Papillonreizen
Quollorite
Eens per jaar is het groot feest op de berg Quollorite. Van heinde en verre zijn de verschillende bevolkingsgroepen van Peru samengekomen om een week lang te dansen, zingen, muziek te maken en rituelen uit te voeren. Dat laatste gebeurt voor een deel achter de schermen. Het feest is alom en op het centrale plein, bij de kerk, is het 'podium' om beurten aan de diverse groepen, die alles uit de kast halen om zich van hun beste kant te laten zien. Zo ook deze groep met hun indrukwekkende maskers en hoofdtooien.
Met de handen
Eten met de handen is in veel landen heel gewoon. Zo ook in Mali. Enerzijds omdat er veelal onvoldoende bestek voor handen is. Maar, ook als dat er wel is, zul je Malinezen met de hand zien eten. Om echt het contact met het voedsel aan te gaan; het zo al etende respect te tonen. Alleen de rechterhand wordt gebruikt om het voedsel naar de mond te brengen. De linkerhand - die wordt ingezet bij het reinigen met water bij toiletbezoeken - blijft in ruste, maar mag wel gebruikt worden om te assisteren. Bijvoorbeeld om het kluifje vast te houden terwijl jij het vlees van de botten sabbelt. Het vergt enige oefening alvorens je deze vorm van handwerk beheerst. En dan nog zal de lokale bevolking er vaak pret om hebben om een toerist met de handen te zien eten.
Feestje
Hoewel er vandaag opnieuw geen regen viel (het regenseizoen lijkt zich verplaatst te hebben naar het Europese continent...), was de zonsondergang weer een feestje. Extra feestelijk door de voorbij drijvende waterplanten - een prima alternatief voor bloemen! - en de visser met zijn zoontje. Terwijl de visser zijn net ontwarde, voegde de deining van de boot nog een reeks prachtige cirkelvormige golven aan het tafereel toe. Een mooi plaatje om de dag mee af te sluiten!
Pastel
De zonsondergangen in het Malinese regenseizoen zijn een feestje aan kleuren. Was het eerder al eens een prachtige blauwe - zie eerdere foto - en worden we regelmatig getrakteerd op dieporanje en rode tinten, eergisteren was het een palet van pasteltinten.
Gisteren
Hoewel menigeen ervoor kiest om de regentijd als reisseizoen te mijden, is het voor mij gewoon het mooiste seizoen in Mali. Niet alleen kleurt het landschap groen, ook word je vrijwel dagelijks getrakteerd op prachtige zonsondergangen, zoals deze van gisteren.
Rustig
In alle rust zat hij op de kar, bij de muur, die het grote marktplein omzoomt, van een dorpje in de Heilige Vallei. Zijn moeder had hem daar neergezet, zodat ze op haar gemak de boodschappen kon doen. Hij keek slechts wat verbaasd op toen hij ineens twee blanke vrouwen zag.
Gierst stampen!
Je gaat naar de winkel en koopt een pak meel, zo eenvoudig is dat voor ons. Voor de Dogon-vrouwen ziet het dagelijkse leven er iets anders uit. Er wordt gierst verbouwd op de velden, gedroogd op de daken en bewaard in de traditionele graanschuren. Elke dag wordt eruit gehaald wat er voor die dag nodig is en wordt het in een grote houten vijzel met een zware stamper vermalen. Een arbeidsintensief en ook sociaal aspect van het leven. De vrouwen verzamelen zich op een centrale plaats in of aan de rand van het dorp, er wordt gepraat, hard gewerkt en terwijl er gelachen, gezongen en in de handen geklapt wordt (tijdens het opgooien van de vijzel), verandert de gierst geleidelijkaan in fijn wit meel.
Boos!
We gaan bosbessen plukken had z'n moeder deze Canadese jongeman beloofd, en ja hij mocht ook op de schommel en naar de beestjes. Bij aankomst bij de bosbessenkweker stiefelde hij dus regelrecht op de schommel af, maar nee, dat was nog niet de bedoeling. Eerst plukken en dan als toetje op de schommel en naar de net geboren eendjes. Boos keek hij naar zijn moeder die aan de andere kant van de bosbessenstruiken in alle rust aan het plukken was, evenals zijn zusje. Zijn bakje bleef bedroevend leeg, totdat het kwartje viel: bakje vol = schommelen.
Fietsen'stalling'
Dat Nederland en China fietslanden zijn, is alom bekend. Dat er ook in Denemarken veel gefietst wordt, wordt al snel duidelijk als je door een stad als Kopenhagen slentert. Op menig straathoek tref je fietsen aan!
