dassies en andere vogels. Deze plek heb ik echt als een ontdekking ervaren! Van te voren wist ik er weinig van, maar ik kan het nu een ieder aanraden. Een volgende keer wil ik hier meer de tijd voor nemen en eventueel de Otter Trail lopen. Er is een receptie, bij de uitmonding van de rivier Stormsrivier in de oceaan. Hier bevindt zich ook een restaurant en wat voorzieningen. Vanuit deze plek starten veel wandelingen, zowel voor beginnelingen als ervaren wandelaars.
Geschiedenis..?!
Krakau, een stad met geschiedenis. Deze vrouw zit met enkele jongeren op het plein bij de Lakenhallen, waar winkeltjes zijn en terrasjes. Ze vertelt en de jongeren hangen aan haar lippen. Zo nu en dan kijkt ze even op. Ik vang haar blik maar ik wil niet te veel laten merken dat ik probeer te ontdekken waar het gesprek over gaat. Haar getekende gezicht spreekt boekdelen. "Is ze waarzegster, vertelt ze over de verschrikkingen van de oorlog, praat ze over andere dingen?" vraag ik me af. Ze is zo prachtig rimpelig en de bloemen op haar hoed, haar kleding, haar kettingen, haar oorhanger met het kruisje..... Het zegt iets over haar. Wat had ik graag een praatje met haar gemaakt.!
Dans, zang en muziek.
Jaarlijks in september heeft het Goroka-festival plaats. Goroka is op zichzelf bepaald geen inspirerende stad, maar een keer per jaar bruist het er en kijk je je ogen uit. Van heinde en verre verzamelen zich hier tientallen stammen. Elke ‘tribe’ heeft zijn eigen rituelen. Tijdens het festival laten ze zich van hun mooiste kant zien. De lichaamsbeschilderingen zijn veelal spectaculair en kleurrijk. Soms straalt echter de eenvoud ervan af. De leden van deze stam hebben hun lichaam in zwart/wit beschilderd. Het jochie lijkt wat triest te kijken, maar hij was in werkelijkheid zeer gespannen. Aan de presentatie van de stammen tijdens het festival is ook een wedstrijdelement verbonden. Dans, zang en muziek moeten dan perfect op elkaar zijn afgestemd.