Papillonreizen
Communicatie in de...
Bij het zien van deze lopende reclameborden, waande ik me even in een andere eeuw. In Rusland echter, waren ze anno 2006 nog heel regelmatig in het straatbeeld te zien. Geen idee wat ze in de aanbieding hadden, maar ze hadden het gezellig!
Midzomernacht
Na midzomernacht op de Noordkaap (koud...) per boot langs de westkust van Noorwegen naar Bodo. Een bijzondere ervaring en vooral een reis door een prachtig landschap. Ik had elders al meegemaakt hoe het is als het 's nachts niet donker wordt en besloten dat dat voor herhaling vatbaar was. Deze foto maakte ik 's ochtends even voor twee uur, net voor het binnenvaren van de haven van Bodo.
Onmacht...
Onmacht spreekt uit elk gebaar en woord van opa. Terug te zijn op de plek van voor de oorlog, de ruïnes te zien, die ooit de fijne huizen waren, de overwoekerde paden, waar ooit de wegen liepen, grijpt hem zichtbaar aan. Herinneringen aan een tijd, waarin geluk en welvaart heel gewoon leken. Tot de oorlog uitbrak, het dorp en de brug ernaartoe plat gebombardeerd werden en alle inwoners moesten vluchten. Niets is meer zoals het was en niets zal ooit nog weer worden zoals het was. Deel alsjeblieft onze verhalen met zoveel mogelijk mensen, zodat mensen zich bewust worden van wat er hier gebeurd is, was zijn uitdrukkelijke wens.
Zo koud..!
Een sfeerimpressie van een reis over de Ross sea. Een immense ijsbreker, compleet met bevroren anker, stevig vastgelegd aan een onvoorstelbaar groot stuk pakijs. De keizerpinguïns spelen in het water rondom de boot, nieuwsgierig en afwachtend. Jammer genoeg weerheeld het ijs ons ervan een bezoek te brengen aan de Nieuwzeelandse basis Scott's base. De extreme kou en de snijdende wind in combinatie met de te voet af te leggen afstand waren net te veel om de veiligheid van de expeditie te kunnen waarborgen. We konden de zendmasten zien. So close and yet so far away.
Zand schuurt de...maa
Vandaag heerlijk op pad geweest, naar een dorpje, waar de tijd heeft stilgestaan en bijna alle inwoners nog analfabeet zijn. Slecht een paar kinderen gaan in een verderop gelegen dorp naar school. Nog wel, want binnenkort heeft het dorp zijn eigen school, voor de 80 kinderen, die in de leeftijdscategorie 'schoolgaand' vallen. De dreumes op de foto mag nog een paar jaar wachten. Met z'n grote sprekende bruine ogen keek hij vanmiddag om zich heen, van onder tot bijna boven onder de modder, kluivend aan een reeds - waarschijnlijk door een ander kind - afgekloven maiskolf. Het kon hem allemaal niet deren, hij had het best naar z'n zin en ongetwijfeld zal hij een bereweerstand tegen bacteriën opbouwen!
Heel veel vis!
Met enige regelmaat kom je ze in Noorwegen tegen, de eenvoudige houten stellages, die helemaal vol hangen met vis. Blootgesteld aan zon en wind om zo onder geheel natuurlijke omstandigheden te drogen. Een prachtig gezicht!
Familie-uitje
Aan een parelwit strandje van het mooie eiland Isla del Sol in het Titicacameer, maakte deze familie zich op voor een uitje met hun bootje.
Het erfgoed van vorig
Op de ochtend van 6 augustus 1945 werd Hiroshima opgeschrikt door een explosie. De atoombom, die op de stad was gedropt richtte immens veel menselijk leed en materiële schade aan. Een ruïne en het vredespark houden de herinneringen aan die dag levend. De namen van de slachtoffers gaan hand in hand met de uitleg over wat er gebeurde. Voor en tijdens mijn bezoek aan Japan voelde ik grote weerstand om naar Hiroshima te gaan. Niets in mij wilde er heen en toch kwam ik er op een ochtend terecht. Deze ruïne heeft me diep geraakt... Voor schoolkinderen uit heel Japan is een bezoek aan Hiroshima een verplicht onderdeel van de educatie. Aan de jonge generatie wordt meegegeven dat Japan ooit grote fouten heeft gemaakt en daar zwaar voor heeft geboet. Een oproep aan de jeugd om het anders te doen en te leren van de generaties, die hen voor gingen.
'Opa, telefoon!'
'Opa, telefoon!', de kleinzoon port z'n opa nog maar eens in zijn zij. Het geluid van de mobiele telefoon, die in de broekzak van opa rinkelt, is nog niet tot de oude man doorgedrongen. Onhandig gaat hij op zoek naar het nieuwerwetse ding en het duurt even voor hij het juiste knopje gevonden heeft. Tevreden kijkt de kleinzoon toe als zijn bijna 80-jarige opa aan de praat is.
Twee werkelijkheden
Tijdens mijn bezoeken aan Bosnië kwam ik ondermeer bij deze familie over de vloer. Een familie die dankzij de hulp van de Nederlandse stichting Make Sense! (hierover plaatste ik al eens een tip) een dak boven hun hoofd kreeg. Door de oorlog werden ze verdreven uit hun dorp, dat nu nog slechts uit slecht te bereiken overwoekerde ruïnes bestaat. Sindsdien leidt de familie een zwaar leven. Opa en oma, beiden rond de 80, zijn de drijvende krachten achter de familie. Op deze foto oma met haar zoon, die door een ongeval een hersenbeschadiging opliep. Oma's leven is gevuld met zorgen voor en om de kinderen en kleinkinderen. Het leven van haar zoon speelt zich af in een andere realiteit.