Groenland • Zuidkust Groenland
Groenland • Zuidkust Groenland
Hummeltjes
Met uitzondering van Denen, zie je er eigenlijk niet zoveel toeristen, tenminste, niet aan de zuidkust van Groenland. Toen ik een dag in Narsaq doorbracht, viel het me op dat de kinderen geen aandacht aan me besteedden. Sterker nog, ze keken me vooral verbaasd aan als ik vroeg of ik een foto van ze mocht maken. En dat levert soms leuke plaatjes op!
De witte stad
Sucre, de witte stad, doet zijn naam eer aan met al zijn witte huizen. De keurig verzorgde straten maken dat het een totaal andere uitstraling heeft dan menig andere plaats in Bolivia. Vanaf de heuvel - bij het museum - heb je een prachtig uitzicht over de stad.
Opgelet..!
Het laat zich niet moeilijk raden als je goed naar z'n koppie kijkt. Zijn ogen en mond spreken boekdelen: hier is kattekwaad op komst!
Oeps...
Aansluitend bij mijn tip over een bezoek aan het eiland Taquile een foto van één van de prachtige eilandbewoners, genomen toen we in de namiddag, bij het mooie licht van de ondergaande zon, terugvoeren naar Puno. De man kijkt ietwat beteuterd naar al het riet, omdat het nog niet de bedoeling was geweest om aan te leggen. Echter, er zat het een en ander vast in de schroef... Terwijl de toeristische speedboten ons toeterend voorbij zoefen zonder ook maar enige vorm van hulp aan te bieden, genieten wij van de rust op het water, de mannen, die de schroef weer vrij maken en het vervolg van onze tocht over het water, in het licht van de ondergaande zon.
Neusgaten..!
Op de reis van Nieuw-Zeeland naar Antarctica is er volop gelegenheid om diverse soorten albatrossen te zien, waaronder de albatros op de foto, die haar nest op de Auckland Islands heeft. De grootte van de vogel maakt dat veel mensen 'm van naam kennen. En ze zijn inderdaad imposant groot. Maar wist je dat de albatros de enige vogelsoort is, die twee neusgaten heeft?
Oorstrelend
Eén keer per jaar verzamelen de afgezanten van diverse Peruaanse volkeren zich gerudende ongeveer een week op de berg Quollorite. Terwijl de sjamanen zich afzonderen voor hun rituelen, viert de rest feest en wordt er dag en nacht gedanst, gezongen en muziek gemaakt.
Groenland • Zuidkust Groenland
Groenland • Zuidkust Groenland
Lokaal tijdverdrijf
Het is weekend in Narsaq. De supermarkt is inmmiddels gesloten, de festiviteiten in de feestzaal pas morgen, dus vandaag is het nog echt het leven van alledag. Automatisch brengen mijn voeten me in de richting van de haven. Een plek, die net als een lokale markt, een geweldig beeld geeft van het lokale leven. Op een bankje wisselen de locals wetenswaardigheden uit en kijken ze - net als ik - naar de parade van ijssculpturen die voorbij drijft. Heerlijk rustgevend! Of misschien een beetje saai, als je hond bent...
Het eiland van de zon
Het Boliviaanse 'Isla del Sol' is een bezoekje meer dan waard, zeker als je de tijd hebt om er in alle rust te wandelen en/of een nachtje te blijven. Op een wandeltocht om het eiland kwamen we ondermeer langs een ruïne, die wel heel erg uitnodigde om een foto te maken.
Zilverwinning...
De zilverwinning in de mijnen nabij Potosi, als ik er aan terug denk, bekruipt me opnieuw een machteloos gevoel. De arbeidsomstandigheden zijn dramatisch slecht. Terwijl de mannen zich afbeulen en kruiwagen na kruiwagen loodzwaar gruis de mijn uit sjouwen, varen slechts hun bazen en de reisagenten er wel bij... Meer daarover in een blog!
Nieuw-Zeeland • Marlborough, Nelson, Kaikoura
Nieuw-Zeeland • Marlborough, Nelson, Kaikoura
Geland..!
Weliswaar geen KLM-zwaan en ook geen adelaar, maar toch altijd weer een mooi gezicht hoe een vogel landt. In dit geval op het water bij het prachtige plaatsje Kaikoura.