Trotse opa
Deze opa wilde maar wat graag met zijn jongste kleinzoon op de foto. Apetrots! En niet in het laatst natuurlijk omdat het jonge mannetje sprekend op zijn opa lijkt!
Moeder en zoon
Moeder Mira en zoon Dusko, elk met hun eigen gedachten. Dusko nog wat afwachtend, de kat uit de boom kijkend, want wat doen die vreemde dames ineens op het terras. Mira getekend door het leven, elke dag proberend er het beste van te maken, in een land geteisterd door de gevolgen van een verwoestende oorlog, die op het leven van diverse generaties een stempel drukte.
Sansanding aan de...N
Aan de oever van de Niger, zo'n 50 kilometer vanaf Ségou, ligt het mooie plaatsje Sansanding. Hoewel Mungo Park er tijdens zijn tweede Mali-expeditie de nodige dagen doorbracht (waarvan de meeste in de gevangenis), is dit op generlei wijze aangegrepen om er een toeristische trekpleister van te maken. In tegendeel, toeristen zie je er niet. Voor wie ooit in de buurt is: een bezoek aan Sansanding met zijn moskeeën en leven aan de waterkant, is zeker de moeite waard!
Noorwegen • Trondheim en de Lofoten
Noorwegen • Trondheim en de Lofoten
Strand bij nacht
Op het mooie en rustige eilandje Kjerringoy, nabij de Lofoten, is het heerlijk vertoeven. Zeker als je er in de zomer bent als de zon 's nachts niet ondergaat. Deze foto maakte ik tijdens een nachtelijke barbecue met Noorse vrienden. Een mooie herinnering aan een bijzondere plaats en een fijne tijd.
Vader & zoon
Dol is Brano op zijn zoon Dusko. Geen wonder, want met zijn vrolijke karakter en sprankelijkende ogen is hij het die de levensvreugde in het gezin brengt. Papa en mama hebben elkaar weliswaar dankzij de oorlog leren kennen, maar diezelfde oorlog - en de handicap van mama - hebben hen ook veel pijn en verdriet gebracht. Dusko's positiviteit kent geen grenzen. Hij tovert de lach terug op de gezichten van zijn ouders en geeft hen een reden van bestaan. Een reden om het verleden te verwerken, te genieten van de wondertjes van vandaag en te dromen over de mogelijkheden van morgen.
Twee seizoenen!
Als ik in september 2008 een trektocht ga maken op het noordelijke eiland Hokkaido, ben ik maar wat blij dat ik een lokale gids aan mijn zij heb. Is het in de steden gewoon herfst, in de bergen blijkt al een flink pak vroege sneeuw gevallen te zijn. Van de prachtige kleurrijke herfst klimmen we binnen een paar uur een witte winterse wereld in, die ons nog voor de nodige uitdagingen zal stellen. Een bijzondere ervaring!
Lief
Zittend op een bankje met uitzicht op de floatende shrine van Miyajima, slenteren de herten in alle rust om me heen. Zo ook dit tweetal, waarvan de een liefkozend in het oor van de ander leek te fluisteren.
Miyajima's 'drijvende
Onder invloed van de getijden staat de shrine van Miyajima bij hoog water met zijn voeten in het water, wat natuurlijk een prachtig beeld oplevert. Zeker als de shrine 's avonds ook nog eens in het licht wordt gezet.
Jammie!
Het is niet elke dag feest in de familie van Dusko. Als het dan eens wel zo is, is het dubbel genieten. Vol overgave zette hij zijn tanden in de geroosterde maiskolf. En toen hij de eerste verorberd had, ging de tweede er met gemak achteraan.
Elke dag marktdag
Een tijdje terug schreef ik al eens een blog over mijn ervaringen bij het bezoek aan de zilvermijnen in Potosi, deze foto sluit daarbij aan. In het Boliviaanse Potosi is het elke dag marktdag. Mijnwerkersmarkt om precies te zijn. Geen kleurrijke groente- en fruitstallen, waarvan je trek in eten krijgt, maar kleine winkeltjes met een ietwat ander assortiment: alcoholische versnaperingen, frisdranken, cocabladeren, sigaretten, lonten, dynamiet en ontstekers... Alles wat het werk en de vergetelheid ten goede komt.
Rituelen
Waar je in Japan ook gaat de kans is groot dat je er één of meerdere prachtige tempelcomplexen aantreft. Elk met hun totaal eigen uitstraling, hebben ze één grote gemene deler: de mensen komen er om te bidden, mediteren en te vereren. Deze foto heb ik gemaakt bij een tempel in Nara, waar een immens grote Buddha in staat, geflankeerd door andere prachtige, grote beelden. Alvorens deze Japanners het complex betreden, branden ze wierook. Bij de een leek het vooral te gaan om het reinigende aspect van de rook, waar een ander uitsluitend een stokje aanstak en aan de schaal toevoegde. Een gewoonte die van generatie op generatie wordt doorgegeven. Een prachtig tafereel om naar te kijken.
Mooie meiden
De een wat terughoudend, de ander met een open nieuwsgierige blik in de ogen. Deze mooie meiden op een markt in Mopti vonden het eigenlijk maar raar dat die toubab een foto van ze wilde maken terwijl ze daar zo voor het winkeltje stonden.
Met verve
In een drukke straat in Kyoto stond deze schilder met verve de laatste hand aan zijn kunstwerk te leggen. Waarom hij dat daar deed en niet in z'n atelier was me niet helemaal duidelijk. Als mensen belangstelling voor zijn werk toonden, was hij nogal kortaf...
Volle kracht
Deze dame had de vaart er flink in en liet zich beslist niet uit het veld slaan door de boeggolven van gemotoriseerd waterverkeer. Op de achtergrond één van de drijvende Uros-eilanden.