Naar het eiland...Taq
Taquile is bij vele Peru-gangers een bestemming op het wensenlijstje. Het fraaie eilandje in het Titicacameer kun je vanuit Puno als dagtrip bezoeken, maar je kunt er ook overnachten. De 'grote jongens' in het toerisme varen er tegenwoordig met snelle boten heen voor de eveneens 'snelle ervaring'. Jammer genoeg hebben ze - naar ik zelf heb mogen constateren - weinig respect voor de lokale bevolking en vaart diezelfde bevolking nauwelijks wel bij je bezoek als je met deze organisaties reist. Ze zijn in de haven van Puno behoorlijk 'agressief' aanwezig om je over te halen en zullen het niet nalaten je af te raden met de lokale bevolking in zee te gaan. Wie juist wel een lokale ervaring wil, er iets meer tijd voor vrij wil maken en het belangrijk vindt dat juist de lokale bevolking welvaart bij het bezoek aan Taquile, kan er met die lokale bevolking heen. Hun boot is langzamer, waardoor je uitgebreid kunt genieten van de reis over het hoogstgelegen meer ter wereld en van het kleurrijke beeld van de mannen in hun traditionele kleding en mutsen en onderweg doe je de drijvende Uros-eilanden aan. Omdat de lokale bevolking het beste wil voor hun eiland en hun kinderen, krijg je onderweg een A4-tje waarin je gevraagd wordt geen geld en cadeautjes aan hun kinderen te geven. Ze zijn zelf prima in staat om hun kinderen te geven wat ze nodig hebben en willen ze niet tot bedelaars laten verworden. Wie op het eiland wil overnachten, meldt zich na de pittige klim naar boven bij de poort bij de 'balie', waar je toegewezen wordt aan een familie, die je meeneemt naar het logeervertrek bij hun huis. Soms kun je bij hen de maaltijd gebruiken of anders in het plaatsje in een van de restaurantjes. Het is een bijzondere ervaring om er een nachtje te blijven, vooral omdat de meeste toeristen in de namiddag terugvaren naar Puno en het eiland weer terugkeert naar zijn 'normale' staat van zijn. En de prachtige zonsondergang en/of -opkomst krijg je er gratis bij! Door rechtstreeks met de lokale bevolking zaken te doen, steun je de hele eilandgemeenschap, die als een soort cooperatie functioneert, waarin ieder zijn eigen inbreng heeft: de bootsbemanning, de gezinnen en ook de handwerkslieden, die je alom op het eiland ziet lopen, al spinnend en breiend. En in dit geval zijn het nou eens de mannen, die dat fraaie handwerk maken! Veel plezier!
Vrouwenmarkt
De groentemarkt in Mopti wordt in de regel aangeduid als de vrouwenmarkt. Mannen zijn er uiteraard van harte welkom, echter heel veel zul je er niet tegenkomen. Zij hebben andere taken. Het zijn de vrouwen die één of zelfs twee keer per dag naar de markt lopen om er de boodschappen voor de volgende maaltijd te halen. En zoals op de foto te zien is, is het er dan ook gelijk een drukte van belang. Een heerlijk kleurrijk schouwspel om te aanschouwen, vooral vanaf één van de trappen.
Djembé in de maak
Een paar keer zag ik kreten voorbij komen in de trant van: en weer zijn het de vrouwen, die het (zware) werk doen. Het zette me aan het denken. Ergens moest ik toch nog wel wat mannen aan het werk hebben. De eerlijkheid gebied te zeggen dat het makkelijker is een foto te schieten van mannen, die in de schaduw zitten en een theetje drinken, maar ze zijn er, de handwerksmannen! Zoals deze man, die de houten klankkasten voor djembés bouwt en daar een goede boterham mee verdient. Hij staat dan ook bij muzikanten bijzonder hoog aangeschreven vanwege de kwaliteit van zijn producten en ze komen van heinde en verre naar zijn dorp om de houten klankkasten in te kopen. Op een dag mocht ik met een muzikant mee en ik heb mijn ogen uitgekeken. Hakbijlen en kapmessen kwamen eraan te pas om het hout van boomstronk om te vormen tot klankkast. En voor het aanbrengen van de decoraties? Daarvoor gebruik je natuurlijk een ijzerzaag...
Sereen!
Isla del Sol, het eiland van de zon, in het Titicacameer, is een bezoekje meer dan waard. Nog leuker is het om er een of meerdere nachten te blijven als je de tijd hebt en een wandeltocht om het eiland te maken. Er zijn weliswaar niet overal paden en soms moet je echt even klauteren, maar wat is het er mooi. Op sommige plaatsen, zoals de plek op de foto, had ik wel willen blijven zitten. Het prachtige blauw van water en lucht, de witte bergen op de achtergrond, het in alle rust dobberende bootje...
Pompoenenvrouwtje
Ze zat op de markt in Urubamba in de heilige vallei, omringd door een enorme berg pompoenen. In alle rust, een beetje in zichzelf pratend, af en toe de boel wat verschikkend en blij als er een klant voor een stukje pompoen kwam. Meestal inderdaad niet meer dan een klein stukje, net genoeg voor de maaltijd van die dag en voor haar waarschijnlijk weer net genoeg om haar ingrediënten te verkopen. Vanaf een afstandje heb ik het tafereel zitten aanschouwen, me eens te meer realiserend hoe 'eenvoudig' het leven kan zijn.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
